به گزارش گروه دریافت خبرخبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه فارس، مدیر روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری فارس در مورد خصوصیت‌های این اثر تاریخی گفت: این چهار طاقی شامل یک حیاط مرکزی است که حجره‌هایی دور تا دور آن قرار گرفته است.

محمدکاظم بهادری‌پور ادامه داد: در هر ضلع از حیاط این چهارطاقی، 12 حجره قرار دارد و سقف حجره‌ها به فرم گهواره‌ای طراحی و اجرا شده است.

بهادری‌پور افزود: این اثر دارای چهار دهانه با طاق‌های هلالی و چهار ستون بوده و ستون‌ها دو به دو با هم قرینه است.

وی اضافه کرد: مصالح به کار رفته در چهار طاقی لاشه سنگ با ملاط گچ و ارتفاع گنبد تا زمین 9 متر و بدنه داخلی چهار طاقی گچ و اندود است و چهار گوشواره در چهار طرف آن وجود دارد.

بهادری‌پور با اشاره به این‌که این جاذبه، یک اثر مذهبی به‌شمار می‌رود، گفت: بخش‌هایی از این اثر توسط میراث فرهنگی فارس در گذشته مرمت شده است.

وی با یادآوری این‌که چهارطاقی نقاره‌خانه به واسطه قدمت، ارزش‌های معماری و کاربری آن در دوران ساسانیان، در سال 79 به شماره 3398 ثبت ملی شده است، گفت: در سراسر استان فارس آثار و بناهای تاریخی بسیاری قرار دارد که هنوز بسیاری از شهروندان فارسی هم از وجود آنها اطلاع ندارند.

به گزارش ایسنا، شهرستان فیروزآّباد یکی از شهرستان‌های شرقی استان فارس به شمار می‌رود که حدود 9 هزار و 900 کیلومتر مربع وسعت دارد و چهار بخش فراشبند، قیروکارزین و میمند را شامل می‌شود.

فراشبند یکی از بخش‌های شهرستان فیروزآباد است که آب و هوایی گرم داشته و به همین واسطه در فصول سردسال پذیرای عشایر کوچ‌روی استان فارس است.

فراشبند از شمال به شهرستان کازرون، از جنوب شرق به فیروزآباد، از جنوب به عسلویه و از غرب به بوشهر متصل است.

انتهای پیام