این عادت که از دردسرهای زندگی مشترک است، می‌تواند با عشق و تدبیر تعدیل شود تا طعم زندگی مشترک را تلخ نکند، در غیراین صورت کم‌کم این ازدواج می‌تواند رو به زوال بگذارد. دنیای درونگراها و افراد گوشه‌گیر را بشناسید تا با همسرتان به‌سوی رابطه بهتر قدم بردارید.

• مردانه، پیله تنهایی همسرتان را بشکنید

اغلب، درونگرایی و میل به رفتارهای گوشه‌گیرانه به‌طور اکتسابی به فرد رسیده است ولی اینطور هم نمی‌شود گفت که از دست همسر آگاه و دلسوز کاری ساخته نیست. اما در این میان احتمال اثرگذاری مردان در همسر منزوی‌شان بیشتر است؛ مثلا مردی به همسرش خبر یک مهمانی را می‌دهد اما زن خانه اعتراض می‌کند و می‌گوید چرا قرار گذاشتی؟ من علاقه‌ای به آمدن ندارم و... . در این شرایط مرد خانه کافی است به جای عصبانیت و توبیخ، دنیای احساساتی و شکننده همسرش را به یاد بیاورد و برای قانع کردن او از این راه‌ها کمک بگیرد:

در قدم اول به او این پیام را بدهد که او اولویت اول است و هر مهمانی‌ای فقط با بودن او خوش است.

زنان گوشه‌گیر به تزریق اعتماد به نفس زیادی نیاز دارند. با تعجب بگویید که با وجود ویژگی‌های خاص او مثل ادب، هنر، سواد و... چه‌کسی بیشتر از او می‌تواند گل مجلس‌ باشد؟ به‌خودش سخت نگیرد تا متوجه علاقه همه به حضورش شود.

اگر فارغ از حرف‌های حضور در جمع، در رابطه خصوصی‌تان مرد جذاب و با محبتی باشید کم‌کم همسرتان به‌خاطر جلب محبت بیشتر شما به اصلاح خودش هم نزدیک‌تر می‌شود.

هیچ وقت با مقایسه کردن و مثال زدن زنان اجتماعی دیگر، راه پیشرفت اخلاق همسرتان را سد نکنید.

اگر شما و همسرتان قرار است میزبان یک مهمانی باشید، این احتمال را بدهید که همسرتان اضطراب زیادی از مورد قضاوت قرارگرفتن توسط مهمان‌ها دارد. او را دوستانه درک کنید و قبل از حضور مهمان‌ها هرچه می‌توانید با آماده‌کردن شرایط و تأیید‌کردن کارهای خوب او خیالش را راحت کنید.

اگر تنهاطلبی همسرتان به خانه خودتان هم کشیده شده است، وقت آن است که زنگ خطر را به‌طور جدی احساس کنید.

آگاهی‌تان را با کمک یک مشاور بالا ببرید. در این شرایط نیاز بیشتری به تأیید توانمندی‌های همسرتان دارید. مراقب باشید که فقط در وقت‌های خاصی او را ترجیح ندهید و همیشه با وجود سکوت او، برای ابراز محبت عملی و کلامی پیشقدم باشید.

این مراعات‌ها سخت است اما همراهی در این شرایط می‌تواند امتحان خدا باشد و ذخیره عاطفی شما برای بیشتر شدن خوبی‌های همسرتان شود. مطمئن باشید که شوهران آرامش‌بخش و با محبت، توانایی پیشرفت‌دادن اخلاقی زنانشان را دارند.

• ریشه‌یابی علاقه به تنهایی و انزوا

شاید رد پای میل به گوشه‌گیری را بشود در قبل از 6‌سالگی و نخستین ارتباط‌های اجتماعی افراد پیدا کرد. روش تربیت والدین، خُلق و ژنتیک خانوادگی، اعتماد به نفس و مهارت‌های خود فرد، ترس از تمسخر، داشتن اضطراب، هماهنگ نبودن سطح فرد با جمع اطراف او و بسیاری از عوامل دیگر در این عادت می‌توانند سهم داشته باشند. در این گروه افراد، می‌توانید کسانی را پیدا کنید که با اقوام درجه یک صمیمی‌اند اماارتباط با سایرین را جزو نیازهای خود نمی‌دانند، یا همینطور افرادی که در محل کار اجتماعی‌اند اما در خانواده آرام و ساکت هستند. برای کمک به همسر گوشه‌گیر تا جایی که می‌توانید به‌طور غیرمستقیم یا مستقیم به درک دلیل شخصی او برای تنهایی‌طلبی دست پیدا کنید اما وارد قضاوت درباره‌اش نشوید.

• مرز عادت و بیماری را بشناسید

در جریان معمول این عادت، همسر منزوی دست‌کم به میزان کمی می‌تواند درصورت لزوم به بیان احساساتش بپردازد. رودربایستی با دیگران و ناراحتی از حضور در جمع، جریان معمول و اصلی زندگی‌اش را به هم نریخته است و با قدری تخفیف می‌تواند رضایت دیگران را به‌دست بیاورد. این همسر اگرچه تنهایی را ترجیح می‌دهد اما با رنج زندگی نمی‌کند و هر‌وقت بخواهد می‌تواند «نه» بگوید، نظراتش را بیان کند و... اما در شرایط بیمارگونه این عادت: 1- فرد نه میلی به ارتباط با همسر و خانواده‌اش دارد و نه لذتی از این روابط می‌برد. 2- همیشه فعالیت‌های انفرادی را انتخاب می‌کند. 3- روابط زناشویی با همسرش هم تحت‌تأثیر این عادت اوست. 4- از هیچ فعالیت و شادی‌ای لذت نمی‌برد. 5- تشویق و اعتراض دیگران برایش فرقی ندارد. 6- از نظر عاطفی همیشه سرد و بی‌اعتنا به اتفاق‌های اطراف است. در این شرایط باوجود همه سختی‌هایی که وجود دارد نیاز به ورود یک روانپزشک در رابطه شما وجود دارد.

• سیاست‌های زنانه و مرد منزوی

مردی که در مرز معمولی از درونگرایی به سر می‌برد، مثل همه، توانایی رفع نیازهای خانواده‌اش را دارد و بدون تفاوتی با دیگران، از ناتوان و لنگ‌ماندن خانواده‌اش ناراحت می‌شود. شما با عملی کردن نکته‌های زیر می‌توانید مهارت‌های روابط اجتماعی همسرتان را افزایش دهید:

هرگز به حریم خصوصی‌اش وارد نشوید. تلاش برای اصلاح همسرتان را از احترام به حریم خصوصی او جدا کنید و اجازه دهید وقتی عصبانی، دلخور یا گرفتار است کمی با خودش تنها باشد. این احترام شما، در سایر مواقع حرفتان را مؤثرتر می‌کند.

خط قرمز همه روابطتان را با شوهر خود روی این مدار نگه دارید که او همان مردی است که قابل افتخار است. حفظ غرور مردانه همسرتان او را از اصرار و لجبازی روی عادت منزوی بودنش دور نگه می‌دارد.

دعوت بیشتر به حضور در جمع را از محفل‌هایی شروع کنید که همسرتان آنها را کمی بیشتر ترجیح می‌دهد؛ مثلا آغاز این تمرین‌ها در خانواده او یا هرجایی که خودش تعیین می‌کند مؤثرتر است.

همسرتان را مجبور نکنید که باید در جمع حرف بزند، دایره رابطه خصوصی شما با همسرتان آنقدر مهم است که اگر جذابیت، آرامش‌بخشی و تنوعش مدتی در دل همسرتان جا کند، قدرت ابراز خود را در او تقویت می‌کند و به‌طور غیرمستقیم شما را به خواسته‌تان می‌رساند.

اگر برعکس همسرتان، فردی فعال و اجتماعی هستید، تحمل گوشه‌گیری همسرتان برایتان سخت‌تر است اما این توانایی‌تان اگر مردانگی او را زیر سؤال ببرد، این انزوا می‌تواند اهرمی برای آزار شما به‌دست همسرتان شود. دنبال کشف توانایی‌های منحصربه‌فرد همسرتان باشید تا او هم حرفی برای گفتن داشته باشد. در این شرایط زودتر انگیزه‌ای برای پیشرفت اخلاقی پیدا می‌کند.

داشتن فعالیت یا بازی‌های گروهی دونفره یا با فرزندان هم تمرین خوبی برای پیشرفت همسرتان است.