به گزارش ایسنا، " ویلم اینتهوون" در تاریخ ۲۱ مه سال ۱۸۶۰ میلادی در هلند به دنیا آمد.

وی در خانواده‌ای متولد شد که به علم اهمیت داده می‌شد و پدر وی پزشک بود.

اینتهوون در سال ۱۸۸۵، مدرک پزشکی خود را از دانشگاه " اوترخت" هلند دریافت کرد و در سال ۱۸۸۶ استاد دانشگاه "لیدن" هلند شد.

پیش از اینکه اینتهوون سازوکار نوار قلب را کشف کند،  برای اندازه گیری و تعیین ضربان قلب، ابزاری دقیق وجود نداشت که بدون قرار دادن مستقیم الکترود روی قلب کار کند.

تا اینکه در اوایل سال ۱۹۰۱، اینتهوون مجموعه‌ای از نمونه‌های اولیه "گالوانومتر" رشته‌ای را تکمیل کرد.

"گالوانومتر" ابزاری برای تشخیص جریان الکتریکی است؛ و یک مبدل آنالوگ الکترومکانیکی است که در واکنش به جریان الکتریکی که از طریق سیم پیچ آن که در یک میدان مغناطیسی قرار دارد، استفاده می‌شود.

دستگاهی که وی ساخت، حساسیت گالوانومتر را افزایش داد. بنابراین فعالیت‌های الکتریکی قلب، با وجود ماهیچه و استخوان که مانند یک عایق عمل می‌کنند، اندازه‌گیری شد.

گرچه که با پیشرفت علم، دستگاه‌های نوار قلب قابل حمل بیشتری تولید شد. اما بیشتر این دستگاه‌ها با استفاده از ساز و کاری که اینتهوون تعیین کرده بود، استفاده می‌شد.

حروف P،Q،R،S و T که در نوار قلب استفاده می‌شود و نشان دهنده وضعیت قلب است را اینتهوون برای اولین بار استفاده کرد.

پس از توسعه و پیشرفت دستگاه گالوانومتر رشته‌ای، وی توانست " الکتروکاردیوگرام" (نوار قلب) را در غالب تعدادی اختلال قلبی و عروقی توضیح دهد.

پس از این موفقیت، اینتهوون مطالعات خود را روی بررسی صداهای قلب متمرکز کرد.

وی در سال ۱۹۰۲ به آکادمی سلطنتی "علوم و هنر" هلند پیوست.

در سال ۱۹۲۴، اینتهوون توانست به خاطر کشف سازوکار "نوار قلب" برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شود.

وی سرانجام در سال ۱۹۲۷ و در سن ۶۷ سالگی در "لیدن" هلند درگذشت.

انتهای پیام