به گزارش ایسنا، به رغم اینکه این شنبه‌ها برای ورزش کردن بسیار دیر می‌آیند اما با این وجود در دنیای پیشرفته امروزی کمتر کسی است که نداند، نداشتن تحرک چه عواقب خطرناکی به همراه دارد.
اگرچه امروز شمار بسیاری از پزشکان در کنار داروهای تجویزی برای بیماران خود، یک توصیه مهم برای آن‌ها دارند و آن ورزش کردن است زیرا ورزش به خودی خود عامل پیشگیری از بسیاری بیماری‌ها است اما همچنان بی تحرکی را ترجیح می‌دهند.
در همین خصوص بیژن طاهری یکی از جوانان کاشمری گفت: متاسفانه مشغله کاری موجب شده فرصتی برای ورزش کردن نداشته باشم.
او که مغازه دار است و از شش صبح تا 12 شب مشغول کار است، اظهار می‌کند: پرداختن به امور روزمره تمام فرصت‌ها را می‌گیرد.
فاطمه ترشیزی شهروند دیگر کاشمری است که در پاسخ به این سئوال که چقدر در روز ورزش می‌کند، عنوان کرد: هیچ و ادامه می‌دهد: هم کارهای منزل و هم کار در بیرون منزل و سرپرستی خانواده را برعهده دارم و مشغله اجازه نمی‌دهد که وقتی را برای ورزش کردن در نظر بگیرم.
اما مریم میرزایی که هر روز یک ساعت در یکی از پارک های کاشمر پیاده‌روی دارد، تصریح کرد: چند سال بود که علی‌رغم تمایلم به ورزش کردن بهانه تراشی می‌کردم و هیچ تحرکی نداشتم تا اینکه از سال قبل توانستم با برنامه‌ریزی هم به ورزش بپردازم و هم سایر مسئولیت‌هایم را به خوبی انجام دهم.
به گفته وی اگر ورزش کردن مانند بسیار چیزهای دیگر برای افراد مهم باشد انجام آن را در اولویت قرار می‌دهند.
برای ورزش نکردن بهانه نتراشید
در همین خصوص یک کارشناس ورزش معتقد است همیشه برای ورزش نکردن می‌توان بهانه تراشید اما وقتی ساعات غیرفعال روزانه زندگی خود را مرور کنیم خواهیم دید که چه زمان زیادی از روز را صرف کارهایی همچون تماشای تلویزیون، بازی با تلفن همراه و صحبت‌های بیهوده کرده‌ایم که جزء کوچکی از آن زمان می‌توانست با ورزش جایگزین شود.
محسن محمدنیا ادامه داد: توصیه اکثر کارشناسان انجام فعالیت‌های ورزشی به مدت 30 دقیقه در روز است به گونه‌ای که ضربان قلب یک فرد جوان به 120-150 ضربه در دقیقه برسد و فرد تعریق نماید.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: البته اگر چنین زمانی در اختیار فرد قرار ندارد، می‌توان با تقسیم بازه 30 دقیقه به سه بازه 10 دقیقه‌ای در طول شبانه روز و با همان شکل فعالیت، همان تأثیرات را از ورزش کسب کرد.
به گفته وی اجرای فعالیت جسمانی اثرات بسیار زیادی هم در بعد روانی و هم در بعد جسمانی دارد. به عنوان نمونه بسیاری از روانشناسان در مواجهه با بیماران افسرده ورزش را پیشنهاد می‌کنند، البته جای تعجب نیست چرا که مشخص شده فعالیت بدنی با افزایش انتقال سیناپسی مونوآمین ها درون بدن (که داروی ضد افسردگی محسوب می‌شوند)، به خودی خود نقش داروی ضد افسردگی را ایفا می‌کند.
محمدنیا گفت: برای کاهش استرس حالتی و صفتی نیز ورزش اثرات بسیار مثبتی دارد. به علاوه ورزش با افزایش ترشح هورمون‌های شبه مخدر درون بدن، باعث بهبود خلق و خو، کاهش حس درد و خوشی روانشناختی می‌گردد.
وی اظهار کرد: از نظر جسمانی نیز ورزش در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند دیابت نوع دو، پرفشار خونی، سرطان روده بزرگ و سینه نقش مؤثری دارد، به عنوان نمونه فشار خون تا 12 ساعت بعد از اجرای یک جلسه فعالیت ورزشی از سطوح فشار خون قبل از ورزش پایین‌تر می‌آید و این کاهش در افراد مبتلا به فشار خون بالا، ملموس‌تر است.
محمدنیا افزود: یک جلسه فعالیت ورزشی البته در صورت رعایت تمامی موارد ایمنی (همچون همراه داشتن قرص فشار و داشتن یک همراه برای موارد ضروری) به راحتی می‌تواند همانند یک قرص فشار خون، فشار خون بیمار را کنترل نماید.
به گفته وی بی تحرکی زمانی مشکل ساز می‌شود که فرد نتواند تعادل انرژی خود را حفظ نماید. به عبارتی اگر فرد در کنار بی تحرکی از رژیم غذایی خود نیز بکاهد، هیچ مشکلی نخواهد داشت اما مشکل آنجاست که اکثر افراد چنین توانی را ندارند، بر همین اساس اولین مشکلی که دامن گیر آن‌ها می‌شود مسأله اضافه وزن و چاقی است.
محمدنیا یادآور شد: عامل اصلی و اولیه بسیاری از بیماری‌هایی که امروزه بشر با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مسأله اضافه وزن و چاقی است. در رابطه با زنان نیز مشکل عمده‌ای که از دهه سوم زندگی به آن دچار می‌شوند، مشکل محدودیت در جذب کلسیم است که در ادامه در صورت عدم رسیدگی به پوکی استخوان منجر می‌شودحال آنکه بسیاری از پژوهش‌های ورزشی حاکی از آن هستند که ورزش کردن با کمک به جذب بهتر کلسیم، می‌تواند وقوع این عارضه را به تأخیر بیاندازد.
وی گفت: در رابطه با سالمندان نیز مشکلات عمده که جزء فرایند طبیعی پیری محسوب می‌شوند، کاهش توده عضلانی (سارکوپنیا)، کاهش تعادل، قدرت و استقامت عضلانی است که همگی باعث می‌شوند یک فرد سالخورده برای انجام کارهای معمول روزانه خود با مشکل مواجه شود و نیاز به دیگران داشته باشد. بر همین اساس ورزش کردن نقش بسیار برجسته‌ای در کمک به سالمندان دارد چرا که باعث می‌شود بدون وابستگی به دیگران با داشتن بدنی که دیگر با ورزش فرسوده می‌شود، بتوان سال‌های پایانی زندگی خود را به‌طور مستقل دنبال نمود.
وی بیان کرد: کسانی که از دوران کودکی تا سالمندی به‌طور پیوسته ورزش می‌کنند، انسان‌های بسیار خوشبختی هستند، اما این به معنای آن نیست که دیگران دست روی دست بگذارند و ورزش نکنند، زیرا ورزش از هر سنی که آغاز شود اثرات خود را بر بدن ایجاد خواهد کرد.
این استاد دانشگاه گفت: ورزش نیاز به حوصله و تحمل مقداری سختی است. بایدسعی کنیم به آرامی و به تدریج وارد فرایند ورزش شویم و برای کسب نتایج بهتر از افراد کارشناس و دارای تجربه در این زمینه کمک بگیریم تا ورزش را به صورت مداومی اجرا کنیم.
شایع‌ترین عواقب کم تحرکی
همچنین رئیس مرکز بهداشت کاشمر در این خصوص اظهار کرد: به اعتقاد پزشکان بیماری‌هایی همچون دیابت، پرفشاری خون، اختلال در چربی خون، بیماری‌های عروق کرونر، سکته‌ی مغزی، سرطان و ساییدگی مفاصل از شایع‌ترین عواقب کم تحرکی است.
مجتبی قائمی بیان کرد: نداشتن فعالیت بدنی عوارض دیگری هم دارد که مشکلات گوارشی همچون سنگ صفرا، کبد چرب، نقرس، مشکلات اسکلتی عضلانی مانند کمردرد و سندرم تونل کارپل، اختلالات تولید مثلی در زنان همچون ناباروری و بی نظمی قاعدگی از این جمله‌اند.
وی اضافه می‌کند: نداشتن فعالیت و نشستن طولانی مدت در محیط‌های اداری نیز از عوامل شروع هموروئید است و افراد کم تحرک مستعد اختلالات گوارشی همچون یبوست و اختلالات اداری همچون سنگ کلیه هستند.
قائمی خاطرنشان کرد: ورزش کردن باعث ایجاد مقاومت بدنی در فرد شده و درصد ابتلا به بیماری‌ها را کاهش می‌دهد اما باز هم شاهد وجود درصد زیادی از افراد بی تحرک در جامعه هستیم.
انتهای پیام
