به گزارش خبرنگار مهر، یک مرد. یک خانه مجردی کوچک با وسایل قدیمی و کهنه و یک تلفن که نقش مهمی در زندگی این مرد تنها دارد. نقشی که با افراد تماس گیرنده از طریق همین تلفن نمایه‌هایی از زندگی این شخصیت تنها را نشان می‌دهند. شخصیتی که در آن بیچارگی، آوارگی، پریشان حالی و تنهایی و خستگی موج می‌زند.
در این نمایش موقعیت از تمام آدم‌ها خالی شده تا «فرهاد» به عنوان شخصیت اصلی نمایش، نقش برجسته صحنه باشد. این تک نفره شدن صحنه بر حضور مستأصل او تأکید می‌کند و درون و برونش را نمایان می‌سازد درست در آن هنگامی که فریاد می‌زند، سکوت می‌کند، با خودش زمزمه وار می‌گوید و یا آواز می‌خواند.
بازیگر این شخصیت منفرد را «محمد نقی حیدری» بر عهده دارد و در واقع یکی از پایه‌های اساسی این گونه اجراهای تک نفره بر عهده بازیگر آن است. بازیگری که آن چنان پوسته و مغز نمایش را در خود گرفته که در ارتباط با هر آدمی رفتار خاصی را نشان می‌دهد.
«همه چیز درباره آقای ف» ضمن تأکید بر فردیت، بریده‌ای از جامعه هم به شمار می‌آید. «فرهاد» نمونه‌ای از افراد آسیب پذیر جامعه است که باید تدابیر حمایتی و حفاظتی برای آنان در نظر گرفته شود تا در شرایط بحرانی بتوانند به تداوم زندگی امیدوار باشند. به همین دلیل نمایش ضمن کارکرد هنری به هشدارهای اجتماعی دامن می‌زند و زنگ خطری را به صدا در می‌آورد.
نمایش «همه چیز درباره آقای ف» به نویسندگی «آرش عباسی» و کارگردانی «یونس صحرارو» به مدت یک هفته توسط گروه تئاتر «پیدا» در قروه به روی صحنه رفت.
نمایشی که به گفته «یونس صحرارو» در مورد آدم‌هایی است که در جنگ نبوده‌اند و از زاویه‌ای دیگر به جنگ نگاه کرده‌اند و حال می‌خواهند سو استفاده‌ای داشته باشند از حضور در جنگ.
او محور داستان را درباره زندگی یک مرد آوازه خوان می‌داند. «داستان «همه چیز درباره آقای ف» نمایشی تک نفره درباره یک مرد آوازه خوان است. مردی که در مجالس عروسی می‌خواند و به ازای درآمد ناچیزی که نصیبش می‌شود، زندگی اش را می‌گرداند.»
«صحرارو» به شیوه گذران زندگی در نمایش اشاره می‌کند. «در این نمایش می‌بینیم که «فرهاد» با همین کارها زندگی اش می چرخد اما بعد از مدتی به دلیل سرفه کردن و خش دار شدن صدایش دیگر نمی‌تواند در مجالس عروسی بازار گرمی کند، پس به دنبال سر هم کردن یک داستان است تا از طریق درصد گرفتن جانبازی و شیمیایی شدن بتواند آب باریکه ای را به زندگی اش تزریق کند.»
«این تلاش برای ماندن در زندگی و تنهایی ادامه دارد تا اینکه هر چه نمایش به جلوتر می‌رود متوجه می‌شویم که دگرگونی برای «فرهاد» ایجاد شده و باز می‌گردد به روال عادی خود در زندگی.»
مطابق اظهارات «صحرارو» نمایش در زمان حال اتفاق می‌افتد و یک بازگشت به سال‌های جنگ دارد. زمانی که «فرهاد» در سربازی بوده و او با یادآوری آن دوران تغییرات را در زندگی اش می بیند.
او با بیان اینکه بی تأثیر نیست اینکه آدم‌های زمان خود را ببیند و با زمان جنگ مقایسه کند از به روز کردن بعضی از دیالوگ‌های نمایش متناسب با اتفاقات روز گفت.
