به گزارش جهان به نقل از ابنا، گروه‌های تکفیری سوریه با انتشار خبری مدعی شدند که حرم حضرت سکینه بنت علی(س) در منطقه داریا در حومه دمشق را به اشغال خود درآوردند.



این گروه‌ها اعلام کردند که حرم حضرت سکینه(س) مرکز انتشار تشیع در منطقه داریا بوده است، به همین دلیل این مکان را به اشغال خود درآوردند.





در حملات گروه‌های تروریستی به حرم حضرت سکینه (س) بخش زیادی زیادی از این حرم تخریب شده است و نگرانی‌هایی در خصوص تخریب کامل حرم و مزار حضرت سکینه (س) می‌رود.





تاکنون مقامات و رسانه‌های دولتی سوریه این خبر را تائید نکردند.



ارتش سوریه با همراهی نیروهای مردمی این کشور دو سال پیش توانسته بود که حرم سکینه(س) را از دست تکفیری‌ها بازپس بگیرد.



حرم سکینه دختر امام علی(ع) در حدود ۵ کیلومتری جنوب غربی دمشق قرار دارد و برخلاف حرم حضرت زینب(س) که از قدیم برای شیعیان شناخته شده و دارای پیشینه تاریخی طولانی بوده است، این زیارتگاه تا پیش از سه دهه گذشته برای عموم شیعیان ناشناخته بود و بنای ساده و محقّری داشت.



در منابع تاریخی نیز به آن اشاره‌ای نشده و تنها در برخی اسناد ملکی موجود در وزارت اوقاف سوریه از دوره اشغال سوریه توسط فرانسه (سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۴۵ م) از این مزار و حدود ملکی آن سخن به میان آمده است.





در سال ۱۳۶۷ ش، در پی اجرای طرح احداث خیابانی در منطقه و قرار گرفتن بقعه در مسیر آن، مراتب به مسؤولان منطقه رسید و استاندار حومه دمشق از تخریب آن جلوگیری کرد. سپس موضوع به استحضار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج سید احمد واحدی، از روحانیان ایرانی مقیم زینبیه رسید و در پی بررسی‌های انجام شده درباره این مزار، کمیته‌ای برای بازسازی آن تأسیس شد. سرانجام پس از خریداری زمین‌های اطراف مزار، کار بازسازی و توسعه آن آغاز شد.



سکینه دختر امام علی(ع)، تا پیش از شهرت زیارتگاه منسوب به وی بانوی ناشناخته‌ای بود که در منابع تاریخی و رجالی شیعه نامی از او برده نشده است. تنها در برخی منابع حدیثی، از جمله در متن دو روایت و سند یک حدیث در برخی منابع شیعه، نامی از او به چشم می‌خورد. چند پژوهشگر معاصر نیز درباره این بانو کتابچه‌هایی تألیف کرده و با استناد به این سه روایت، وی را شخصیتی تاریخی و از فرزندان امام علی(ع) دانسته‌اند و حتی فرزند آن حضرت از فاطمه زهرا (س) به شمار آورده‌اند، با این حال برخی از علما، روایات فوق را برای اثبات وجود این شخصیت کافی نمی‌دانند.