به گزارش سرویس علمی ایسنا، دیابت نوع یک بر 1.25 میلیون امریکایی اثر گذاشته و حدود 200 هزار نفر از این افراد زیر 20 سال سن دارند.

این بیماری زمانی ظاهر می‌شود که سیستم ایمنی فرد، سلول‌های لوزالمعده تولیدکننده انسولین را از بین می‌برد. انسولین، هورمونی است که قند خون را به انرژی تبدیل می‌کند.

برای جبران‌کردن فقدان تولید انسولین، بیماران باید روزانه انسولین را به بدن خود وارد کنند. شیوه‌های کنونی تحویل انسولین به بدن شامل تزریقات روزانه یا پمپ‌درمانی انسولین است که در هر دوی این شیوه‌ها، کاربر باید فعالانه گلوکز را رهگیری کرده و میزان انسولین مورد نیاز را محاسبه کند.

دانشمندان به دنبال یافتن راهی برای نظارت و تحویل خودکار انسولین بدون نیاز به تزریق بودند.

آن‌ها الگوریتمی را طراحی کردند که بر سطوح قند خون نظارت کرده و میزان انسولین موردنیاز را به سرعت و به صورت خودکار در صورت نیاز به بدن تحویل می‌دهد. این الگوریتم برای کار با دستگاههای کاشتنی بویژه لوزالمعده مصنوعی طراحی شده و بر تاخیرهای تجربه شده توسط دستگاههای کنونی غلبه خواهد کرد.

آزمایشات رایانه‌ای این ابزار، افزایش و افت گلوکز را که با وعده‌های غذایی و خواب شبانه متناظر است، شبیه‌سازی کردند. لوزالمعده مصنوعی قند خون ناحیه مورد هدف را در 80 درصد موارد حفظ کرد.

دانشمندان اکنون به دنبال آزمایش این ابزار در حیوانات هستند.

جزئیات این تحقیق در مجله Industrial & Engineering Chemistry Research ارائه شده است.

انتهای پیام