این تابستان گرم می‌تواند گنج خاطراتت باشد؛ البته اگر خودت بخواهی! نه؛ نگو به خاطره نیازی نداری؛سال‌ها بعد این دنیای بدون خاطره می‌تواند در زندگی‌ات یک معضل شود! به همان اندازه که خاطره‌بازی و زندگی در گذشته مفید نیست، دنیای بدون خاطره هم زیبا نیست.

به‌اعتقاد اغلب روان‌شناسان خاطره‌های خوب به‌خصوص خاطره‌های دوران کودکی و نوجوانی نگاه عمیق‌تری به زندگی می‌دهد و امید به آینده را افزایش می‌دهد.

البته طبیعی است که الآن خاطره‌ها برای نوجوانان زیاد جالب نباشند، چون فعلاً تنها خاطره‌های‌ یک نوجوان مربوط به کودکی او است که احتمالاً در این سن و سال زیاد به یادآوری آن علاقه ندارد.

در واقع ارزش هرخاطره به نوع اتفاق و مدت زمانی که از آن می‌گذرد مربوط می‌شود. بنابراین یادمان باشد این‌ روزهای نوجوانی هم می‌گذرند و این سن و خاطره‌های آن دیگر تکرار نمی‌شوند، پس اگر از ما خواستند به همراه خانواده برای کوهنوردی برویم یا یک مهمانی شلوغ و... روی این نکته که من می‌خواهم تنها باشم نایستیم و به سمت خاطره‌سازی برویم. آن‌جا شاید اتفاق‌های خوبی بیفتد که ما از آن بی‌خبریم.

ضمن این که خاطره‌های نوجوانی دستمایه‌ی بسیاری از نویسندگان و هنرمندان برای خلق آثار هنری بوده‌اند، خاطراتی مانند مهمانی‌هایی که به اجبار رفته‌اند و یا لباس مناسبی که نپوشیده‌اند و... هم گاهی در زندگی آینده جالب بوده‌اند.

این‌روزها بخشی از خاطره‌ها در عکس‌های سلفی ثبت می‌شوند؛ خاطره‌های کوتاه و پراکنده‌ای که خیلی وقت‌ها جای لذت بردن از چیزهای دیگر را گرفته‌اند؛ مثلاً جای لذت بردن از طبیعت یا مکانی که در آن قرار داریم.

حالا می‌خواهیم کمی هم شما از خاطره‌ها بگویید:

پارسا 16 ساله، معتقد است که خاطره‌ها باید خودبه‌خود ساخته شوند!

سحر 15ساله اما خاطره‌های خوب زیادی از کودکی دارد. برای او در هرموقعیتی یک خاطره خلق می‌شود، خودش اهل بودن در جمع است و در مهمانی‌های فامیلی حضور پررنگی دارد.

بیش‌ترین خاطره‌های سمانه الآن مربوط به دوستانش در مدرسه است. او هم 15 ساله است، اما در واقع خاطره‌ی زیادی در فضای بیرون از مدرسه ندارد؛ هرچند خودش می‌گوید که هرجایی که با دوستانش می‌رود شاهد کلی اتفاق‌های خنده‌دار و گاهی هم ناراحت‌کننده است.

احسان 16 ساله، ترجیح می‌دهد به خاطره فکر نکند. او زیاد دوست ندارد عکس‌ها و فیلم‌های کودکی‌اش را نگاه کند و خاطره‌های آن روزها را برایش یادآوری کنند. احسان معتقد است که در بزرگ‌سالی هم نگاهش به نوجوانی همین خواهد بود!

در مقابل هستی 14 ساله، دفتر خاطراتی دارد که گنج با ارزش اوست. هستی می‌گوید: از وقتی توانستم بنویسم؛ یعنی تقریباً از دوم دبستان شروع کردم به خاطره‌نویسی. بعضی از خاطره‌های سال‌های اولم جالب نیستند، اما کم‌کم یاد گرفتم کدام خاطره‌ها ارزش نوشتن دارند و بهترند.

هستی اصول خاطره‌نویسی را نمی‌داند و فقط سعی می‌کند مرتب و درست بنویسد.

اما خاطره‌گویی و خاطره‌نویسی، به‌عنوان یک نوشته‌ی مستقل، اصول و قواعدی دارد که بهتر است نسبت به آن آگاهی داشته باشیم. برای همین اولین قدم در یادگیری شیوه‌ی خاطره‌نویسی، شناختن معنای «خاطره» است.

• نوشتن لحظه‌های ناب!

«خاطره» در فرهنگ‌ فارسی معین، اندیشه و خیال، یادبود، یادگار، آن چه بر کسی گذشته و اثرش در ذهن مانده تعریف شده است.

خاطره‌نویسی هم یکی از انواع ادبی و شکلی از نوشتار است که نویسنده در آن، خاطره‌های خود؛ یعنی، صحنه‌ها یا وقایعی را که در زندگی‌اش روی داده و در آن‌ها نقش داشته یا شاهدشان بوده است، شرح می‌دهد.

کسی که خاطره می‌نویسد با رعایت قواعدی ساده به ساده‌ترین شکل، اتفاق‌های مهم زندگی خود را ثبت و ماندگار می‌کند، همه‌ی موفقیت‌ها، شکست‌ها، حوادث مهم و خنده‌دار و... را می‌نویسد و حسش را با نوشتن منتقل می‌کند.

اهمیت نوشتن خاطره در این است که وقتی هرروز به ذهنمان اطلاعات تازه‌ای می‌دهیم به‌طور خودکار برخی اطلاعات قبلی از ذهن ما پاک می‌شوند و این تجربه‌ای است که اغلب ما در زندگی داشته‌ایم.

البته گاهی خاطره‌ای را در دفتر می‌نویسیم که وقتی بعدها به دفتر خاطرات مراجعه می‌کنیم با خواندن نوشته، آن خاطره یادمان نمی‌آید و باید کلی فکر کنیم تا آن روز را به یاد بیاوریم.

از دیگر فواید خاطره‌نویسی این است که نویسنده‌ی خاطره سعی می‌کند بیش‌تر و دقیق‌تر از بقیه ببیند و بشنود، برای همین معمولاً صاحب نگاه دقیق‌تر و وسیع‌تری نسبت به اتفاق‌ها می‌شود و به این ترتیب قدرت تحلیل مسایل در او بالا می‌رود.

و در آخر علاوه بر همه‌ی این‌ها، خاطره‌نویسی به رشد، پیشرفت و افزایش توانایی در نوشتن کمک می‌کند. جرقه‌ی بسیاری از رمان‌ها و داستان‌ها از همین خاطره‌های روزانه زده شده است. بنابراین خاطره‌نویسی برداشتن یک قدم به سوی نویسندگی است.

برای نوشتن خاطره، به‌طور کلی باید گفت که خوب است با زبانی صمیمی و روان و ساده و سالم بنویسیم، حتی بهتر است از نثر شکسته و محاوره‌ای استفاده نکنیم. البته موقع نوشتن خاطره، خوب است نویسنده حواسش به اهمیت حوادثی که رخ می‌دهد، باشد و حوادث مهم و جذاب را برجسته کند.

خلاصه‌نویسی و پرداختن به ابعاد جالب و مهم اتفاق از دیگر ویژگی‌های یک خاطره‌ی خوب است. مشخص بودن زمان و مکان در خاطره نویسی مهم است و البته خاطره باید ابتدا و انتها داشته باشد. یعنی از جایی شروع شود و همین‌طور نیمه رها  نشود.