به گزارش ایسنا، هدف اساسی از انجام این پژوهش، تعیین نیازمندی‌های آموزشی اعضا هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد اعلام شده است.

تعیین نیازهای آموزشی گروه‌های چهارگانه (علوم انسانی، علوم پایه، علوم کشاورزی و دامپزشکی، علوم فنی و مهندسی)، تعیین نیازهای آموزشی مرتبه‌های علمی مختلف مانند مربی آموزشیار، مربی استادیار، دانشیار و استاد و تعیین نیازهای آموزشی هر گروه همراه با رتبه اعضا هیأت علمی همان گروه، از سوالات تحقیق این پژوهش هستند.

با استفاده از روش تحقیق زمینه‌یابی، نسبت به تنظیم دو پرسشنامه از طریق دلفی (یک روش یا تکنیک ارتباطی ساختمند) اقدام شد. پرسشنامه اولیه برای ۱۰۰ نفر نمونه از اعضا هیأت علمی که معرف جامعه بودند ارسال شد. در این پرسشنامه از یک سوال باز پاسخ استفاده و از افراد خواسته شد نیازهای آموزشی اعضا هیأت علمی را بدون توجه به گرایش و تخصص حداقل در پنج ردیف نام ببرند پس از ارسال ۱۰۰ پرسشنامه به گروه‌های چهارگانه (هر گروه ‌۲۵ نفر) تعداد ‌۹۱ پرسشنامه واصل شد. از ماحصل این پرسشنامه ‌۲۰ سوال بسته پاسخ و یک سوال باز پاسخ تهیه شد.

پس از ارسال پرسشنامه به کل جامعه ‌(۶۱۰ نفر) قریب به ۲۳۳ پرسشنامه تکمیل شده عودت داده شد. تحلیل اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS انجام که بعضی از نتایج به این شرح است:

اولویت نیازهای آموزشی گروه‌های علوم پایه، علوم کشاورزی و دامپزشکی، علوم فنی و مهندسی دست یافتن به شبکه‌های اطلاع‌رسانی E-MAIL ,INTERNET مشخص شده است.

اولویت نیازهای آموزشی گروه علوم انسانی، روش تدریس با تاکید بر آموزش دانشگاهی و استفاده از شبکه اطلاع‌رسانی INTERNET به منظور تحقیق و پژوهش‌های علمی تعیین شده است.

اولویت نیازهای آموزشی اعضا هیأت علمی در مرتبه‌های مختلف علمی آشنا شدن با شبکه‌های اطلاع رسانی E-MAIL;INTERNET مشخص شده است و در نهایت اولین اولویت نیازمندی آموزشی اساتید در سطح دانشگاه، با تاکید بر آموزش دانشگاهی قید شده است.

این پژوهش با عنوان «بررسی نیازهای آموزشی اعضا هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد» توسط غلامرضا محمدزاده شریف نوشته شده و استاد راهنمای وی در این تحقیق، حسینعلی کوهستانی، عضو هیأت علمی گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد بوده است.

انتهای پیام