عباس قدیرمحسنی در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، اظهار کرد: در همان زمان که طرح رمان نوجوان امروز در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کلید خورد، بنا شد چند کتاب برای اقتباس سینمایی انتخاب شود و از چند سینماگر دعوت شد تا با خوانش آثار نسبت به تهیه فیلم‌نامه برای آن‌ها اقدام کنند،‌ اما ظاهرا این تعامل‌ها به نتیجه‌ای نرسید.

او با اشاره به این‌که سینمای کودک ایران سال‌هاست که جز نام چیزی برایش نمانده است، گفت: «شهر موش‌ها» از کارهای شاخصی بود که در دهه 60 و 70 با استقبال بی‌نظیری مواجه می‌شد، اما می‌دیدیم همین فیلم علی‌رغم این‌که چندی پیش بر روی پرده سینماها قرار گرفت، رغبتی را در مخاطبان ایجاد نکرد؛ در حالی‌که در دهه 60 و 70 تماشاگران زیادی برای دیدن چنین فیلم‌هایی صف می‌بستند.

قدیرمحسنی تصریح کرد: اساسا اقتباس ادبی برای سینما زمانی شکل می‌گیرد که جامعه، جامعه‌ای کتاب‌خوان باشد؛ در حالی‌که این‌طور نیست. نویسندگان ما هم طوری نمی‌نویسند که کارگردانان بتوانند آن‌ را تصویر کنند. در بین تمام نویسندگان ما شاید آثار هوشنگ مرادی کرمانی و آن هم «قصه‌های مجید» او بود که به شدت تصویری نوشته شده بود و کیومرث پوراحمد هم توانست با خلاقیت‌های خود شخصیتی ماندگار از آن درآورد.

این نویسنده کودکان تأکید کرد: در سینمای بزرگسالان هم وضعیت همین‌طور است؛ در حالی‌که در اروپا و آمریکا بحث اقتباس ادبی برای سینما از مقوله‌های جدی است. در واقع هیچ تعاملی بین نویسندگان و سینماگران ما وجود ندارد. آن‌ها حرف همدیگر را نمی‌فهمند. نویسندگان فیلم نمی‌بینند و فیلم‌سازان تمایلی به خواندن کتاب‌ ندارند و نتیجه این می‌شود که شده است.

انتهای پیام