به گزارش ایسنا، متن یادداشت مهدی جعفری‌نژاد به شرح زیر است:
«در ایران اتفاق و اتهام قرین همند و ملازم یکدیگر!
دیروز سانحه قطار و امروز حادثه پلاسکو و فردا هم ضایعه‌ای دیگر! دیروز انگشت اتهام به جناب آخوندی وزیر راه و شهرسازی و امروز انگشت ابهام و اشاره به سوی جناب قالیباف شهردار تهران! برخی، مردم سلفی انداز را سرزنش می کنند و برخی دیگر کاسبان و هیات مدیره پشت هم انداز پلاسکو را!
چه فرقی می‌کند شهردار، وزیر باشد و وزیر، شهردار! ملت، دولت باشد و دولت، ملت! کاسب، کارمند باشد و کارمند، کاسب! واقع این است که فقط نقش‌ها و رنگ‌ها و شکل‌ها و موقعیت‌های مان عوض می‌شود و محتوا و هویت‌هایمان یکی است! همگی از یک ریشه و تنه اصلی هستیم با شاخه و برگ‌های متفاوت!
چه تفاوتی دارد کیستیم و چیستیم و کجاییم؟! مساله این است که همگی از گونه گونه ضعف ها و نقص های جمعی و اجتماعی رنج می بریم و در یک قرارداد اجتماعی نانوشته منکر آنیم و با یکدیگر تعارف می کنیم و بعضا با متهم کردن و همهمه گوش خراش از بازشناسی هویت جمعی خود طفره می رویم!
از فضائل که بگذریم، ما از رذیله اخلاقی ترجیح دادن خود به جمع رنج می بریم؛ ما از تنبلی و بی بهره‌گی از سعی و کار و تلاش، محنت کشیده ایم؛ ما ملتی مصرف گرا و اسراف کاریم؛ ما از روحیه تعاون و تعامل با یکدیگر تهی هستیم؛ ما فارغ از آینده نگری و غافل از عاقبت اندیشی هستیم. ما فاقد نظم و انضباط فردی و اجتماعی هستیم.
حادثه پلاسکو آینه‌ای است از آنچه که هستیم؛ بنابراین یکدیگر را متهم نکنیم. تقریبا همگی مثل هم هستیم با رنگ و شکل و موقعیت های متفاوت.»
انتهای پیام
