اتحادیه اروپا نخستین بار در سال 1952 تحت عنوان "سازمان ذغال‌سنگ و فولاد اروپا" آغاز به کار کرد. رهبران کشورهای اروپایی سعی داشتند با بخشیدن نهادهای سیاسی و اقتصادی به قدرت‌های اروپایی نظیر فرانسه و آلمان، از تکرار جنگ جهانی جلوگیری کنند. در سال 1967 اتحادیه اقتصادی اروپا تشکیل شد و در نهایت در سال 1993 اتحادیه اروپای کنونی شکل گرفت.

اتحادیه اروپا یک نهاد اقتصادی-سیاسی بوده و جنبه‌های مختلفی از سیاست در اروپا را تحت نظر دارد. کشورهای عضو این اتحادیه از واحد پول  – یورو – استفاده می‌کنند. در بین کشورهای اروپایی قوانین سفر بدون روادید – شنگن--  نیز وجود دارد که اروپا را تبدیل به یک کشور پهناور برای سفر و مهاجرت کرده‌است. با این حال، رویای دستیابی به کشور پهناوری به نام "ایالات متحده اروپا" بسیار دور از واقعیت است. به عنوان مثال، این اتحادیه توانایی اعلام جنگ و یا وضع مالیات را ندارد. بسیاری از شهروندان کشورهای اروپایی نیز حس وفاداری بیشتری به کشورهای خود نسبت به تمامی اتحادیه اروپا دارند.

غیبت این همبستگی در این قاره باعث شده‌است ساکنان کشورهای زیادی در اروپا از تعیین تکلیف توسط این اتحادیه اظهار نارضایتی کنند. این امر تعادل در این اتحادیه را به شدت تهدید می‌کند. به گفته نویسنده این مطلب، در صورتی که انسجام در اروپا تقویت نشود و فرهنگ سیاست مشترک در این قاره به وجود نیاید، احتمال منحل شدن تمام این اتحادیه وجود دارد.

همواره در سیاست انگلیس افرادی حضور دارند که از ادغام این کشور با دیگر کشورهای اروپایی رضایت کامل ندارند. شمار افراد این گروه در سال‌های اخیر و به خصوص در پی بحران اقتصادی سال 2008 افزایش یافته‌است. انگلیس در سال 1973 به اتحادیه اقتصادی اروپا پیوست و سرانجام در دهه 90 میلادی به عنوان عضوی از اتحادیه اروپا شناخته شد. با این حال، این کشور هیچگاه نظارت اتحادیه اروپا را به صورتی که دیگر کشورها قبول کردند، نپذیرفت. به عنوان مثال، انگلیس از پیوستن به منطقه شنگن و تغییر واحد پولی خود به یورو، سر باز زد.

از سال 2008 بحران اقتصادی آمریکا بسیار نگران کننده شد. از آنجا که ارزش یورو پس از بحران اقتصادی با افت شدیدی مواجه شد و پس از آن نیز بهبود نیافته و در شرایط بحرانی باقی ماند، این نگرانی برای یورو شدیدتر بود.

بانک مرکزی هر کشور برای مقابله با بحران اقتصادی می بایست منابع مالی کشورش را به منظور رشد فعالیت‌های اقتصادی افزایش دهد. این در حالی است که در بحران اقتصادی سال 2008، بانک های مرکزی کشورهای اتحادیه اروپا توانایی این افزایش منابع مالی را نداشتند و در نتیجه، ارزش یورو با کاهش روبرو شد. در حالی که بانک مرکزی آمریکا به بحران اقتصادی واکنش نشان داد و کمک کرد تا اقتصاد این کشور در سال 2010 دوباره رونق گذشته را پیدا کند.

انگلیس به دلیل استفاده از پوند به جای یورو، به طور مستقیم با این بحران مالی مواجه نشد. ولی این بحران اقتصادی نگرانی‌هایی درباره عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا در این کشور را برانگیخت. این نگرانی‌ها اغلب درباره دچار شدن انگلیس به مشکلات اتحادیه اروپا بوده‌است.

در سال 2012، افزایش این نگرانی‌ها و فشار حزب محافظه‌کار، دیوید کامرون – نخست وزیر انگلیس – را بر آن داشت تا برای تصمیم‌گیری درباره آینده این کشور در اتحادیه اروپا یک همه‌پرسی ترتیب دهد.