به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کوازارها سیاهچاله‌های ابرپرجرمی هستند که جرم آنها میلیاردها برابر جرم خورشید بوده و در قلب کهکشان‌های دوردست قرار دارند؛ این اجرام درخشان مقادیر فوق‌العاده‌ای از نور را منتشر می‌کنند.

مطالعات قبلی نشان می‌دهد که خواص فیزیکی کوازارها روند منظم و منطقی را طی می‌کند، بعنوان مثال اندازه کوازار در ارتباط با جرم آن است؛ با این حال کوازارها از تنوع ظاهری متفاوت در نور مرئی و فرابنفش برخوردار هستند.

محققان در تحقیقات اخیر خود دریافته‌اند، اسرار کوازارها از طریق بررسی دو ویژگی ساده شامل نحوه سرعت تزریق ماده به کوازارها و جهتی که کوازارها از آن دیده می‌شوند، قابل حل هستند.

محققان رصدخانه‌های کارنگی، بزرگترین نمونه رصد کوازارها شامل داده‌های بیش از 20 هزار کوازار رصد شده را مورد بررسی قرار دادند.

تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد، ظاهر کوازارها با دو عامل پایه قابل توضیح هستند؛ عامل اول نسبت ادینگتون - درخشندگی یک کوازار در مقایسه با جرم – است؛ این نرخ پیش‌بینی می‌کند که با چه سرعتی ماده به کوازار تزریق می‌شود.

عامل دوم جهتی است که از آن اخترشناسان یک کوازار را رصد می‌کنند؛ این مسئله میزان ابرهای گازی در نزدیک سیاهچاله را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

«یو شین» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید کرد: موفق به حل اسرار 20 ساله کوازارها شدیم که این نتایج، مسیر جدیدی برای درک بهتر چگونگی یکی شدن سیاهچاله‌های پرجرم با ماده و اثر متقابل با محیط ارائه می‌کند.

نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.

انتهای پیام