اسماعیل شهبازی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: کاهش شش درصدی تعداد بهره‌برداران بخش کشاورزی الزاما به مفهوم افزایش مکانیزاسیون در این بخش نیست. دست کم در ایران چنین ادعایی مورد تردید است زیرا هر اقدامی در فناوری مکانیزه باید دنباله‌دار باشد.

وی افزود: بسیاری از ماشین‌آلاتی که در حال حاضر در ایران استفاده می‌شوند مربوط به فناوری 30 سال پیش کشورهای توسعه یافته هستند. در بعضی از مزارع، ماشین‌آلات جدید به خدمت گرفته شدند اما پس از مدتی به دلیل استفاده نامناسب ناشی از نبود آموزش‌های لازم، فرسوده و رها شدند. خاک خوردن تراکتورها و ادوات از کارافتاده کنار مزارع و برچیده شدن آبیاری قطره‌ای و تحت فشار، این مساله را ثابت می‌کند.

این کارشناس کشاورزی، توسعه واقعی را به معنای همراه شدن با پدیده‌های جدید مکمل دانست و تصریح کرد: توسعه باید همه‌جانبه باشد؛ نه مقطعی و بدون برنامه. برای ایجاد مدرنیزاسیون باید برنامه‌های آموزشی، حمایتی و تکمیلی توامان باشند؛ حال آن‌که شواهد چنین فعالیت‌هایی در کشور دیده نمی‌شود.

به گفته شهبازی، هنوز بسیاری از کشاورزان ما از شخم عمیق در کشت گندم استفاده می‌کنند. امروزه ثابت شده که خاکبرداری سطحی بازدهی بیشتری در کشت گندم دارد اما کشاورزان ما به دلیل نبود آموزش‌های لازم، از مسائل علمی آگاهی چندانی ندارند.

وی اظهار کرد: به اعتقاد من ارتباطی بین سرریز جمعیت روستایی ایران با مدرنیزاسیون وجود ندارد بلکه برعکس، عمده دلیل مهاجرت جوانان روستایی، سخت بودن کشاورزی به دلیل کشت سنتی و اقتصادی نبودن آن است.

این کارشناس کشاورزی به نبود مکانیزاسیون در بخش دام نیز اشاره و تاکید کرد: در بعضی کارخانجات، شیردوشی مکانیزه انجام شده اما توسعه مورد انتظار در تولید فرآورده‌های لبنی، حمل و نقل، خدمات، اشتغال، بازار و صادرات مطابق با کارکردهای روز انجام نشده است.

شهبازی گفت: هر پدیده اعم از مکانیزاسیون و مدرنیزاسیون باید به صورت بخشی از برنامه‌ی توسعه موزون دیده شود. ما نمی‌توانیم یک فناوری جدید در کشت بیاوریم اما در برداشت، نگهداری، حمل و نقل و توزیع به روش سنتی عمل کنیم.

وی به تلفات 30 درصدی محصولات کشاورزی اشاره و خاطرنشان کرد: هم‌اکنون داریم سعی می‌کنیم با آخرین روشهای روز، سطح تولید را بالا ببریم ولی برای کاهش تلفات ناشی از نبود آموزش در برداشت، انبارداری، حمل و نقل و فروش، کاری نشده و هنوز تلفات کمباین‌های ما بسیار بیشتر از میانگین جهانی است.

این کارشناس کشاورزی تاکید کرد: بعضا ما بخشی را به عنوان روش مکانیزه می‌پذیریم و به همان نسبت از موجودیت خودمان غافل می‌شویم و یادمان می‌رود که خودمان هم روش‌هایی داشتیم. در بسیاری موارد لازم است تا صنایع وارداتی را با مهارت‌های بومی خودمان مناسب‌سازی کنیم.

شهبازی، ورود تکنولوژی در هر بخش را مستلزم ایجاد تمهیدات لازم در به‌کارگیری نیروی انسانی بیکار شده در آن بخش دانست و گفت: در فرآیند توسعه کشاورزی نباید افراد از چرخه خارج شوند بلکه به طور مدون در خدمات و صنایع جانبی به کار گرفته شوند.

انتهای پیام