خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ حنیف غفاری: هر اندازه زمان سپری می شود، «میل به گذار از احزاب سنتی» و سیاستمدارانی که به این احزاب تعلق دارند، در کشورهای اروپایی تقویت می شود.
به نظر می رسد دو جریان راست میانه و سوسیال دموکرات در کشورهای مختلف اروپایی به پایان حیات سیاسی خود نزدیک شده اند. این مسئله در جریان رقابت های انتخاباتی در کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، ایتالیا و... قابل مشاهده است.
اخیرا شاهد انتشار نظرسنجی معناداری در کشور آلمان بوده ایم. نتایج یک نظر سنجی نشان می دهد که اگر این امکان وجود داشت که آلمانی ها «سباستین کورتز»، صدر اعظم اتریش را به عنوان صدر اعظم کشورشان انتخاب کنند ۳۸ درصد به لیست وی و تنها ۳۲.۵ درصد به اتحادیه احزاب متحد مسیحی رای می دادند.
این نظرسنجی در عین اینکه نمادین بوده و تحقق آن در عرصه سیاسی آلمان غیر ممکن است، اما به خوبی نشان دهنده فاصله گیری شهروندان آلمانی از ساختار سیاسی موجود در این کشور است.
لازم به ذکر است که میان مرکل و کورتز موضوعات و مسائلی مانند بحران پناهجویان و نحوه برخورد و مواجهه با این بحران اختلاف نظر وجود دارد. صدر اعظم اتریش، منتقد جدی روشهای مرکل در مواجهه با بحران پناهجویان بوده و روشهای سخت گیرانه ای در قبال مهاجرین دارد.
در هر حال، این نظرسنجی ها و موارد مشابه این چنینی، نشان دهنده تقویت میل به «تغییر» در میان شهروندان آلمانی و دیگر کشورهای اروپایی است، چنانچه در جریان برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا در سال ۲۰۱۴ میلادی نیزشاهد شکل گیری این «گذار» بودیم.
در آن انتخابات که از سوی بیشتر شهروندان اروپایی تحریم شد، معدود شرکت کنندگان اروپایی نیز ترجیح دادند آرای خود را به سود احزاب راست افراطی به گردش در آورند. در نتیجه این انتخابات، بیش از یکصد نماینده وابسته به جریانهای راست افراطی توانستند راهی پارلمان اروپا شوند!
هم اکنون در سال ۲۰۱۸ میلادی دیگر شاهد رقابت سیاسی میان احزاب سنتی در اروپا نیستیم. به عنوان مثال در دور نهایی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ فرانسه، امانوئل ماکرون به عنوان فردی مستقل در مقابل مارین لوپن رهبر جبهه ملی فرانسه قرار گرفت.
در جریان رقابتهای انتخابات سراسری آلمان در سال گذشته نیز دو حزب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی بخش زیادی از آرای خود را از دست دادند و در مقابل، حزب جایگزینی برای آلمان توانست به اصلی ترین حزب اپوزیسیون در این کشور تبدیل شود. این برای نخستین بار است که حزب جایگزینی برای آلمان با گرایش راست افراطی موفق به حضور در پارلمان آلمان شده است.
بسیاری از تحلیلگران مسائل اروپا به درستی بر این باورند که به زودی شاهد شکل گیری یک زلزله سیاسی و اجتماعی در این مجموعه خواهیم بود. در این میان، سیاستهای تعیین شده از سوی دو جریان راست میانه و سوسیالیست (سوسیال دموکرات)، عملا قادر به تغییر چینش پازلهای موجود در اروپا نخواهند بود.
مطالبه اصلی شهروندان اروپایی در برهه فعلی، تقویت ملی گرایی، استقلال از سیاستهای آمریکا و دیگر بازیگران بین المللی و مقابله با بحرانهای امنیتی- اقتصادی در سایه اتخاذ مدیریتی قاطعانه است، بدیهی است که در چنین معادله ای، احزاب سنتی اروپا و سیاستمدارانی مانند مرکل و ترزا می سخنی برای گفتن ندارند زیرا آنها خود نسبت به ایجاد و استمرار وضعیت موجود در کشورهای اروپایی متهم هستند و این مسئله به زودی به پاشنه آشیل اتحادیه اروپا تبدیل می شود.
