احساسات مادر همه بلاهاست و زن مادر احساسات؛ در نتیجه زن ریشه اصلی بلاهاست. از طرفی هم برای حل هر معضلی باید به «ریشه» زد یعنی زدن همان هایی که «ریش» ندارند، اما تا دلتان بخواهد احساسات دارند! این جاست که می گویند: مرد باید «دست بزن» داشته باشد.

اصولا احساس در ما (ما = زن!) بوجود آمده تا کنترل شود و اگر نشود دردسرساز می شود. روی هم نرفته؛ آدمیزاد (آدمیزاد = مرد!) ذاتا دنبال دردسر است و سرش درد می کند برای تحریک شدن در برابر بروز احساسات! اگر شما چیزی خاک بر سری تر از تحریک شدن، سراغ دارید، نشانی بدهید و جایزه بگیرید. از قدیم گفته اند مرد و زن پنبه و آتش اند یعنی مرد پنبه است و زن آتش. بعبارتی مرد در هر صورتی آماده شعله ور شدن است و زن به اقتضای ذاتش در همه موارد مشتاق به آتش کشاندن! حال شما بگویید در چنین مواقعی کدام راه به صرفه تر است: پنبه را نسوز کرد یا شعله را خاموش کرد؟ بله؛ من هم با شما موافقم؛ بهتر است حریق زنان را اطفا کرد.

یعنی یک جورایی سرشان را زیر آب کرد و یا حداقل با آب خاموش شان کرد. اما نباید آب را هم جایی ریخت و یا جوری ریخت که لباس شان بدن نما شود. چون جنس پنبه مرد، جوری است که با آتش خیس شده هم شعله ور می شود! ببینید این ظالم بلاها چه آتشی هستند که خاموش کردنشان هم توام با دردسر است!



لابد می پرسید چرا بروز احساسات در مردان دردسر ساز نیست؟ جوابش ساده است؛ فرض کنید مردی نتواند از پس کنترل احساساتش بر بیاید، خانه پرش چه می شود؟ اگر لباس تنش باشد آنها را درمی آورد و کارت زرد می گیرد و اگر لباس تنش نباشد( مثلا در وان حمام ارشمیدوس)لخت و عور به بیرون می زند و جایزه علمی می گیرد. اگر در عشق شکست بخورد به صورت معشوقه اش اسید می پاشد و اگر هم در سیاست چیزهای دیگر بخورد، سفارت خانه اشغال می کند و یا در خانه، اسباب اثاثیه می شکند و آنها را آشغال می کند.

حالا همه این ها را با هم جمع کنید و بگویید شر تمام اینها به اندازه شر خانمی که قادر نیست در شرائط خنده دار نخندد یا در والیبال وقت خوابیدن آبشارمان در زمین حریف، از جا نپرد و یا بطور کلی در بروز هیجانات، جو گیر نشود، می شوند؟ واکنش احساسی بانوان در شرائط حساس شاید به ظاهر چیز ساده ای تلقی شود اما گندش مثل صدای بریدن قفل توسط آقا دزده بعدا بالا می زند. حالا جالب است بدانید با همه این اهمیت ها فقط در کشور ماست که کارهای ریشه ای برای خاک بر سر کردن این پدیده خاک بر سری انجام گرفته و سایر کشورها بیشترحالش را می برند!

مثلا ما تا می توانیم در هر جا تفکیک جنسیتی می کنیم و وقتی هم نمی توانیم در طومار، امضا جمع می کنیم و قانون برای حرکات و سکنات زنان وضع می کنیم و یکی یکی وزن شان می کنیم تا سنگینی شان به اندازه باشد. حواسمان جمع است تا حواس شان جمع باشد و پا از گلیم دراز نکنند. دور سر خودمان بگردیم که همه فکر و ذکرمان دور همین چیزها می گردد و مواظب دور زدن هاییم. با این احوالات درجه بگذارید تا ببینید حرارت کانون خانواده چقدر واقعا گرم است ؟ بازار طلاق و ازدواج کدام شان گرم است؟ بگذریم ... بنازم به خودمان که دم مان گرم است.