براساس گزارش BBC، این ابرسیاهچاله در قلب ششمین کهکشان بزرگ آسمان قرار داشته و با سرعتی 98 درصد از سرعت نور فوران‌های پلاسمایی را از خود ایجاد می‌کند.

تصویر این ضربه بیلیارد کیهانی که هابل آن را به ثبت رسانده‌است، توده‌ای از پلاسما را در میان این فوران‌ها نمایش می‌دهد که با توده‌ای دیگر برخورد کرده و نمایشی مهیج را خلق می‌کند. این تصاویر طی 20 سال توسط هابل به ثبت رسیده‌اند. به گفته الین میر از موسسه علوم تلسکوپ‌های فضایی در بالتیمور چنین پدیده‌ای تاپیش از این هرگز در فوران‌های فراکهکشانی دیده نشده‌بود، رویداد بدیعی که فرصت بررسی چگونگی تبدیل انرژی حرکتی ناشی از برخورد به تشعشعات را فراهم می‌آورد.

این برخورد کیهانی طی دهه‌های آینده واضح‌تر شده و به دانشمندان امکان خواهد داد تا درباره چنین سیستم‌های مرموز فوران‌های کیهانی اطلاعات بهتری به دست آورند،‌رویداد‌هایی که مشاهده آنها در نور مرئی تقریبا غیرممکن است.

عکاسی از این فوران را هابل از سال 1992 آغاز کرد و تصاویر ویدیویی به دست آمده از ترکیب عکسهایی ایجاد شده‌است که هابل از سال‌های 1994 تا 2014 به ثبت رسیده‌اند. اخترشناسان بر این باورند این فوران‌ها از پلاسمهایی پرانرژی تشکیل شده‌اند که توسط سیاهچاله‌ای که قلب کهکشان NGC3862 را تشکیل داده،‌ به فضای بیرون پرتاب می‌شوند، کهکشانی بیضوی شکل در فاصله 260 میلیون سال نوری از زمین.

فوران این مواد در جهت زمین رخ داده‌است از این رو دید ساکنان زمین از این رویداد متفاوت از چیزی است که هابل می‌بیند،‌از روی زمین رشته‌ای از مروارید‌ها در میان فوران پلاسمایی دیده می‌شوند و تجزیه و تحلیل آنها برای دانشمندان دشوارتر خواهد‌شد. تنها عامل ممکن شدن رصد این رویداد،‌حساسیت بالای هابل و توانایی نفوذ چشمان این تلسکوپ به اعماق فضا از فاصله 500 کیلومتری از سطح زمین و به مدت بیش از 20 سال بوده‌است.