رفته بودم به دامنههای شاهان کوه در مرز سیاسی سه استان اصفهان، لرستان و چهارمحال و بختیاری؛ کوهستانی که حجم آورد آبی سالانهاش به حدود 2 میلیارد متر مکعب میرسد و از این منظر شاید یکی از پرآبترین کوهستانهای وطن باشد (مقایسه کنید با آورد طبیعی زایندهرود که از 800 میلیون متر مکعب در سال تجاوز نمیکند). با این وجود، وقتی نحوهی شستشوی لباس توسط این بانوی هموطن عشایری را دیدم که با کمترین آب ممکن، میکوشید تا عملاً نشان دهد که ارزش آب را تا چه اندازه درک میکند، دریافتم که مردمان شاهان کوه، چون نام بلند کوهستانشان، قدر سرزمین بهشتیشان را نیک میدانند و موهبتهای بینظیرش را پاس میدارند. دقت کنید که این بانوی عزیز ایرانی، ترجیح میدهد دشواری شستشو را بدین شکل بپذیرد، اما به کنار چشمه نرفته و سبب آلودگی آب نشود. در حالی که برخی از ما شهرنشینان به راحتی با آب گوارای لولهکشی و پاک، اقدام به شستشوی خودرو شخصیمان میکنیم! نمیکنیم؟
4362066