1- آن گل در سال 2008

اگر بخواهیم کلیشه بگوییم باید گفت اگر شما این اتفاق را به عنوان یک فیلمنامه بنویسید به عنوان یک اثر مصنوعی فراموش می‌شود اما خیر، هر کسی با نهایت شور و هیجانش در این داستان به سرعت شروع به نقش‌آفرینی می‌کند.

کدام بازیگر نقش افشین قطبی آن پسر ولخرج بعد از 30 سال به وطن برگشته را بازی می‌کند تا هدایت بزرگ‌ترین باشگاه کشور را در دست بگیرد؟ قطبی را هواداران دوست داشتند اما در جامعه فوتبال خیلی‌ها به او اعتماد نداشتند.

امپراطور افشین، یک داستان‌سرای پیشرو در نخستین فصل حضورش در فوتبال ایران بود. او یک شروع جذاب در لیگ داشت به همراه کمی چاپلوسی در کارش که با لکنت زبان در فارسی صحبت کردن همراه بود. کسر امتیاز از سوی فیفا، ‌حملات متعدد در رسانه‌ها، سوء ظن مسئولان باشگاه به کارشکنی او و رقابت برای قهرمانی که به آخرین دقایق آخرین بازی فصل کشیده شد همه در یک فصل برای او رخ داد.

پرسپولیس آن روز آفتابی را به عنوان تیم دوم جدول شروع کرد و مهمان آن‌ها سپاهانی بود که در صدر جدول قرار داشت. برد مقابل این تیم قهرمانی آن‌ها را تضمین می‌کرد. ورزشگاه آزادی پر شده بود و حتی بیشتر از جایگاهش را در خود جای داده بود با جمعیتی معادل 110 هزار نفر. آن‌ها 17 دقیقه بعد از شروع بازی با گل زیبای محسن خلیلی از سپاهان پیش افتادند اما حریف خیلی زود بازی را به تساوی کشاند.

نیمه دوم یک بازی یک طرفه بود اما گل قهرمانی تا آخرین ضربه فصل به دست نیامد. در دقیقه 96 سپهر حیدری از فاصله نزدیک با ضربه سر این گل تاریخی را زد. هرچند گل زیبایی نبود اما یک لحظه خاطره‌انگیز و یکی از دراماتیک‌ترین لحظات فوتبال آسیا بود.

2- قهرمانی در جام در جام آسیا

برای باشگاهی به بزرگی پرسپولیس تنها یک قهرمانی در آسیا کمتر از نام این تیم است. لیگ قهرمانان آسیا از سال 2003 شروع شده اما این تورنمنت تاکنون برای قرمزهای ایران شکارگاه خوبی نبوده است. آن‌ها با 5 حضور در این تورنمنت نتوانسته‌اند رنگ مراحل بعد از یک هشتم نهایی را ببینند. البته تاکنون هیچ تیمی از ایران در این رقابت به قهرمانی نرسیده و تنها دو تیم سپاهان و ذوب آهن هر کدام یک بار به فینال رسیده‌اند.

جام باشگاه‌های آسیا هم در واقع خیلی آمار بهتری از پرسپولیس در خود نداشت. حتی دو قهرمانی استقلال در این جام که رقیب بزرگ پرسپولیس است، اوضاع را برای این باشگاه بدتر کرده بود اما تنها قهرمانی پرسپولیس در آسیا در سال 1991 و در جام در جام آسیا به دست آمد. این جام به اندازه جام باشگاه‌های آسیا خیلی رقابتی نبود و نیاز به تلاش زیادی برای قهرمانی در آن وجود نداشت. هرچند پیروزی پرسپولیس مقابل الهلال در نیمه نهایی آن سال خاطره‌انگیز شد. پس از آن پرسپولیس در فینال المحرق بحرین را شکست داد تا جایزه قاره‌ای را برای آن‌ها به ارمغان بیاورد.

3- یک پرسپولیسی تنها پیروزی تاریخ ایران در جام جهانی را رقم زد

یکی از بزرگ‌ترین افتخارات پرسپولیس این واقعیت است که بسیاری از فرزندان باشگاه به لیگ‌های معتبر اروپایی رفته‌اند. 2 علی، دایی و کریمی هر دو به بایرن مونیخ رفتند. کریم باقری هم به بوندسلیگا و انگلیس رفت و بعد هم مهدی مهدوی‌کیا بود. او یکی از تنها بازیکنان مدرن فوتبال آسیا بود که برای یک دهه در خاک آلمان بازی کرد اما هیچ وقت به حق واقعی‌اش نرسید.

مهدوی‌کیا

کیا شاید مهم‌ترین گل تاریخ فوتبال ایران را که موج زیادی در جهان ایجاد کرد به ثمر رساند و وقتی که این کار را انجام داد یک پرسپولیسی بود. ایران در 12 بازی خود در جام جهانی تنها در یک دیدار پیروز شده و آن هم یک پیروزی بزرگ مقابل آمریکا بود. مهدوی‌کیا گل دوم و بسیار بااهمیت ایران را به ثمر رساند که در نهایت بازی در جام جهانی 98 فرانسه 2 بر یک به پایان رسید.

4- زخمی کردن آبی‌ها

هیچ چیز به اندازه نابود کردن رقیب همیشگی‌تان لذت‌بخش نیست و در داربی تهران هیچ بردی بزرگتر از پیروزی 6 بر صفر پرسپولیس مقابل استقلال در 7 سپتامبر 1973 نبوده است. همایون بهزادی، جایگاه خود در تاریخ باشگاه را با انجام نخستین هت تریک در این داربی محکم کرد. حتی امروز هواداران قرمز در مواجهه با رقبای آبی خود از شعاری استفاده می‌کنند که به نتیجه این بازی در 42 سال پیش مربوط است.

5- بازگشت تاریخی به بازی در سال 2012

این خاطره جادویی به نوعی به عنوان بازی ایمون زاید شناخته می‌شود. مهاجم متولد ایرلند نخستین بازی‌اش برای پرسپولیس را در بازی مقابل رقیب بزرگ یعنی استقلال انجام داد.

تیم جدید زاید در حالی که 10 نفره شده بود و 10 دقیقه هم به پایان بازی باقی مانده 2 بر صفر عقب بود و بعد یک اتفاق کاملا خارق‌العاده رخ داد. گل نخست یک ضربه پای راست دقیق بود که از دروازه‌بان حریف به خوبی رد شد آن هم نه هر دروازه‌بانی بلکه مهدی رحمتی. بعد از آن پرسپولیس هنوز یک گل عقب بود و در آستانه تحمل شکستی در داربی. خیلی زود بعد از گل اول او با یک ضربه سر گل تساوی را برای قرمزها به ثمر رساند و این بار شادی‌اش را خیلی بیشتر بروز داد اما این شادی در مقابل آنچه در دقیقه پایانی باز رخ داد قابل مقایسه نبود.

ایمون زاید

یک پاس رو به بیرون خوب در پشت محوطه 6 قدم، یک چرخش عالی و یک ضربه تمام کننده مهار نشدنی. یک اسطوره متولد شد. "در ورزشگاه و در جایگاه قرمزها همه دیوانه شده بودند. من هیچ وقت چنین چیزی شبیه به این ندیده بودم". این جمله ایمون زاید بعد از بازی بود که به نشریه Irish Times گفت. زاید همچنین گفته بود: بعد از بازی و در اتوبوس همه بازیکنان بالا و پایین می‌پریدند، من را بغل می‌کردند و می‌بوسیدند و می‌گفتند تو نمی‌دانی چه کار کرده‌ای. پس از آن وقتی که به هتل برگشتیم، جشنی برپا بود و مردم می‌خواستند که به عنوان مهمان ویژه به آن‌ بپیوندند. یک پیرمرد 100 دلار به من هدیه داد. او به من گفت چقدر خوشحال بود و اینکه می‌خواست یک هدیه به من بدهد.