این دانشمندان که از داده‌های به‌دست‌آمده از ۱۰ مدل تغییر آب‌وهوا استفاده کرده‌اند، می‌گویند این گرمایش پیش‌بینی‌شده بیشتر از مقدار افزایش دمای پیش‌بینی‌شده بر اساس گرمایش جهانی ناشی از فعالیت‌های انسانی به تنهایی است.

در عوض، به گفته این دانشمندان این تغییر ناشی از «دگرگونی درونی» آب‌وهوا است که تحت تأثیر عوامل طبیعی مانند نوسان اقیانوس‌های کره زمین است.

همین عوامل درونی علت به‌اصطلاح «وقفه» (hiatus) در گرمایش جهانی در دهه ۲۰۰۰ بودند. در آن هنگام دمای سطح کره زمین با وجود آنکه روند زمینه‌ساز گرمایش جهانی ادامه داشت، به طور عمده‌ای افزایش نیافت.

این دانشمندان می‌گویند یافته‌هایشان نشان می‌دهد که در پنج سال آینده، احتمال زیادی برای یک دوره با گرمای نابهنجار وجود خواهد داشت، یعنی قطب مخالف سرمای نابهنجار در دوره به‌اصطلاح وقفه در دهه ۲۰۰۰.

بنابراین در واقعیت ممکن است شاهد توأم موج گرمای چندساله اخیر باشیم. بر اساس داده‌های سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) چهار سال گذشته از گرم‌ترین سال‌های ثبت‌شده بوده‌اند، به‌طوری‌که سال ۲۰۱۶ مقام گرم‌ترین سال تابه‌حال ثبت‌شده را به دست آورد.

البته این دانشمندان تأکید می‌کنند پژوهششان صرفاً آماری و بر اساس اندازه‌گیری احتمال است و باید منتظر ماند تا معلوم شود آیا واقعا پنج سال آینده بالاترین دماهای ثبت‌شده تابه‌حال را خواهند داشت یا نه.

این بررسی پیش‌بینی می‌کند که ۵۸ درصد احتمال وجود دارد که دمای سطح زمین در فاصله سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ دمای بسیار بالایی داشته باشد. همچنین با احتمالی بیشتر یعنی ۶۹ درصد ممکن است اقیانوس‌ها هم در طول این دوره زمانی به طور نابهنجار دمایی بالا داشته باشند.

این دانشمندان می‌گویند همچنان احتمال بروز «رویدادهای ناشی از گرمای بیش‌ازحد» در اقیانوس‌ها در پنج سال آینده تا ۴۰۰ درصد ممکن است افزایش یابد.

چنین گرمای شدیدی ممکن است اثرات مخربی بر زندگی دریایی ازجمله صخره‌های مرجانی داشته باشد که از قبل در سال‌های اخیر به علت گرم شدن آب‌ها دستخوش مرگ دسته‌جمعی شده‌اند.