براساس گزارش نیچر، این ابزار با استفاده از دسته ای از فیبرهای نوری به جای لنز می‌تواند فرایند عکسبرداری را انجام دهد،‌تکنیکی که به ایجاد شیوه‌هایی قدرتمند و یکپارچه برای مطالعه روی میدان‌های نفتی و ابداع اندوسکوپ‌های کوچکتر منجر خواهد‌شد.

قلم‌موی نوری که برمک حشمت دانشیار پسادکترا و رئیس زیرگروه IPEP (مسائل معکوس در گسیل انرژی) در لابراتوار مدیای MIT و همکارانش ابداع کرده‌اند شامل تعدادی از حسگرهای نوری است که از یک سو به دسته‌ای 1100تایی از فیبرهای نوری متصل شده‌اند. سر دیگر این فیبرهای نوری آزاد است تا بتواند در میان حفره‌های ریز سطوح مختلف را حرکت کند. با حرکت روی سطوح مختلف،‌فیبرهای نوری نور را جمع‌آوری کرده و به حسگرهای نوری ارسال می‌کند.

از چپ به راست: موضوع اصلی عکسبرداری و عکسی که در نهایت ایجاد شده‌است

برخلاف سیستم‌های رایج فیبر نوری، سر آزاد دسته فیبرهای نوری نیازی به این ندارند تا با حسگرها هم‌راستا باشند و می‌توانند در هر جهتی حرکت کنند. این رویکرد معمولا به ایجاد تصاویری ناواضح منتهی می‌شود، اما حشمت و همکارانش با استفاده از تکنیکی به نام زمان پرواز توانسته‌اند از میان این بی‌نظمی ناشی از حرکت آزادانه فیبرهای نوری، نظم و ترتیبی به دست آورند. در این تکنیک پرتوی از نور به سوی موضوع تابیده می‌شود و تفاوت میان شدت نور اولیه با شدت نوری که به حسگرها رسیده‌است محاسبه می‌شود. به این شکل سیستم با استفاده از الگوریتمی می‌تواند موقعیت فیبرهای نوری را تشخیص داده و تصویری واضح را ثبت کند. 

حشمت و همکارانش برای آزمایش این سیستم دو پرتو لیزری را به صورت جداگانه به سمت هدفی تاباندند،‌ اگرچه در مدل کاربردی فیبرهای نوری خود منبع نور به شمار می‌روند. در این آزمایش فیبرها روی مجموعه‌ای از شکل‌ها به حرکت درآمدند درحالی که انتهای دیگر فیبرها به یک پرتوشکاف متصل به یک دوربین عادی و یک تصویرساز برای محاسبه سرعت پرتوهای نوری وصل شده‌بود. به این شکل الگوریتم‌ها می‌توانستند نقشه‌ای دو بعدی از سر متحرک فیبرهای نوری را محاسبه کرده و تصویر حقیقی را استخراج کنند.

از آنجایی که وضوح تصویر نهایی به واسطه فیبرهای نوری 300 میکرومتری مورد استفاده در آزمایش تنها 33 در 33 پیکسل بود، تصاویر به دست آمده کدر و ناواضح بودند اما حشمت می‌گوید درصورتی که از فیبرهایی بیشتر با قطر مناسب‌تر استفاده شود،‌ وضوح تصویر تا اندازه‌ای قابل توجه افزایش پیدا خواهد‌کرد بدون اینکه حجم دسته فیبرها افزایشی پیدا کند. علاوه بر این با ارسال پالس‌های نوری متعدد از میان فیبرها برای روشن‌ساختن موضوع تصویربرداری، پیمایش سطح تصاویر در کسری از ثانیه انجام خواهد‌گرفت و با استفاده از ابزار تداخل‌سنجی در مناطقی که امواج نوری با یکدیگر همپوشانی دارند،‌ وضوح تصویر افزایش پیدا خواهد‌کرد.

برمک حشمت معتقد است این فناوری روزی به عنوان سیستم تصویرساز قدرتمند برای مطالعه روی میادین نفتی و سفره‌های آبی، بازرسی سیستم‌های لوله‌کشی، و ایجاد اندوسکوپی با قطری کمتر از ابزارهای اندوسکوپی رایج، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.