مسعود کرباسیان مجری این طرح در گفت‌وگو با ایسنا، بیماری آرتروز (استئوآرتریت) را شایع‌ترین بیماری مفصلی و معمول‌ترین فرم التهاب مفصلی توصیف کرد و گفت: این بیماری با بالا رفتن سن به شدت افزایش می‌یابد به طوری که تغییرات رادیولوژیک در سنین بالای ۶۳ تا ۶۵ سال دیده می‌شود.
وی از ارائه روش سلول درمانی برای درمان این بیماری خبر داد و گفت: این روش شامل ویال‌های حاوی سلول‌های مزانشیمی است که از خود فرد گرفته می‌شود و بعد از کشت آن به بیمار تزریق می‌شود.
کرباسیان این سلول‌ها را سلول‌های مزانشیمی دانست و ادامه داد: این سلول‌ها دارای قابلیت تکثیر بوده و توانایی تمایز به رده‌های مختلف استخوان‌ساز، غضروف‌ساز و چربی‌ساز را دارند. همچنین این سلول‌ها به واسطه پیام‌های شیمیایی حاصل از بافت آسیب دیده، به آن ناحیه مهاجرت می‌کنند و تمایز می‌یابند. علاوه بر آن سلول‌های مزانشیمی قابلیت تنظیم سیستم ایمنی هستند به این ترتیب که سبب فروکش کردن واکنش‌های التهابی از طریق ترشح "سیتوکاین"های ضد التهابی و در نتیجه جلوگیری از رد پیوند شده و گزینه مناسبی برای پیوند آلوژن هستند.
این محقق با اشاره به جزئیات این مطالعات خاطر نشان کرد: پیوند سلول‌های مزانشیمی در مدل استئوآرتریت در حیواناتی مانند موش صحرایی، خرگوش، خوک، سگ و اسب مورد بررسی قرار گرفت و نتایج این مطالعات نشان داد پیوند این سلول‌ها فاقد عارضه جانبی قابل توجه بوده و اثر بخشی درمانی آنها در زمینه ایجاد غضروف در ناحیه آسیب دیده اثبات شد.
وی با بیان اینکه بی خطر بودن پیوند این سلول‌ها موجب شد تا این مطالعات به فاز کار آزمایی‌های بالینی راه یابد، ادامه داد: در فاز بالینی در ۱۸ بیمار شامل ۶ مرد و ۱۲ زن با متوسط سنی ۴۱ تا ۶۹ سال مبتلا به آتروز در مراحل ۳ و ۴ پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی حاصل از چربی "سینوویم" انجام شد.
به گفته مجری طرح، بیماری آرتروز دارای مراحل پیشروی از یک تا ۵ است که در مرحله ۵ غضروف باید تعویض شود.
کرباسیان اضافه کرد: چربی سینوویم از سمت داخل بالشتک چربی تحت کشککی با روش آرتروسکوپیک به دست آمد و بعد از جدا سازی سلول‌ها با تعداد ۱.۵ میلیون با حدود ۲ میلی‌لیتر PRP به صورت داخل مفصلی به درون زانوی بیمار تزریق شد.
وی به نتایج بالینی به دست آمده از این روش اشاره کرد و یادآور شد: به عنوان نمونه فرد ورزشکار رشته جودو که مبتلا به آرتروز شده بود با استفاده از این روش ۷ ماه بعد از تزریق سلول محل آسیب دیده با بافت نرم پوشیده شده و یک سال بعد از درمان علائم بالینی به طور واضح بهبود یافت و بیمار توانست فعالیت‌های خود را در سطح قبل از جراحی آغاز کند.
وی خاطر نشان کرد: این امر نشان می‌دهد پیوند سلول‌های استرومال مغز استخوان اتولوگ می‌تواند سبب ترمیم ضایعات بزرگ غضروفی در افراد جوان و فعال شود.
کرباسیان با تاکید بر اینکه سلول‌های مورد استفاده در این روش PRP نیست، گفت: PRP پلاسما است ولی این روش، سلول‌های مزانشیمی هستند که باعث تشکیل بافت غضروف می‌شود. این سلول‌ها از خود فرد گرفته و بعد از کشت مجددا به بیمار تزریق خواهد شد.
مجری طرح اضافه کرد: این سلول‌ها بعد از ۶ ماه تزریق شروع به بازسازی می‌کنند و به مدت ۵ سال دوام دارند.
کرباسیان با اشاره به نحوه اعمال این روش برای افراد کاندید، توضیح داد: افراد مبتلا به آرتروز با مراجعه به پزشکان، بر اساس پروتکل‌هایی مورد معاینه قرار می‌گیرند تا تشخیص داده شود که فرد آیا کاندید دریافت این روش درمانی است یا خیر. در این مرحله فرد کاندید به ما معرفی می‌شود تا اقدامات بعدی درمانی صورت گیرد.
وی یادآور شد: برای افرادی که از آرتروز رنج می‌برند این روش باعث بازسازی غضروف عضو آنها می‌شود.
انتهای پیام
