به گزارش سرویس علمی ایسنا، عطیه حسینی، پژوهشگر این طرح یکی از چالش‌های دارورسانی به سلول‌های سرطانی را یافتن راهکار تمایز دادن سلول‌های سالم از بیمار ذکر کرد و گفت: یکی از راه‌ها بر مبنای گیرنده‌هایی است که در سطح سلول‌های سرطانی وجود دارند؛ اما مشکل اینجا بوده که این گیرنده‌ها بعضا در سلول‌های سالم هم وجود دارد.

وی افزود: اختصاصی نبودن گیرنده موجب می‌شود تا نانوذرات هدفمند همزمان به سلول‌های سالم هم آسیب برسانند.

حسینی گفت: در این طرح ما از روش خود سلول‌های سرطانی در نفوذ به سلول‌های سالم تقلید کردیم؛ به این شکل که سلول‌های سرطانی با فرستادن نانوذرات ویژه‌ای (اکسوزوم‌ها) به سطح سلول برخی گلبول‌های سفید (سلول‌های تی) موجبات مهار آنها و تضعیف سلول‌های ایمنی و نیز سرطانی شدن سلول‌های سالم را فراهم می‌کنند.

وی تصریح کرد: در این پژوهش با استفاده از تقلید زیستی اکسوزوم‌­ها و نرم‌افزار شبیه‌سازی دینامیک مولکولی موفق به شناسایی لیگاند اختصاصی ویژه‌ای در سلول‌های سرطانی سیستم اعصاب مرکزی (گلیوبلاستوما) شدیم و در گام بعدی و در آزمایشگاه بررسی‌های نرم‌افزاری روی سلول‌های زنده آزمایش شد و نشان داد که روش پیشنهادی موجب ورود مقدار زیادی داروی ضد سرطان به سلول‌های هدف می‌شود (جذب سلولی دارو 70~ 68.4 درصد نسبت به روش­‌های پیشین بیشتر بوده است) در حالی که سلول‌های سالم به علت نداشتن گیرنده مورد نظر، نانوذرات هدفمند شده را به مقدار بسیار کمی جذب می‌کنند که قابل چشم‌پوشی است.

بر اساس این گزارش، این طرح در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی در گرایش بیومواد با عنوان شبیه­‌سازی دینامیک مولکولی برای بررسی برهم­کنش­‌های لیگاند-رسپتور در مقاله این پژوهش در مجله Materials Chemistry B برای چاپ، تائید شده است.

انتهای پیام