قبل از پیروزی انقلاب سینما همچون دیگر رسانه‌های ارتباطی تحت کنترل رژیم قرار داشت و به‌صورت پنهان و آشکار از سوی سردمداران حکومت پهلوی هدایت می‌شد. حکومت از طریق وزارت فرهنگ و هنر سینما را تحت کنترل خود داشت و از آن، جهت اهداف خود بهره می‌گرفت. نمی‌توان انکار کرد که سینمای ایران در 4دهه اخیر، به برکت انقلاب اسلامی پیشرفت‌های گسترده‌ای کرده و چه به لحاظ مضمون و چه از نظر ساختار اصلا قابل مقایسه با سینمای قبل از انقلاب نیست. هرچند معتقدم سینمای ما به لحاظ محتوا نتوانسته چنان که باید پا به پای انقلاب حرکت کند.
از نظر تکنیکی ما پیشرفت‌های زیادی کرده‌ایم، ولی وقتی قرار است کارکرد سینما را در انتقال پیام فرهنگی انقلاب و انعکاس ندای ظلم‌ستیزی و عدالت‌گستری بررسی کنیم می‌بینیم که متأسفانه هنوز کار زیادی انجام نداده‌ایم. سینمای ایران برای اینکه منادی ارزش‌های انقلاب باشد، نیاز به تحولات گسترده‌ای دارد.
قبلا هم عنوان کرده‌ام و همچنان بر این عقیده هستم که متأسفانه ما در حال حاضر سینمایی به‌نام سینمای انقلاب اسلامی نداریم؛ یعنی سینمایی که براساس ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب شکل گرفته باشد، اگر هم تلاش‌هایی در این زمینه صورت گرفته حاصل کوشش‌های برخی فیلمسازان و نهادها بوده و ما با جریان پیوسته و مداومی سروکار نداریم. برای ایجاد تحول در سینما باید سیاستگذاری‌ها و نگاه مدیریتی‌مان نیز متحول شود. همسویی و همراهی سینمای ایران با آرمان‌های انقلاب، نیازمند مجموعه‌ای از عوامل است و یک نهاد یا چند فیلمساز منفرد نمی‌توانند به‌تنهایی به توفیق برسند.
هرچند که ما همواره و در همه این سال‌ها از حضور مغتنم سینماگران وفادار به آرمان‌های انقلاب بهره برده‌ایم. حیف است سینمایی که با پیروزی انقلاب رشد فراوان کرده هویت ملی و آرمان‌های انقلاب را به فراموشی بسپرد.
- نویسنده و کارگردان سینما
7681127
مهمترین اخبار فرهنگی‌هنری
