به گزارش خبرآنلاین روزنامه روسیسکایا در گزارشی به قلم فئودور لوکیانوف مدیر علمی باشگاه مباحثه والدای نوشت: بخش نهایی همایش امنیتی مونیخ هراسان کننده از آب درآمد. در این بخش اساساً امور خاورمیانه بررسی می‌شد. صحبت از سوریه کلاً آرام بود. اکثر افراد شرکت کننده در بحث از امید به آتش بس و پیشرفت در مذاکرات سیاسی سخن می‌رتندند.

این روزنامه در ادامه تاکید می کند : ولی ایران موضوع اصلی بحث خاورمیانه بود و نه سوریه و اینجا صحبت را نمی‌شود رنگ باخته نامید. این صحبت از وزیر امور خارجه ایران آغاز شد که طبق معمول سخنرانی درخشان خود را به زبان انگلیسی عالی بیان کرده و به مشکلات مشترک اشاره کرد. ولی بعد از آن شاهد فواره رنگارنگ متشکل از اظهارات نمایندگان کنگره آمریکا، وزیر دفاع اسرائیل و وزیر امور خارجه عربستان سعودی بودیم. مثل این بود که سخنرانان در مورد معرفی تهران به عنوان مشکل اصلی خاورمیانه و حتی همه دنیا وارد مسابقه شده‌اند.



به نوشته لوکیانوف لیندسی گراهام سناتور آمریکایی به شکل مفهوم‌تر از همه حرف زده و اموری را بیان کرد که از قرار نقطه نظر غالب در واشنگتن را منعکس می‌کرد. او توافق هسته‌ای ایران را محکوم دانست ولی از باطل کردن آن حرفی نزد. او فقط قول داد ایران تاوان دیگر امور (حمایت از تروریسم، بی‌ثبات کردن خاورمیانه، برنامه موشکی، ضایع کردن حقوق و آزادیها و غیره) را "پرداخت می‌کند". یعنی کنگره بدون باطل کردن توافقات قبلی قصد دارد مجازاتهای جدیدی در رابطه با دیگر امور علیه ایران بکار گیرد. به این ترتیب معامله هسته‌ای بی‌معنی می‌شود.



روسیسکایا ادامه داده است : معلوم نیست ایالات متحده با حمایت آشکار اسرائیل و عربستان سعودی تا کجا پیشروی می‌کند. بنظر می‌رسد تهران فعلاً همه تهدیدها را بلوف تلقی می‌کند ولی در عین حال قصد ندارد آنها را دست کم بگیرد. تغییر اوضاع خارجی از این لحاظ هم شایان اهمیت است که در بهار انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار می‌شود و طی آن نبرد دیگری بین نیروهای معتدل تحت رهبری رئیس‌جمهور روحانی و رادیکالها رخ می‌دهد. رفع مجازاتها دستآورد اصلی آقای روحانی است یعنی حمله جدید به ایران استدلالی به دست مخالفان وی می‌دهد. مسئله از این لحاظ هم مهم است که ایران یکی از طرفین کلیدی مذاکرات سوریه در آستانه می‌باشد.



این روزنامه در نهایت مطلب خود را اینگونه جمع بندی کرده است : کلاف همه این مشکلات در نشست آینده باشگاه مباحثه والدای در مورد امور خاورمیانه در مسکو تحت عنوان "خاورمیانه: چه وقتی فردا فرا خواهد رسید" بررسی می‌شود. اما بررسی‌های رخ داده در مونیخ، مسکو، آستانه یا ژنو ما را به یک امر قانع می‌کند: خاورمیانه نه تنها کانون مهم‌ترین وقایع بلکه همچنین نوعی مدل مینیاتور جهان است. همه امور در خاورمیانه رخ داده و همه منافع کلان حاضر در عرصه بین‌المللی در آن با هم درگیر می‌شوند.

49261