به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، سامان روحانی در این میزگرد دانشجویی درباره فضای دانشگاه‌ها و مدیریت دانشگاه فردوسی طی سال گذشته، گفت: در یک سال اخیر تغییر عملی زیادی در فضای دانشگاه به وجود نیامده، تنها چیزی که به وجود آمده حس امید در میان دانشجویان است و همین حس امید به ما انگیزه می‌دهد.

وی با بیان این‌که «ما مرغی هستیم که سرمان را هم در عزا و هم در عروسی می‌برند»، خاطرنشان کرد: ما اکنون نیازمند فضای باز و قانونمند هستیم٬ هم قانون را و هم آزادی‌های سیاسی را می‌خواهیم، آزادی‌هایی که حق ماست.

وی افزود: طی این یک سال، دادن مجوزها به برنامه‌های این تشکل تسهیل شده است، اما در دولت قبل برنامه‌های زیادی داشتیم که بیشتر لغو می‌شد؛ رویکرد آن دولت و ریاست دانشگاه در آن زمان نسبت به فعالیت‌های دانشجویی تهدیدمحور بود.

در این زمینه مصطفی فاطمی‌نسب خاطرنشان کرد: من با آن قسمت از صحبت‌های دبیر انجمن اسلامی دانشگاه که گفت شور و نشاط ناشی از یک تغییر بزرگ ایجاد شده موافقم؛ اما هر تغییری لزوما نمی‌تواند تغییر مثبت باشد، تا الان این تغییر دستاورد خوبی برای وزارت علوم نیاورده است.

وی ادامه داد: دولت در عرصه دیپلماسی دستاورد خوبی داشته اما در وزارت علوم اینگونه نبوده است. رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در مورد پیشرفت علمی، عملی نشده است؛ همچنین نوع برخورد سیاسی با وزارت علوم این تغییر را دچار آسیب می‌کند. در مورد فضای دانشگاه هم هنوز به زمانی نرسیدیم که بتوانیم قضاوت کنیم اما در مورد رویکرد دانشگاه باید بگویم که اکنون برنامه‌های بیشتری در دانشگاه برگزار می‌شود.

وی با بیان این‌که «وزارت علوم نباید فضای دانشگاه را سیاسی کند؛ البته دانشجو باید اطلاعات سیاسی داشته باشد» ابراز عقیده کرد: تاکنون بیشتر سیاسی‌کاری دیدیم تا فعالیت سیاسی. این‌که چهار یا پنج وزیر علوم نزدیک به یک حزب خاص و افراد خاص به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد داده شود رنگ وبوی سیاسی‌کاری دارد.

دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی ادامه داد: ایجاد حدود 50 تشکل دانشجویی در عرض دو روز هم رنگ و بوی سیاسی‌ دارد، افرادی که اکثریت‌شان افراد قدیمی در یک تشکل بودند و فعالیت‌شان متوقف شده است دوباره به فضای فعالیت دانشجویی بازگشتند. باید بگویم که ایجاد فضا برای این افراد زمینه آشوب را در دانشگاه فراهم می‌کند، حتی اگر دولت قصدش را هم نداشته باشد این تشکل‌ها فضا را به آن سمت می‌برند و از عقلانیت و منطق به دور می‌کنند که این واقعا درد بزرگی است، چون ما تجربه تلخی را از گذشته داشتیم.

روحانی هم در ادامه گفت: ما از ابتدای فعالیت‌مان به دگراندیشی و وجود آرای مختلف اعتقاد داشتیم؛ باید فضا برای صحبت‌های دیگران وجود داشته باشد، این‌که به بهانه‌های مختلف جلوی توسعه فعالیت دانشجویی گرفته شود درست نیست، اصلا قبل از این‌که پاسخ دهیم چرا 50 تشکل ایجاد شدند باید بگویید که چرا 50 تشکل در طول هشت سال نتوانستند مجوز بگیرند؛ بعد از هر افراطی تفریط است٬ عده‌ای در گذشته طوری رفتار کردند که افراد از حق قانونی خود به خاطر فضای امنیتی منصرف شوند، ما برای حفظ انقلاب چاره‌ای جز سعه‌صدر نداریم.

وی درباره واکنش‌ها نسبت به برنامه‌ای که از سوی این انجمن با حضور علی مطهری در دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: ما موظف به پاسخگویی به قانون هستیم، ممکن است گفته شود امکانش بود که برنامه مطهری بهتر مدیریت شود، اما همه این نقدها انتقادات «درون‌گفتمانی» است که در انجمن صورت می‌گیرد در خارج از انجمن ما فقط می‌توانیم به قانون پاسخگو باشیم.

وی تاکید کرد: جنبش دانشجویی باید از حالت انفعال بیرون بیاید، پس از برنامه علی مطهری هجمه رسانه‌ای علیه ما آغاز شد، اما مراجعه به مجامع قانونی صورت نگرفت. البته صحبت‌هایی نیز از طرف مسئولان دانشگاه با ما صورت گرفت. آن‌ها نقدهای منصفانه‌ای به ما داشتند که حتما در برنامه‌های بعدی آن را مرتفع می‌کنیم.

دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی تصریح کرد: برخی رسانه‌ها تاثیر منفی بدی در انعکاس سخنان علی مطهری در دانشگاه فردوسی داشتند، حدود50 درصد آن سخنان را تحریف کردند؛ متاسفانه هجمه فضاسازی‌ها نسبت به ما بالا رفت.

فاطمی‌نسب هم در ادامه با اشاره به سخنان علی مطهری در دانشگاه فردوسی گفت: اگر این صحبت‌ها در هر جایی از کشور صورت می‌گرفت به آن واکنش نشان داده می‌شد؛ چه برسد به حرف‌هایی که جای مناقشه دارد، این واکنش‌ها از مشهد که بدنه یک گفتمان سیاسی واحد و اصطلاحا اصولگرایی را در شورای شهر و نمایندگان مجلس دارد طبیعی است.

وی افزود: من این را تا حدودی طبیعی می‌دانم که افراد در یک تشکل دانشجویی شبیه به یک گروه سیاسی فکر کنند ولی آن‌جایی که وارد بیانیه و موضع‌گیری‌های یکجانبه می‌شوند به طوری که دیگر اصلا به هیچ وجه آن گروه را نقد نمی‌کنند، من با این موضوع مشکل دارم.

وی خاطرنشان کرد: فضای دانشگاه مانند تمام فضاهای جامعه اسلامی باید یک فضای تربیتی باشد، مقتضای فضای تربیتی متفاوت با جامعه باز فرهنگی است، من اگر صحبتی درباره تشکل‌ها می‌کنم نه این‌که با دگراندیشی مخالفم؛ اگر قرار باشد لیبرال‌ها هم در دانشگاه تریبون داشته باشند باید در آن سوی دیگر عده‌ای باید صحبت اسلام را بکنند.

دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی تصریح کرد: من با تشکلی مشکل دارم که هدفش ایجاد گفتمان دانشجویی نیست، تشکلی که صدایش صدای بیرون است، تشکلی که تک تک ویژگی‌های یک حزب را دارد و بر سردرش عکس سردمداران یک حزب را می‌زند؛ تشکل دانشجویی نیست. دانشگاه محل کار حزبی نیست اگر قرار است حزب تشکل دهند خوب بروند وزارت کشور مجوز بگیرند نه وزارت علوم.

وی ادامه داد: در حال حاضر تشکل دانشجویی دچار سرگشتگی معرفتی شده است اما این‌که آیا باید صدای واحد از دانشگاه شنیده شود، خودش جای تامل دارد، اصلا باید صدای واحد از دانشگاه شنیده شود؟ از نظر من گفتمان انقلاب از اکثر تشکل‌ها تا حدودی شنیده می‌شود. دلیل سرگشتگی معرفتی جنبش دانشجویی خود جنبش دانشجویی است.

وی یادآور شد: جنبش دانشجویی در دهه 50 و 60 پیشتاز مسئولان و مدیران کشور می‌شود و آن‌قدر بدنه، تحلیل و موضع گیری قوی دارد که مورد پذیرش حاکمیت می‌شود، اما اکنون جنبش دانشجویی آن تحلیل و بینش سیاسی را ندارد.

فاطمی‌نسب تصریح کرد: تحلیل و سطح بینش سیاسی جنبش دانشجویی در وضعیت خوبی نیست، اختراعات نیز توسط جنبش دانشجویی صورت نمی‌گیرد بلکه پیشرفت علمی عموما توسط نخبگان دانشجویی انجام می‌شود، گاهی هم تناقص میان فعالیت علمی و دانشجویی به وجود می‌آید؛ در واقع حاکمیت نیز یک گفتمان واحد به جنبش دانشجویی تزریق نکرد.

روحانی نیز در این زمینه ادامه داد: استراتژی جنبش دانشجویی در دهه 20 و 30 بالا بردن سطح فکری مردم ایران بود اما پس از سال 61 که دوباره دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی گشوده می‌شود، تقریبا دیگر هیچ رقیبی وجود ندارد و مرزبندی‌ها نیز مشخص است، در سال اواخر دهه 60 یکی از اختلافات میان جنبش دانشجویی این است که آیا باید برای انتخابات مجلس دوم لیست مشترک بدهند یا ندهند که در انتها به نتیجه می‌رسند که باید لیست مشترک بدهند، اینجا بود که جنبش دانشجویی دچار خطا شد و در سطح حامی یک جریان سیاسی تنزل پیدا کرد.

وی افزود: در دوره دوم دولت هاشمی رفسنجانی فضای فعالیت دانشجویی به کلی بسته می‌شود به طوری که این جمله معروف مطرح می‌شود که «خدا لعنت کند کسی را که نمی‌خواهد دانشجو سیاسی باشد.»

وی یادآور شد: جنبش دانشجویی در سال‌های 73 تا 76 دچار افراط و تفریط‌هایی می‌شود که حاصل انرژی ذخیره شده جنبش دانشجویی، انتخابات دوم خرداد 76 است. دفتر تحکیم وحدت ابتدا مهندس موسوی‌ را معرفی می‌کند اما پس از آن دفتر تحکیم وحدت خاتمی را انتخاب می‌کند.

دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد مدعی شد: قطعا خاتمی را جنبش دانشجویی و بالاخص دفتر تحکیم وحدت روی کار می‌آورد، بالاخره یکی از سهامداران انتخابات 76 دفتر تحکیم وحدت است، طبیعی است که بخواهند از این موقعیت استفاده کنند تا اصلاح ساختارهای صورت گیرد. واکنش بخشی از حاکمیت به تاثیرگذار بودن جنبش دانشجویی در معادلات سیاسی این است که این جنبش را از راس قدرت بیاندازد، اما از سال 80 به بعد انزوای بیشتر جنبش دانشجویی آغاز می‌شود.

وی افزود: از سال 84 به بعد عده‌ای هستند که احساس تکلیف می‌کنند که نباید علم جنبش دانشجویی به دست نااهلان بیافتد در صورتی که به نظرم خودشان هم توانایی رهبری جنبش دانشجویی را ندارند، بلکه این جنبش رهبرهای توانایی در خودش دارد. اکنون که در فضای راکد هستیم ما از دولت جدید نمی‌خواهیم که این فضا را به یکباره بشکند، اما می‌خواهیم دفتر تحیکم وحدت به جایگاه قبلی خودش و سردمداری جنبش خودش بازگردد.

وی در مورد آفت‌هایی که ممکن است جنبش دانشجویی با آن مواجه شود، تصریح کرد: مهمترین آفتی که یک تشکل دانشجویی ممکن است به آن دچار شود این است که استقلال خودش را از دست بدهد، آن طرف باشد یا این طرف هر دو غلط است.

انتهای پیام