به گزارش ایسنا، بخش دشوار این کار، مذاکره درباره میزان کاهش تولید و نحوه تخصیص سهمیه‌های تولید و سطح تولید مبنا برای این کاهش تولید است. همراه کردن ۲۵ کشور حاضر در گروه اوپک و غیراوپک با توجه به برنامه‌های رقابتی، ملاحظات داخلی و رقابت‌های ژئوپلیتیکی که دارند، کار چندان ساده ای نخواهد بود.
این گروه روزهای ششم و هفتم دسامبر در وین دیدار خواهد کرد و به گفته نمایندگان، مذاکرات درباره این موارد مهم آغاز شده و صحبت‌ها پیرامون ضرورت کاهش تولید بین یک تا ۱.۴ میلیون بشکه در روز است.
اوپک نسبت به اواخر سال ۲۰۱۶ که درباره محدودیت عرضه توافق کرده بود فرق کرده است. برخی از اعضای این گروه تولیدشان را افزایش و برخی دیگر کاهش داده‌اند. جمهوری کنگو به اوپک پیوسته در حالی که اندونزی این گروه را ترک کرده است. بنابراین سهمیه‌های تولید جدیدی باید تعیین شوند تا منعکس کننده واقعیت‌های جاری باشند.
همچنین معافیت از کاهش تولید برای لیبی و نیجریه ممکن است حذف شود. اظهارات خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی حاکی از این است که ممکن است این بار از این دو کشور خواسته شود در محدودیت عرضه مشارکت کنند.
لیبی و نیجریه که با بی‌ثباتی داخلی مواجه هستند، در توافق پیشین برای کاهش تولید ۱.۸ میلیون بشکه در روز که از ژانویه سال ۲۰۱۷ آغاز شد، از مشارکت معاف شده بودند و ایران نیز اجازه یافته بود اندکی تولید خود را افزایش دهد.
طبق آمار اوپک، تولید لیبی ۵۸۰ هزار بشکه در روز نسبت به سطح تولید اکتبر سال ۲۰۱۶ که مبنای توافق اولیه اوپک و غیراوپک بود، افزایش پیدا کرده است.
با این حال تولید ایران در چند ماه گذشته که مشتریان نفتی تهران پیش از آغاز تحریم‌های آمریکا، خریدشان را کاهش دادند، ۳۹۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت.
فالح روز پنج شنبه با مصطفی سانالا، رییس شرکت ملی نفت لیبی دیدار کرد. دو طرف درباره ادامه همکاری اوپک با تولیدکنندگان غیراوپک برای حفظ ثبات بازار گفت و گو کرده و از بازگشت تولید لیبی به سطح مطلوب استقبال کردند اما به این موضوع اشاره نشد که آیا سانالا از پیوستن به کاهش تولید استقبال کرده است یا خیر.
تعیین یک مبنا برای کاهش تولید
وزیران اوپک گفته‌اند شاید لازم باشد به جای سطح تولید اکتبر سال ۲۰۱۶ از یک سطح تولید جدیدتر به عنوان مبنای توافق جدید استفاده شود.
با توجه به این که زمانی که این گروه دیدار می‌کند، ارزیابی‌های منابع ثانویه از سطح تولید نوامبر آماده نخواهد بود، به نظر می‌رسد اکتبر ماهی خواهد بود که به عنوان سطح تولید مبنا شناخته خواهد شد.
همانند دو سال پیش، برخی از کشورها مدعی خواهند شد شش منبع ثانویه مستقلی که اوپک از آنها برای مونیتور تولید استفاده می‌کند، تولید واقعی آنها را در اکتبر به درستی برآورد نکرده‌اند و سطح تولیدی که باید بر مبنای آن تولیدشان را کاهش دهند، پایین‌تر تعیین شده است.
طبق جدیدترین گزارش بازار نفت ماهانه اوپک، منابع ثانویه تولید اکتبر را ۳۲.۹۰ میلیون بشکه در روز تخمین زده‌اند. این رقم با احتساب تعلیق عضویت اندونزی در دسامبر سال ۲۰۱۶، فعال سازی مجدد عضویت گینه استوایی در ماه مه سال ۲۰۱۷ و پیوستن جمهوری کنگو در ژوئن امسال، پایین‌تر از تولید ۳۳.۶۴ میلیون بشکه در روز در اکتبر سال ۲۰۱۶ است.
طبق آمار اوپک، تولید عربستان سعودی در اکتبر امسال ۱۰.۶۴ میلیون بشکه در روز بود که ۱۱۰ هزار بشکه در روز بالاتر از دو سال پیش بود.
علاوه بر لیبی و نیجریه، امارات متحده عربی نیز تولیدش را نسبت به اکتبر سال ۲۰۱۶ به میزان ۱۵۰ هزار بشکه در روز و عراق ۹۰ هزار بشکه در روز افزایش داده است.
در این بین، تولید ونزوئلا در مقایسه با اکتبر سال ۲۰۱۶، به میزان ۹۰۰ هزار بشکه در روز، آنگولا ۱۶۰ هزار بشکه در روز و کویت ۸۰ هزار بشکه در روز کاهش یافته است.
نقش روسیه
با شناسایی احتمال وجود حداکثر ۱.۴ میلیون بشکه در روز مازاد عرضه در اوایل سال ۲۰۱۹، اوپک به همراهی ۱۰ تولیدکننده خارج از این گروه به رهبری روسیه برای کاهش تولید و متعادل کردن بازار نیاز دارند.
بنا بر آمار رسمی، تولید نفت روسیه در اکتبر به رکورد بیش از ۱۱.۴ میلیون بشکه در روز صعود کرد و بسیاری از شرکت‌های روسی مشتاق هستند تولیدشان را افزایش دهند که این پرسش را درباره تمایل آنها برای کاهش تولید برانگیخته است.
بر اساس گزارش پلاتس، ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه اظهار کرده روشن است که ما به همکاری با عربستان سعودی نیاز داریم اما درباره برای کاهش تولید هیچ تعهدی نداد و خاطرنشان کرد که از قیمت فعلی نفت راضی است.
روسیه برای توازن بودجه خود به قیمت بالایی برای نفت نیاز ندارد. پوتین گفته است قیمت نفت حدود ۷۰ دلار در هر بشکه برای روسیه مناسب است. در حالی که برخی از تحلیلگران معتقدند عربستان سعودی مایل است قیمت نفت را در حدود ۸۰ دلار در هر بشکه حفظ کند.
منابع آگاه هفته گذشته به رویترز اظهار کردند روسیه می‌خواهد از هرگونه کاهش تولید نفت که برخی از شرکایش در اوپک خواهان آن هستند، فاصله بگیرد. یکی از این منابع اظهار کرد: مسکو ممکن است از کاهش تولید کمتر که از سوی سایر تولیدکنندگان انجام می‌گیرد حمایت کند. تصور می‌کنم یک میلیون بشکه در روز کاهش واقع گرایانه‌تر از ۱.۴ میلیون بشکه در روز است اما این که چه کسی این کاهش را انجام می‌دهد پرسش دیگری است.
انتهای پیام
