بنا به گفته محققان و عصب شناسان ماساچوست امریکا، تلاش سخت و دائمی تاثیر چندانی در یادگیری زبان نداشته و حتی می تواند فراگرفتن زبان را دشوارتر نیز کند. آموختن زبان بین بزرگسالان و کودکان دارای تفاوت های چشمگیری است. بزرگسالان در یادگیری زبان یا فرا گرفتن قواعد دستوری یک زبان جدید به نسبت کودکان یا نوجوانان کندتر عمل می کنند. گاهی اوقات کودکان در یادگیری زبان دوم آنقدر سریع و خوب پیش می روند که گویا در حال صحبت به زبان مادری خود هستند.

ساختار مغزی می تواند نقش مهمی را در یادگیری زبان ایفا کند که با افزایش سن از سطح یادگیری و همینطور نقش آن کاسته می شود. مطالعات این تیم تحقیقاتی به سرپرستی"امی فین" نشان می دهد، زمانی که بیش از حد بر یک موضوع مانند یادگیری زبانی جدید تمرکز شود، مشکلات یادگیری نیز همزمان آغاز می شود. سختکوشی زیاد در یادگیری یک زبان می تواند با مشکلاتی مانند عدم فرا گرفتن کلمات، ریشه ها یا ساختار صحیح جمله همراه باشد.



دکتر فین در این رابطه می گوید:"ما در تحقیقات خود دریافتیم تلاش سخت در بسیاری از مراحل زندگی یا یادگیری سایر جنبه ها جز زبان می تواند موثر و سودمند باشد. این تلاش باز هم می تواند در یادگیری ساختارهای اولیه زبانی موثر باشد اما برای اینکه بتوان کلمات را با ساختاری صحیح و زیبا به دنبال یکدیگر نوشت، موثر نیست."

دکتر فین به همراه سایر همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا و استفورد معتقدند که عمده علت عدم یادگیری زبان را می توان در تجزیه و تحلیل دائمی کلمات و روش های مختلف از سوی بزرگسالان دانست اما کودکان تجزیه و تحلیل بزرگسالان را ندارند پس سریعتر قادر به یادگیری زبان جدید هستند. از سوی دیگر، پره فرونتال که در لب پیشانی قرار گرفته، در بزرگسالان نسبت به کودکان یا نوجوانان توسعه یافته و گسترده تر است. فرونتال، بخشی از مغز است که به پردازش اطلاعات، تکلم و فعالیت های ذهنی می پردازد.