به گزارش خبرگزاری مهر، محمد خداکرمی اظهارداشت: افزایش روز افزون ترافیک هوایی از یک سو و فراهم شدن امکان هدایت هواپیماها براساس سیگنال‌های دریافتی از سامانه‌های ماهواره‌ای و یا سامانه‌های جدید از سوی دیگر، زمینه را برای طراحی مسیرهای هوایی با عرض کمتر فراهم کرده است.



وی افزود: در طراحی سنتی مسیرهای هوایی ناچار به ایجاد فاصله حداقل 60 تا 70 مایلی بین مسیرها هستیم همچنین به دلیل دقت معمولی دستگاه های کمک ناوبری زمینی، عرض مسیرهای هوایی حدود 20 تا 30 مایل در نظر گرفته می شود و این امر به منظور جلوگیری از برخورد هواپیماها، به هنگام پرواز در صورت انحراف طبیعی از خط مرکزی مسیرها محاسبه می شود.



معاون هوانوردی و امور بین الملل سازمان هواپیمایی کشوری با بیان اینکه در اینگونه مواقع ظرفیت فضا برای طراحی مسیرهای هوایی به شدت کاهش می‌یابد، گفت: ناوبری ماهواره ای با افزایش دقت در هدایت هواپیماها این امکان را فراهم ساخته تا کشورها اقدام به طراحی مسیرهایی با عرض 10 مایل کنند و همین امر ایجاد مسیرهای هوایی موازی با فاصله 18 مایل را میسر ساخته است.



خداکرمی تصریح کرد: سازمان هواپیمایی کشوری طراحی نوین مسیرهای هوایی را براساس ناوبری کارآمد محور در دستور کار قرار داده است که در صورت توافق با مبادی ذیربط، در مناطق پر تردد هوایی کشور، مسیرهای موازی و با فاصله کم از یکدیگر و با عرض 10 مایل (5مایل در هر سمت خط مرکزی مسیر) موسوم به RNAV5 ایجاد و ظرفیت فضای کشور برای گنجایش ترافیک های عبوری چند برابر خواهد شد.