مجتبی عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: از گذشته‌های دور دسته‌های عزاداری شب و ظهر عاشورا به امامزاده حسین (ع) و شب تاسوعا نیز به امامزاده سلطان سید محمد می‌رفتند و مسیرها در هر شب مشخص و نسبت به حال حاضر منظم‌تر بود.
وی اضافه کرد: در گذشته شهر به دو بخش حیدریان و نعمتیان تقسیم می‌شد که این دو رقابت‌های مختلفی داشتند، هر کدام بر اساس اعتقادات خود سوگواری می‌کردند.
این کارشناس مردم شناسی ابراز کرد: در حال حاضر در مراسم عزاداری طبق کشی و علامت کشی مشاهده می‌شود که در برخی شهرها به «طبق»، «حجله» نیز می‌گویند که حجله‌ای نورانی است و با سر حمل شده و جلوی دسته حرکت می‌کند.
عباسی با اشاره به مراسم روستای زرآباد تشریح کرد: سوگواری در محوطه امامزاده علی‌اصغر زرآباد نیز به گذشته‌های دور بازمی‌گردد و در آن آیینی به نام شور گرفتن است که از شب عاشورا تا طلوع خورشید روز عاشورا دسته‌ها به امامزاده رفته و دور درخت خونبار زرآباد گروه‌های سینه‌زنی تشکیل می‌دهند که هیجان و شور شکل می‌گیرد.
این کارشناس مردم شناسی ابراز کرد: در سایر مناطق استان نیز هیئت‌ها و دسته‌ها عزاداری از شب عاشورا به نزدیک‌ترین امامزاده مراجعه کرده و صبح عاشورا دسته‌های عزاداری وارد روستا می‌شوند.
انتهای پیام
