به گزارش خبرگزاری فارس، چند سالی است در فضای مداحی کشور آثاری تولید می‌شود که علاوه بر تأکید بر سنت‌های صحیح عزاداری، اشعار فاخر و تکیه بر متن مستند مقاتل، مرثی‌هایی با درون مایه غنی مذهبی، انقلابی و روزآمد را ارائه می‌دهد.

مداحی‌های عربی میثم مطیعی نیز با توجه به ایده صدور انقلاب و جایگاه اثرگذار ایران در میان شیعیان، اهمیت و ضرورتی دو چندان پیدا کرده و با استقبال گسترده‌ای در کشورهای منطقه مواجه شده است.

امسال نیز در شب پنجم محرم واحد عربی «الخاطرات الموجعات» توسط وی در هیأت میثاق با شهدا دانشگاه امام صادق علیه‌السلام خوانده شد که با بیانی ادبی و حزن انگیز، ضمن اشاره به حوادث کربلا و جایگاه حضرت زینب سلام الله علیها، گریزی نیز به مسائل جهان اسلام، بیداری ملت‌ها و اهمیت وحدت مسلمانان دارد.

شعر فارسی این شعر توسط میلاد عرفان‌پور سروده شده و شاعر عربی این شعر نیز احمد حسن الحجیری شاعر جوان و خوش ذوق بحرینی است.

متن و ترجمه این شعر:

گفتم که این خاک بلاست، گفتی بلاءٌ للولا

گفتم چه سازم با غمت، گفتی تو و صبر و رضا

فتاده درختان طوبا به صحرا

ندیدم به عالم خزانی چنین را

تو و تیغ و خنجر تو و نعش  بی سر

من و این جدایی، من و صبر زهرا

تنها مانده در این صحرا زینب

بر نی دیده ماه خود را زینب

بنگر داغت چه کرده با زینب

(مظلوم. یاسیدی یا ثار الله)

***

الخاطِراتُ المُوجِعاتْ .. تلکَ الشفاهُ الذابلاتْ

خاطراتی دردناک.... آن لب‌های پژمرده

تلکَ الجُسومُ الشاحِباتْ ..تلکَ الدماءُ السائلاتْ

آن بدن‌های رنگ پریده ... آن خون‌های روان

تَموجُ المواضیْ ببحرِ الدماءِ

شمشیرهای برنده با دریایی از خون موج می زند

وینداحُ من عرصةِ الکبریاءِ

و در عرصه کبریاء الهی خونی ریخته شده منتشر می‌شود

نَزیفٌ... ونَوحٌ إلی الأنبیاءِ:

و نوحه ای خطاب به انبیاء:

قضی السبطُ من سطوةِ الأدعیاءِ

که نواده رسول خدا با هجوم ظالمانه و جور بدکاران به شهادت رسید

زینبْ ... نوحیْ بالدمعِ المَسفوحِ

ای زینب! با اشک ریخته شده‌ات نوحه و عزا کن

زینبْ ... مُدّیْ ظِلّاً للمَطروحِ

ای زینب.... برای برادر به خون افتاده ات سایه ای بگستران

زینبْ ... قومیْ للسبطِ المَذبوحِ

ای زینب ......... برای نواده ذبح شده پیامبر به پا خیز!

(لبیک... یا مولای یا ثار الله)

لبیک ...... ای سرور من ای خون خدا

لاحَ الصباحُ الیومَ لاحْ ...هلْ ینتهی نزفُ الجِراحْ؟!

امروز سحر نمایان گشته است ....... آیا ریخته شدن خون از زخم ها به پایان خواهد رسید؟

عِطْرُ الضحایا مِنه فاحْ .... والغیمُ لا یخشی الریاحْ

عطر بوی خوش قربانیان به مشام می رسد ...... و ابر از بادها نمی هراسد

تفجّرَ ضوؤکَ وسطَ الظلامِ

نور تو در میانه تاریکی شعاع افکنی کرد

وألهبَ فی الکونِ شمسَ السلامِ

و در جهان خورشید صلح و آرامش را شعله ور نمود

فرفّتْ شُعوبٌ رفیفَ الحَمامِ

پس ملّت‌ها چونان پر کشیدن کبوتران به پرواز برخاستند

حسینٌ حیاةٌ لکلِّ قیامِ

امام حسین علیه السلام زندگی بخش و حیات بخش هر خیزش و قیامی است

إنّا ... للإسلامِ نُرخِصُ الدمْ

همانا ما .... برای اسلام خون خود را ارزانی داشته‌ایم

إنّا ... تجریْ ثوراتُنا کالیّمْ

همانا ما ..... انقلاب‌هایمان چونان دریای خروشان جاری است

إنّا .... بالوحدةِ لا لنْ نُهزمْ

همانا ما ..... با اتحاد و همدلی هرگز و هرگز شکست نخواهیم خورد

(لبیک... یا مولای یا ثار الله)

لبیک ای سرور من ای خون خدا