32 سال پیش در چنین روزی، 21 سپتامبر 1981( 30 شهریور 1361)، همزمان با بازگشایی جلسه عمومی سازمان ملل متحد به عنوان " روز جهانی صلح" برگزیده شد. این تاریخ در پنجاهمین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل انتخاب گردید و سومین سه شنبه سپتامبر، روزبازگشایی جلسات عادی مجمع عمومی، بر اساس قطعنامه 36/67 مورخ 30 نوامبر 1981، بعنوان "روز جهانی صلح" انتخاب شده است.

روز مزبور در دولت خاتمی بعنوان " روز گفتگوی بین تمدن ها" نام گرفت و در دولت احمدی نژاد نیز، به کلی از تاریخ رسمی کشور حذف شد و یادآور قول مرحوم بدیع الزمان فروزانفر؛ " ایرانیان یا چهل ستونند یا بی ستون" نیز در عمل،گردید! و آن دولتها با نام گذاری این روز یا حذف آن روز، منویات خویش را اینگونه،نسبت به موضوع "صلح در جهان" به همگان و جهانیان، ارزانی داشته اند!. در دولت یازدهم نیز با وجود شعارهای مطروحه از سوی دکتر روحانی و تدبیر و امید مورد ادعای وی بعنوان یک " حقوقدان" مطروحه از سوی نامبرده و طرح موضوع " جهان عاری از خشونت و افراطی گری" در سازمان ملل متحد در سال گذشته، وضعیت صلح و امنیت و آرامش مردم و شهروندان در منطقه و جهان و نیز رعایت حقوق اساسی و آزادی های مدنی و مشروع آنها، دراین ارتباط، نیز به سان گذشته، قابل تعمق است.!

21 سپتامبر برابر با 30 شهریور، " روز جهانی صلح" است. در روزگاری، صحبت از صلح جهانی است که ؛

خشونت و جنگ-ترور و تروریسم- فقر و مهاجرت- بی خانمانی و آوارگی- استبداد و خودکامگی بسیاری از دولتها و حکومتها- انحصار طلبی و سلب آزادی های مدنی و حقوق شهروندی- نقض مکرر و مستمر حقوق بشر و نهادینه شدنِ آن در بسیاری از مناطق جهان، شورش ها و اختلافات مذهبی و قومی- وضعیتِ تاسف بار کودکان کار و زنان بدون سرپرست و نقض مکرر حقوق کودکان و زنان در جهان- نقض مستمرحریم خصوصی افراد توسط نهادها و سازمان های دولتی، نظامی،حکومتی و شبه نظامی و حکومتی- رشد روزافزونِ نظام های دادرسی غیرعادلانه و ناقضِ عدالت و صلح بشری و جوامع انسانی- افزایش روزافزونِ زندانیان سیاسی و عدم تعریف و تبیین نظام حقوقی جرم سیاسی در بسیاری از کشورها- سرکوب خبرنگاران، روزنامه نگاران،حقوقدانان، وکلای آزاد اندیش دادگستری و روشنفکران آزاد منش، به بهانه‌ی انتقاد و مخالفت با نظامهای انحصار طلب و غیر همسو با مردم- تروریسم پنهان و تحریم های بین المللی دارویی، بهداشتی، غذائی و پزشکی علیه بسیاری از کشورها، برخلاف منشور ملل متحد، میثاق های بین المللی و تعهدات بین المللی دولتها و مقررات مربوط به حقوق بین الملل در سراسر جهان و جهان سوم بیداد می کند!

در این میان، بمب گزاری های مستمر و گسترده در مراکز عمومی و دولتی و تخریب اموال عمومی و مردمی- ایجاد فضای رعب و وحشت و سرکوب و جرم و جنایت در کشورهای مختلف و به ویژه، در جهان سوم و ظهور القاعده ها و داعش های مختلف- کم رنگ شدنِ روزافزون صلح و عدالت جهانی و بین المللی و اخطارها و هشدارهای سازمان های بین المللی، حقوق بشری و حقوقدانان و کارشناسان بین المللی در این باره؛ همه و همه بیانگر فاصله و نشانه های نگران کننده‌ی بین وضعیت موجود و تاسف بار کشورها و جهان و وضعیتِ مطلوب و عدالت خواه و صلح جوی جهانی است و خود، زنگ خطری بر وضعیت مزبور و لزوم بُرون رفت از بحران ها و نابه هنجاری های سیاسی و حقوقی داخلی و بین المللی کشورها و تلاش نهادین و فراگیر برای حرکت در مسیر " صلح و عدالت پایدار و جهانی" و "جهانی عاری از هرگونه خشونت، زیاده خواهی، رانت خواری، ویژه خواری و افراطی گری" است، آنگونه که زیبنده‌ی این روز بعنوان " روز جهانی صلح " باشد.

بشر، شایسته‌ی آرامش و برخورداری از صلح و عدالت جهانی و پرهیز از هرگونه بی احترامی، بی مهری و خشونت و تحقق روزافزونِ مدارای ملی و جهانی دراین رابطه بوده و کشورها و دولتها باید نسبت به نقض حقوق آنها و نقض صلح آنان پاسخگو بوده و باید در راستای اعمال متخلفانه بین المللی خویش، پذیرای مسئولیت بین المللی دولتهای مربوطه خود و پاسخ به افکار عمومی ملی و جهانی باشند.

ظهور و بروز صلح جهانی، مبتنی بر حُسن نیت، مدارا و احترام به حقوق و منافع متقابل دولتها و ملت ها در چهارچوب منشور ملل متحد، قوانین و الزامات حقوقی و بین المللی و حقوق بشری و نیز اجماع نظر دولتها و کشورها در جهت نهادین کردنِ صلح جهانی، احترام به شان و کرامت انسانی و حقوق بشری،پرهیز از انحصار طلبی ها و افراطی خواهی های بلاوجه و غیرمسئولانه و احترام به صلح پایدار جهانی و حتی، پرهیز از هرگونه بی مهری نسبت به محیط زیست و منع هر گونه خشونت نسبت به حیوانات و رعایت حقوق محیط زیست و حیات وحش است، والا؛ ماحصل صحبت؛ تکرار مکررات خواهد بود...!!!

در همین ارتباط، ضروری است؛ ضمن حذف عینی و عملی هر نوع اشکال مختلف خشونت در جهان،حذف نهادهای تبعیض آمیز مقرر در منشور ملل متحد و روابط بین الملل مانند حق وتوی دولتهای مربوطه در سازمان ملل- رفع حضور بلاوجه دولتهای بزرگ در کشورها و حریم ملی و بین الملل دولتهای مختلف و نقض آشکار حاکمیت سیاسی و بین المللی آنها- رفع فوری حصر و آزادی زندانیان سیاسی و مخالفان دولتها و حکومت ها در کشورهای مختلف- احترام به قوانین اساسی کشورها و حقوق اساسی مردم، احترام به آزادی های مشروع و مدنی آنها و تضمین و تثبیت نظام دادرسی عادلانه در تمامی شئون افراد و اجتماع- رفع آثار استعمار و استثمار ملی و بین المللی دولتها و پرهیز از بیگاری و تجاوز به منافع ملی و مردمی کشورها از سوی برخی از کشورهای قدرتمند و منفعت طلب و نیز تقبیح و ممنوعیت رسمی ، ملی و بین المللی هرگونه جنگ، خشونت، شورش، سرکوب، ارعاب و شکنجه در قوانین ملی کشورها و بین المللی دولتها و جهان تعریف، تبیین و تثبیت گشته و با اصلاح نظام صلاحیت و تقویت دادگاه کیفری بین المللی و تعقیب حقوقی و بین المللی جنایتکاران جنگی و جنایت کاران علیه بشریت و صلح جهانی و نیز تاسیس " سازمان جهانی صلح " و تخصیص "جایزه مدارا و صلح جهانی" به کشورها، دولتها و اشخاص حقیقی و حقوقیِ پیشرو در تحقق اهداف مزبور، در جهت نیل به مراتب یاد شده و نهادینه کردنِ صلح پایدار جهانی از سوی تمامی دولتها و ملت ها اقدام کرد و دستاورد دولتهای پیشین و دولت یازدهم در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی در این رابطه، قابل تامل و تعمق است :

یک حرف عارفانه بگویم، اجازت است                  ای نور دیده، صلح به از جنگ وداوری است.....(حافظ)

محمد رضا زمانی درمزاری( فرهنگ)، وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

Email : zamani.i.l.institute@gmail.com