براساس گزارش CNN، هاوکینگ معتقد است تکنولوژی تا حدودی عامل افزایش نابرابری درآمد شده‌است. وی که در برنامه ویژه پرسش و پاسخ در وب‌سایت Reddit این سخنان را مطرح کرده معتقد است درصورتی که ثروت ناشی از تکنولوژی تقسیم شود همه می‌توانند از زندگی لوکس و مجلل بهره ببرند، در غیر این صورت بیشتر مردم درصورتی که مالکان فناوری‌های مختلف علیه توزیع ثروت با یکدیگر لابی کنند، دچار فقر خواهند‌شد.

هاوکینگ معتقد است روند توسعه فناوری درحال منحرف شدن به سوی گزینه دوم است، زیرا درحال دامن زدن به نابرابری درآمدی در میان انسان‌ها است و تمامی این فرایند ناشی از نوع توزیع دستاورد‌ها میان ثروتمندان و فقرا است.

این سخنان هاوکینگ واکنش‌های شدیدی را از سوی فعالان تکنولوژی برانگیخته است. مارک اندرسن کارآفرین و سخنگوی سیلیکون‌ولی در توئیتر نوشت هاوکینگ درحال بازگویی شعارهای قدیمی است. کسانی که ادعا می‌کنند ماشین‌ها مشاغل را نابود می‌کنند در صد سال آینده احمق به نظر خواهند آمد، اما من اینگونه نخواهم‌بود.

بحث تقابل ثروت کلان کارآفرینان و کارمندان فناوری در برابر اقشار کم‌درآمد در سان‌فرانسیسکو مدت‌ها است که به بحث جنجالی میان اقتصاد‌دانان تبدیل شده‌است.

با این‌همه اکثریت متخصصان در این حوزه با هاوکینگ موافقند. دراینکه فناوری توانسته رشد اقتصاد آمریکا و دیگر کشورهای جهان را تضمین کند تردیدی وجود ندارد و شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از کشورها در تلاشند نسخه‌ای دیگر از سیلیکون‌ولی را برای خود ایجاد کنند.

اما باوجود رشد روزافزون این پدیده، تعداد افرادی که در آن مشارکت دارند کاهش پیدا می‌کند. اریک برینجلفسن استاد مدرسه مدیریت اسلون در MIT نیز معتقد است تکنولوژی اصلی‌ترین عامل افزایش نابرابری درآمد در میان انسان‌ها است. مشکل اصلی اینجاست که تکنولوژی جایگزین بسیاری از کارگران مشاغل فیزیکی با درآمد بالا شده‌است و این افراد اکنون برای گذران زندگی به فروشندگی و مشاغل اینچنینی که از درآمد کمتر برخوردار است رو آورده‌اند.

از این رو نظر اندرسن درباره اینکه افراد بیکار نمی‌شوند درست است، اما پرسش اینجاست که درآمد آنها چقدر خواهد‌بود؟ میانگین درآمد در آمریکا نسبت به سال 1995 که آغاز شکوفایی عصر تکنولوژی بود تغییر چندانی نکرده‌است. اما سردمداران این تکنولوژی‌ها درآمد‌های بسیار بالایی از محل سرمایه‌گذاری‌ها و پرداخت‌هایشان دارند .

رقابت شدیدی میان مهندسان و کارگران ماهر درگرفته‌است و این رقابت می‌تواند شکاف پرداخت میان افراد دارای مدرک دانشگاهی با افراد بدون مدرک دانشگاهی را توضیح دهد. کارگرانی که دارای مدرک دانشگاه هستند در طول عمر خود نسبت به افراد دیپلمه یک میلیون دلار بیشتر درآمد دارند.