رشید کاکاوند مجری کارشناس برنامه «شرح پریشانی» در خصوص  محتوای این برنامه در گفتگو با خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران، بیان کرد: برنامه «شرح پریشانی» حدود دو سال پیش در شهر یزد و نزدیک به برگزاری بزرگداشت وحشی بافقی ضبط شد.

وی افزود : فرید سعادتمند که در حال حاضر جزء آهنگسازان خوب کشورمان محسوب می‌شود، تهیه‌کننده برنامه است. این برنامه تلفیقی از موسیقی، آواز، بحث ادبی و شعر خوانی است.

 کاکاوند ادامه داد: با توجه به اینکه سخن و زبان این شاعر به لحاظ کتبی که در آن کارکرده، به شکل طبیعی در بین مردم رواج دارد و تا کنون در رسانه‌ها به شکل تخصصی به آثار وحشی بافقی پرداخته نشده بود، در یک فضای بسیار خوب و مناسب این برنامه تهیه شده است.

این کارشناس ادبیات همچنین گفت: از آنجا که فرید سعادتمند، آهنگساز خوبی است، به اجرای موسیقی به شکل آواز در برنامه تاکید داشت. به همین منظور گروهی از خوانندگان جوان که ظرفیت بالایی دارند را برای خواندن آواز به برنامه دعوت کرد. غزل‌ها و شعرهایی که به شکل آواز اجرا می‌شوند، از سروده‌های وحشی‌بافقی است.

وی عنوان کرد: لوکیشن و محل ضبط برنامه در شهر یزد است که از نظر تاریخی و طبیعی بسیار مناسب بود. ساعت ضبط برنامه در نیمه شب بود و کار در یک  خانه قدیمی انجام شده از ساعت یک بعد از نیمه شب تا ساعت سه الی چهار صبح از روشن شدن  هوا کار را انجام می‌دادیم.

مجری برنامه «دو قدم مانده تا صبح» در خصوص ساعت و شبکه پخش برنامه شب پریشانی گفت: زمان و انتخاب شبکه‌ برای پخش یک برنامه از عوامل زیادی تاثیر می‌پذیرد. اما به نظر من زمان پخش برنامه «شرح پریشانی» در ساعات پایانی شب که هیاهو و سر و صدا بسیار کمتر شده، با توجه به فضای دلخواه برنامه، ساعت مناسبی است. این مسئله از دید خودم و بسیاری از مردم که نظر خود را اعلام کرده‌اند نیز به همین صورت بوده است. بنابراین باید بگویم تجربه ثابت کرده که بهتر است برنامه فرهنگی و ادبی در آخر شب پخش شود.

کاکاوند ادامه داد بحث در مورد اشعار وحشی بافقی همراه با نمایش مناظر زیبایی از شهر یزد و همچنین فضای اجرای موسیقی به شکلی که خواننده و حتی‌الامکان نوازندگان دیده شوند به جذابیت‌های برنامه " شرح پریشانی " هستند.

وی افزود : از بهترین برنامه‌های تلویزیون است که چیدمان آن به شکل درست صورت پذیرفته است، در عین حال تیتراژ پایانی کار با آهنگسازی فرید سعادتمند و اجرای درست و خیلی خوب علیرضا قربانی به شکل کوتاه تهیه شده که انتخاب بسیار مناسبی است.

مجری برنامه «با چراغ و آینه» از تفاوت اجرا در رادیو و تلویزیون اینگونه گفت: این مسئله تفاوت دو رسانه است. در رادیو تمام ابزار فقط صدا است. مخاطب و شنونده روی موضوع و مفهوم متمرکز می‌شود. اگر موسیقی‌ای در برنامه رادیویی پخش می‌شود باید با صدا و مفهوم مناسب ارائه شود. رادیو را دوست دارم زیرا آن تمرکز وجود دارد و به مفهوم تاکید می‌شود. تلاش می‌کنم در رادیو در حد توان به روی مخاطب تاثیر بگذاریم. اجرا در تلویزیون به لحاظ وجود تصویر، ظرفیت‌های دیگری را به برنامه اضافه می‌کند.

در تلویزیون من تنها نیستم و تلاش همه عوامل در تاثیرگذاری کار کمک کننده است.

رشید کاکاوند درباره عوامل مهم که باعث حضور او در یک برنامه می‌شوند گفت:برای حضور در یک برنامه، علاوه بر لزوم آشنایی نسبی با موضوع آن، نکته بعدی این است که خودم باید برنامه زنده و چه برنامه تولیدی و ضبط شده این روش و سبک کار من است، که بخشی از کار را به حسی بداهه‌گویی و لحظه‌گویی می‌سپارم. تا حالا کسی ندیده که من پیش از کار، طراحی دقیقی از کار داشته باشم.

وی اضافه کرد: حس من در حین کار، در لحظه، سیال، اتفاقی و درجاست و اینگونه در مورد موضوع صحبت می‌کنم، زیرا احساس می‌کنم در این صورت برنامه روایی و جذابیت پیدا می‌کند. هنگام کار در یک برنامه خودم را جمع و جور نکرده، شکل تازه به خود نمی‌دهم و سخنم را به شکل جدیدی تنظیم نمی‌کنم. در اجرا و سخن خود چه در مقابل دوربین و چه پشت میکروفون صداقت دارم.

رشید کاکاوند دغدغه خود را نسبت مردم جامعه با ادبیات بیان کرد و افزود: متاسفانه ادبیات، از مردم ما دور شده و ما باید با ساخت چنین برنامه‌هایی مقوله فرهنگی و ادبیات جدی فارسی را میان مردم زنده کنیم چون در جهت رسیدن به اهداف سیاسی،فرهنگی،اجتماعی،ورزشی و ... هم گره کارمان به دست ادبیات فارسی باز می‌شود.

وی در پایان اظهار داشت: افتخار حضور در برنامه «با چراغ و آینه» در شبکه چهار را نیز دارم. تراکم پخش برنامه‌های جدی ادبی همانند «شرح پریشانی» و «با چراغ و آینه» اتفاق بسیار خوشایندی است. زمان آن رسیده است که دوباره ادبیات جدی فارسی در رسانه کار شود.

اگر ادبیات فارسی در قالب یک برنامه به شکل درست ارائه شود، مردم از آن برنامه از صمیم قلب و با تمام لطافتهایش دوست خواهند داشت.

امیدوارم رسانه ملی ما نگاه مهربان‌تری نسبت به ادبیات داشته باشد.

انتهای پیام/