سید فرید قاسمی پس از ارائه زندگینامه ایرج افشار، در تشریح حیات کتابشناسانه وی می‌نویسد: «اگرچه زندگی فهرست‌نگارانه و کتابگزارانه ایرج افشار با تنظیم نخستین فهرست مطالب سالانه برای مجله آینده (سال 1324) و نگارش یادداشت‌هایی درباره بعضی از کتاب‌ها از دهه 1320 شروع شد اما حیات کتابشناسانه حرفه‌ای او را باید سال 1330 دانست که به عنوان کتابدار کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران گمارده شد. ورود افشار به دانشگاه تهران نقطه عطف در زندگی او بود».
قاسمی با استناد به اظهارات ایرج افشار، علاوه بر اینکه دکتر محسن صبا و محمدتقی دانش‌پژوه معاون کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران را از جمله چهره‌های هموارکننده راه کتابدارانه و کتابشناسانه وی معرفی می‌کند، به این نکته هم اشاره دارد که افشار همیشه عباس اقبال آشتیانی را سبب انس خود با نسخه‌های خطی می‌دانسته است.
نگارنده حیات کتابشناسانه ایرج افشار، همه خدمات افشار به جهان کتابداری و کتابشناسی و دنیای کتاب در ایران را محدود به مجموعه‌سازی، سازماندهی، اشاعه اطلاعات، نشر و مدیریت اطلاع‌رسانی در کتابخانه ندانسته و تأکید می‌کند که او حدود دو دهه همزمان با اشتغال به کتابداری و کتابشناسی و مجله‌نگاری، مدیریت نشر را عهده‌دار بوده و از قائم‌مقامی بنگاه ترجمه و نشر کتاب تا مدیریت انتشارات دانشگاه تهران را تجربه کرده است.
احیای انجمن تألیف و ترجمه و نگارش اساسنامه این انجمن، سیاستگذاری و هویت‌سازی نشر دانشگاهی، بنیادگذاری فهرست‌نویسی پیش از انتشار، برگزاری نمایشگاه‌های کتاب‌های دانشگاهی و برپایی فروشگاه کتاب‌های دانشگاهی از جمله مواردی است که قاسمی در تشریح وسعت خدمات افشار به آنها اشاره کرده است.
سید فرید قاسمی در هفدهمین کتاب از مجموعه کتاب‌های معرفی مشاهیر کتابشناسی معاصر ایران، علاوه بر حیات کتابشناسانه ایرج افشار، به «تولد تا کتابشناسی» و «پس از کتابشناسی» و همچنین معرفی آثار وی نیز توجه کرده است.
6112175
