رامین الیاس‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به موقعیت گسل باسمنج بیان کرد: گسل باسمنج یکی از شاخه‌های گسل تبریز با روند شمال شرقی-جنوب غربی است که دارای حرکات مورب لغز نرمال بوده و احتمالاً در محل خم‌های کششی تشکیل شده است. 

وی اضافه کرد: محل تقاطع گسل اصلی با شاخه‌های آن معمولا مستعد وقوع زلزله بوده و زلزله 3.6 ریشتری 26 آذر ماه سال گذشته باسمنج با طول جغرافیایی 46.410 و عرض جغرافیایی 38.025 نیز در محل تقاطع گسل شمال تبریز با شاخه گسلی باسمنج اتفاق افتاده است. 

وی در پاسخ به اینکه آیا گسل باسمنج فعال‌تر شده است، گفت: با فعالیت گسل‌ها در طول زمان بر طول و ضخامت آن‌ها افزدوه می‌شود. گسل‌های بزرگی همچون گسل تبریز به صورت یک گسل واحد نیستند، بلکه از مجموعه‌ای از گسل‌ها تشکیل شده‌اند که در هر زمان بخش‌هایی از آن فعال شده و گسترش پیدا می‌کند. با  گذشت زمان، بخش‌های بکر سنگ شکسته و بر مجموعه گسلی افزوده شده و در نتیجه به طول و پهنای گسلی افزوده می‌شود. در مورد گسل باسمنج هم همین مسئله صادق و در حال حاضر تمرکز تنش در این بخش از گسل تبریز بیشتر بوده و از این رو مستعد شکست و ایجاد زلزله است. 

الیاس‌زاده بیان کرد: زلزله 25 مرداد ماه سال جاری که با بزرگای 4.3 و در موقعیت طول جغرافیایی 46.6 و  عرض جغرافیایی 37.97  در محل تقاطع گسل شمال تبریز با شاخه جدا شده به سمت شمال شرقی اتفاق افتاد؛ در حالیکه زلزله 26 آذر ماه سال گذشته باسمنج در محل تقاطع گسل تبریز با شاخه فرعی جدا شده به سمت جنوب غربی رخ داده بود. مرکز این دو زلزله حدود 17 کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند؛ بنابراین می‌توان زلزله اخیر را بیشتر مربوط به گسل شمال تبریز دانست.

 وی با تایید این فرضیه که فعالیت گسل‌های اطراف تبریز بر فعال شدن گسل تبریز تاثیر دارد، خاطرنشان کرد: این موضوع شایعه نیست، بلکه یک واقعیت علمی است. گسل‌هایی که حرکت آن‌ها تحت کنترل گسل دیگر باشد  در اصطلاح زمین شناسی تحت عنوان گسل‌های هم درد شناخته می‌شوند. به عنوان مثال زلزله 7.3 ریشتری دشت بیاض باعث فعال شدن گسل فردوس و ایجاد زلزله 6.4 ریشتری فردوس شد که در سال 1347 به فاصله یک روز از همدیگر اتفاق افتادند، در مورد گسل تبریز هم این موضوع می‌تواند صادق باشد و فعالیت گسل‌های اطراف، فعالیت آن را تحت تاثیر قرار دهد.

انتهای پیام