به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان،در کنار گنبد زیبای سلطانیه بناهای تاریخی ارزشمندی وجود دارد که چمن سلطانیه به عنوان قسمتی از فلات زنجان - ابهر یکی از مناظر طبیعی این شهرستان محسوب می‌شود.

این چمن در دشت سلطانیه محل استقرار اقوام مختلف از هزاره‌‏های پیش از تاریخ به بعد بوده است هنوز هم مورد توجه باستان شناسان است و جزو میراث طبیعی زنجان به ثبت رسیده است.

 این دشت به عنوان سرچشمه رودخانه زنجان‌رود و ابهررود محسوب می‌شود که این امر موجب شده تا در کنار آن پدیده‌های جالبی شکل بگیرد و استقرار اقوام مختلف را به دنبال داشته باشد، اقوام مختلف که همواره به دنبال آب بوده‌اند، با رسیدن به چنین  منطقه زیبایی ترجیح داده‌اند در این منطقه زیبا  و در کنار آب سکنی گزینند، در حال حاضر از این منطقه گردشگران بسیاری استفاده می‌کنند و گردشگران می‌توانند در بازدید از آثار تاریخی سلطانیه از این چمن نیز بازدید کنند.

ساکاریت‌ها اقوام جنگجویی بودند که مطابق کتیبه‌های گلی آشوریان در چمن سلطانیه زندگی می‌کردند و در زمان دولت مادها به اسم «اریباد» و در زمان «پارت‏‌ها» آن را به اسم نخستین پادشاه خود یعنی «ارساس» نامگذاری کردند و امروز هم آثاری از این کتیبه‌ها دیده می‌شود.

 به احتمال قوی در دوره حکومت مادها این محل مسکونی بوده است چرا که در فاصله کمی از اکباتان «همدان» امروزی پایتخت مادها قرار داشته است،در حال حاضر احیای چمن سلطانیه یکی از اقدامات مهم در این شهرستان است تا این اثر تاریخی ارزشمند همچنان مورد استفاده قرار گیرد.

شهردار سلطانیه در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در زنجان با بیان اینکه چمن سلطانیه یکی از جاذبه‌های طبیعی شهر سلطانیه است، اظهار داشت: عملیات احیای چمن سلطانیه با برنامه‌ریزی‌های لازم آغاز شده است.

محمود کلانتری یادآور شد: با احیای این چمن در مسیر جاده ترانزیت ساعت توقف مسافران و گردشگران در این منطقه افزایش می‌یابد که این امر یکی از اهداف شهرداری محسوب می‌شود.

وی از ایجاد زمین‌های اسب‌دوانی، گلف و هاکی روی چمن برای جذب گردشگر داخلی و خارجی در این منطقه خبر داد و گفت: ایجاد مسیر پیاد‌ه‌روی در اطراف چمن سلطانیه و ایجاد مسیرهای دوچرخه‌سواری و آلاچیق از برنامه‌های شهرداری محسوب می‌شود.

شهردار سلطانیه با بیان اینکه این چمن جزو آثار ملی به ثبت رسیده است، تصریح کرد: اعتبار لازم برای انجام اقدامات اولیه برای احیای این چمن در نظر گرفته شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان نیز معتقد است، افزایش چرای دام در چمن سلطانیه آن را در معرض خطر قرار داده است که این امر موجب شد تا به عنوان منابع طبیعی ثبت شود.

یحیی رحمتی با بیان اینکه با ثبت این اثر طبیعی، این اثر زیر حمایت و نظارت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان می‌شود، تصریح کرد: اقدامات لازم برای احیای این چمن صورت می‌گیرد.

وی با اشاره به اینکه برای ثبت آثار تاریخی اقداماتی مطلوبی در استان صورت گرفته است، افزود: پرونده این آثار مرکز برای ثبت به عنوان آثار تاریخی و باستانی ارسال و پس از بازرسی و داوری ثبت می‏‌شوند.

چمن طبیعی سلطانیه به وسعت تقریبی 35 کیلومتر مربع به مرتفع‏‌ترین نقطه فلات زنجان و ابهر است، تاریخ‌ نویسان در خصوص این منطقه یادادشت‌هایی دارند که حمد‌الله مستوفی یکی از آنها است که معتقد است قبل از حمله مغول در سلطانیه هیچ‌گونه ساخت و سازی صورت نگرفته بود و این ناحیه به شکل مرغزار و چمنزار استفاده می‌شده است.

 سلاطین مغول از این ناحیه برای شکار و تفریح استفاده می‌کردند چادرهایی نیز برای گذراندن ایام تابستان در این محل مستقر می‌کردند، به همین دلیل این محل «قون قور اولانگ» یعنی چمنزار یا شکارگاه شاهین نامیده می‌شد.

از دیدگاه «مادام دیولافوا» جهانگرد فرانسوی نیز از چمن سلطانیه به نام «کنگرلند» یعنی چراگاه عقابان یاد می‌شود اگر چه «شرویاز» نام چمن سلطانیه قبل از حمله مغول بوده و بعد از آن به نام «قون قوراولانگ» تبدیل شده است.

محوطه های باستانی این چمن نیز در نوع خود بی‌نظیر بوده و در بازدید از این منطقه باید سری هم به شش محوطه باستانی از جمله «شیر تاریخی یوسف آباد»،شیر معروف به «قلعه شیر»، محوطه باستانی خود شهر سلطانیه «شهر قدیم»، «تپه نور» نیز سری زد چرا که هر یک از این محوطه ها روزگاران سلطانیه را رقم زده است و در دل خود زوایای پنهانی از زندگی مردم این منطقه را با خود به یادگار دارد.