فرنگیس شادکام در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، اظهار کرد: با تغییر سبک زندگی هر ملتی، پوشاک آن منطقه نیز تغییر میکند و امروزه تغییرات بسیاری در سبک زندگی ایرانیان مانند بسیاری از ملتهای دیگر نسبت به یک قرن پیش از آن صورت گرفته است که تغییر پوشاک نیز یکی از آن موارد است.
وی ادامه داد: میتوان پوشاک محلی و سنتی را به شکل کامل و اصیل آن در جشنها و آیینهای سنتی و ملی همچون شب چله، بخشی از مراسم عروسی و جشنهای نوروز استفاده کرد. کشورهایی مانند هند و ژاپن در این موارد بسیار موفق بودهاند و در بسیاری از کشورهای غربی نیز، سالانه جشنهایی برگزار میشود که از افراد شرکتکننده خواسته میشود با لباسهای سنتی و محلی خود در آن حضور یابند.
شادکام، کار طراحی پوشاک محلی را به صورت تجربی انجام داده و با توجه به اینکه از کردهای قوچان است، زمینه ذهنی مناسبی در زمینه پوشاک محلی داشته است. او به دلیل علاقه، ذوق و سلیقه ذاتی، از سال 75 طراحی و دوخت پوشاک کردی خراسان را براساس نمونههای اصیل آن آغاز کرده است.
وی افزود: پس از کسب موفقیت در این زمینه تصمیمم بر آن گرفته شد که به مطالعه و پژوهش در ارتباط با پوشاک محلی سایر مناطق ایران و نیز دورههای تاریخی پرداخته و به مرور طراحی و دوخت پوشاک مناطقی چون گیلان و مازندران، آذربایجان، کردستان، قشقایی و بختیاری جنوب خراسان و پوشاک دورههای قاجار و صفوی انجام شده و آن را به مجموعه پوشاکم افزودم. از هنرهایی چون سوزن دوزی، نواردوزی، سکهدوزی، شمارهدوزی سرمهدوزی، طراحی زیورآلات سنتی و پارچههای دست بافت در طراحیهایم استفاده کردهام.
شادکام ادامه داد: هدف از طراحی و دوخت پوشاک محلی، کاربردی کردن آن در روزگار کنونی است به طوری که بتوان از آن در جشنها و آیینهای محلی، ملی و خانوادگی استفاده کرد. همچنین از این پوشاک میتوان در جشنهای مهدکودکها، مدارس، مراسم خانوادگی مانند شب چله و حنابندان، گروههای سرود و نمایش سفرهخانهها و رستورانهای محلی مورد استفاده قرار داد.
وی تصریح کرد: در ایران با وجود تنوع و فراوانی پوشاکهای سنتی و محلی، به دلیل کوتاهی و بیتوجهی، این بخش از فرهنگ ایران، متاسفانه رو به زوال است، در حالیکه با برنامهریزی صحیح میتوان توجه و کاربرد فرهنگ اصیل ایرانی را تقویت کرد. بخش بزرگی از این فرهنگ اصیل سنتی ایران در حال فراموشی است که باید توسط نهادهای دولتی برای آن برنامهریزیهایی انجام شود؛ سازمانها و نهادهای دولتی مانند شهرداری، سازمان میراث فرهنگی و اداره ارشاد میتوانند مراسمی را برگزار کنند که حضور در آنها با لباس محلی صورت گیرد. به عنوان مثال این امکان وجود دارد که برای مراسم نوروز به عنوان یک جشن ملی برنامهریزی شود و شرکت کنندگان تشویق به پوشیدن لباسهای محلی شوند.
این هنرمند احیا و بازآفرینی لباسهای محلی بیان کرد: در مواردی دیگر هم مراکز دولتی باید از دخالت مستقیم بپرهیزند، به عنوان مثال در بحث طراحی و مد لباس، آزادی عمل و خلاقیت به طراحان پوشاک داده شود تا بتوانند موفق ظاهر شوند. در بسیاری از نمایشگاههای داخلی و همچنین نمایشگاههای خارجی مانند دبی، تاجیکستان، افغانستان، پاکستان و تایلند، مردم به ویژه ایرانیان خارج از کشور استقبال خوبی از پوشاک محلی میکنند.
انتهای پیام
6124978