به گزارش سرویس دینی جام نیوز، در بخش اول و دوم این نوشتار به گفتار نورانی اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین در خصوص عزاداری برای حضرت اباعبدالله الحسین سلام الله علیه پرداختیم در ادامه به بخش های دیگری از این سخنان خواهیم پرداخت.

اشک امیرالمومنین علیه السلام در سوگ شهدای کربلا

قال الباقر علیه السلام: "مر علی بکربلا فی اثنین من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عیناه للبکاء ثم قال: هذا مناخ رکابهم و هذا ملقی رحالهم و هیهنا تهراق دماؤهم، طوبی لک من تربة علیک تهراق دماء الأحبة."

امام باقر علیه السلام فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام با دو تن از یارانش از «کربلا» گذرکردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمود: اینجا مرکبهایشان بر زمین می ‏خوابد، اینجا محل بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته می ‏شود، خوشا به حال تو ای خاکی که خون دوستان بر روی تو ریخته می ‏شود! (بحارالانوار،ج 44، ص 258)

اشک، حجاب دوزخ

قال الباقر علیه السلام: "ما من رجل ذکرنا او ذکرنا عنده یخرج من عینیه ماء و لو مثل جناح البعوضة الا بنی الله له بیتا فی الجنة و جعل ذلک الدمع حجابا بینه و بین النار."

امام باقرعلیه السلام پس از شنیدن سروده ‏های «کمیت» درباره اهل بیت، گریست و سپس فرمود : هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه‏ ای‏ اشک آید، مگر آن که خداوند برایش در بهشت، خانه‏ ای بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد. (الغدیر،ج 2، ص202)

بیست سال گریه

قال الصادق علیه السلام:" بکی علی بن الحسین علیه السلام عشرین سنة و ما وضع بین یدیه طعام الا بکی."

امام صادق علیه السلام فرمود: امام زین العابدین علیه السلام بیست سال (به یاد عاشورا) گریست و هرگز طعامی پیش روی او نمی‏ گذاشتند مگر این که گریه می‏ کرد. (بحارالانوار،ج 46، ص 108)

ادب سوگواری

قال الصادق علیه السلام: "لما مات ابراهیم بن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حملت عین رسول الله بالدموع ثم قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم: تدمع العین و یحزن القلب و لا نقول ما یسخط الرب و انا بک یا ابراهیم لمحزونون. "

امام صادق علیه السلام فرمود: چون ابراهیم پسر رسول خدا از دنیا رفت، چشم پیامبر پر از اشک شد. سپس پیامبرفرمود: چشم، اشکبار می ‏شود و دل غمگین می ‏گردد، ولی چیزی نمی ‏گوییم که خدا را به خشم آورد، و ما در سوگ تو ای ابراهیم اندوهناکیم. (بحارالانوار،ج 22، ص157)

چشم های اشکبار

قال الصادق علیه السلام: "من ذکرنا عنده ففاضت عیناه حرم الله وجهه علی النار. "

امام صادق علیه السلام فرمود: نزد هر کس که از ما (و مظلومیت ما) یاد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره ‏اش را بر آتش دوزخ حرام می ‏کند. (بحارالانوار،ج 44، ص285)

احیاء خط اهل بیت علیهم السلام

قال الصادق علیه السلام: " تزاوروا و تلاقوا و تذاکروا و احیوا امرنا."

امام صادق علیه السلام فرمود: به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را - کنایه از حکومت و رهبری- زنده کنید. (بحارالانوار،ج 71، ص352)

مجالس حسینی

قال الصادق علیه السلام للفضیل:"تجلسون و تحدثون؟ فقال: نعم، قال: ان تلک المجالس احبها فأحیوا امرنا، فرحم الله من احیی امرنا."

امام صادق علیه السلام از «فضیل» پرسید: آیا (دور هم) می‏ نشینید و حدیث و سخن می‏ گویید؟

گفت: آری

‏فرمود: اینگونه مجالس را دوست دارم، پس امر(امامت) ما را زنده بدارید. خدای رحمت کند کسی را که امر و راه ما را احیا کند. (وسائل الشیعه، ج 10، ص392)

اشکهای ارزشمند

قال الصادق علیه السلام: "..رحم الله دمعتک، اما انک من الذین یعدون من اهل الجزع لنا و الذین یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا، اما انک ستری عند موتک حضور آبائی لک... "

امام صادق علیه السلام به «مسمع» که از سوگواران و گریه کنندگان بر عزای حسینی بود، فرمود: خدای، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانی که از دلسوختگان ما به شمار می‏ آیند، و از آنانی که با شادی ما شاد می ‏شوند و با اندوه ما غمگین می ‏گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهی بود. (وسائل الشیعه،ج 10، ص397)

دلهای سوخته

قال الصادق علیه السلام: "اللهم...و ارحم تلک الأعین التی جرت دموعها رحمة لنا و ارحم تلک القلوب التی جزعت و احترقت لنا و ارحم الصرخة التی کانت لنا."

امام صادق علیه السلام بر سجاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت، چنین دعا می‏ کرد و می‏ فرمود: خدایا...آن دیدگان را که اشک هایش در راه ترحم و عاطفه بر ما جاری شده و دلهایی را که به خاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله‏ هایی را که در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده. (بحارالانوار،ج 98، ص8)

گریه بر مظلومیت شیعه

قال الصادق علیه السلام: "من دمعت عینه فینا دمعة لدم سفک لنا او حق لنا نقصناه او عرض انتهک لنا او لأحد من شیعتنا بوأه الله تعالی بها فی الجنة حقبا."

امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس که چشمش در راه ما گریان شود، به خاطر خونی که از ما ریخته شده است، یا حقی که از ما گرفته‏ اند، یا آبرویی که از ما یا یکی از شیعیان ما برده وهتک حرمت کرده ‏اند، خدای متعال به همین سبب، او را در بهشت جاودان، برای ابد جای می‏ دهد. (امالی شیخ مفید، ص175)

ثواب بی حساب

قال الصادق علیه السلام:" لکل شیی‏ء ثواب الا الدمعة فینا. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هر چیزی پاداش و مزدی دارد، مگر اشکی که برای ما ریخته شود - که چیزی با آن برابری نمی‏ کند و مزد بی اندازه دارد-. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص548)

کوثر و اشک

قال الصادق علیه السلام: "ما من عین بکت لنا الا نعمت بالنظر الی الکوثر و سقیت منه. "

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ چشمی نیست که برای ما بگرید، مگر این که برخوردار از نعمت نگاه به «کوثر» می‏ شود و از آن سیرابش می‏ کنند. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص554)

ادامه دارد... انشاءالله