به گزارش خبرگزاری مهر، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در اجلاس عالی رتبه صلح در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد.
وی در این سخنرانی گفت: حفظ صلح و امنیت بین المللی و مقابله با تهدیدات پیش روی صلح، هدف اصلی این سازمان است؛ بنابراین تمرکزی تازه بر مسایلی همچون حفظ و ایجاد صلحی پایدار لازم است. این موضوع به ویژه در منطقه ما که با تنش های موجود بیشترین خسارت ها را از درگیری های طولانی متحمل شده است، اهمیت مضاعفی دارد.
وزیر خارجه ادامه داد: پیشگیری از جنگ نیازمند تمرکز بر علل و ریشه های ایجاد آن، از جمله عواملی چون اشغالگری، مداخلات خارجی و افراط گرایی است.
ظریف افزود: گسترش توهمات هژمونیک و تلاش برای دستیابی به امنیت به هزینه دیگران از طریق انحصار و ایجاد بلوک، موجب تشدید گسترش تنش و درگیری گردیده و مسابقه تسلیحاتی مخربی را ایجاد کرده است.
وی تصریح کرد: بسیار حائز اهمیت است که برای اتخاذ یک رویکرد جدید بر مبنای ایجاد "منطقه ای قوی" تلاش نماییم، به جای این که تلاش کنیم که قویترین در منطقه باشیم. می بایست به جای ایجاد بلوک امنیتی، به ایجاد شبکه های امنیتی بپردازیم که از طریق آن منافع همه اعضا تامین شود و همه در این رویکرد برنده خواهند بود.
وزیر خارجه با بیان اینکه در دنیای به هم پیوسته کنونی، امنیت هیچ کشوری به هزینه دیگران تضمین نخواهد شد، افزود: جمهوری اسلامی ایران معتقد است رویکرد کنونی برخی کشورها مبتنی بر بازی با حاصل جمع صفر که مستلزم تلاش برای دستیابی هژمونی و انحصار و محروم سازی در منطقه خاورمیانه طی چهار دهه گذشته بوده، عامل اصلی جنگ های مستقیم و غیر مستقیم مخربی بوده است و این رویکرد باید تغییر یابد.
ظریف تصریح کرد: از همه کشورها می خواهیم به تلاش های ما برای پیشبرد این اهداف که شامل ایجاد منطقه ای قوی و همچنین امنیت شبکه ای یکپارچه است بپیوندند.
وی خاطرنشان کرد: این تغییر رویکرد نیازمند پذیرش و احترام به اصولی مشترک همراه با اقداماتی چون اعتماد سازی می باشد و برای پیشبرد این هدف جمهوری اسلامی ایران راه اندازی یک مجمع گفتگوی منطقه ای در خلیج فارس را به منظور غلبه بر چالش های پیش رو و ایجاد صلح پایدار در منطقه پیشنهاد می کند.
وزیر خارجه ادامه داد: ما از کشورهای همسایه در این راه آبی استراتژیک که جنگ های بسیاری را شاهد بوده است دعوت می کنیم برای حل این چالش ها به ما بپیوندند.
ظریف افزود: از سازمان ملل انتظار داریم در مراحل اجرای این فرایند که ترتیبات آن حدود ۳۰ سال پیش در پاراگراف ۸ قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در نظر گرفته شده، ولی هیچ گاه اجرایی نشده است، با ما همکاری کند.
