سپیده خلیلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این مطلب گفت: این‌که نویسنده مدام بخواهد نگران این باشد که نوشته‌اش به کسی برنخورد، علاوه بر این‌که انرژی زیادی از او می‌گیرد، مانع این می‌شود که بتواند کار ماندگاری خلق کند.

او افزود: وقتی کسی نتواند درباره مسائلی همچون عشق و عاشقی بنویسد که از مسائل دوران نوجوانی همه ما بوده و هست دستش برای نوشتن خیلی از مسائل بسته می‌شود.

خلیلی درباره سلیقه ناشران هم اظهار کرد: ناشران ما خطر نمی‌کنند. آن‌ها به دنبال آثاری برای نشر می‌روند که مطمئن باشند هزینه صرف‌شده برمی‌گردد، چرا که در ایران کمتر کسی است که کتاب را در سبد خرید خانوار داشته باشد.

این مترجم در ادامه گفت: در چنین شرایطی طبیعی است که ناشران اولویت اول برای نشر خود را آثار ترجمه‌یی قرار می‌دهند و اگر بنا باشد در زمینه تالیف وارد عمل شوند، به کارهایی می‌پردازند که برای آن‌ها ارزان تمام شود؛ یعنی حتی از پرداختن به نقاشی و تصویرگری هم چشم‌پوشی می‌کنند.

سپیده خلیلی گفت: البته نویسندگان ما کار خود را انجام می‌دهند. ما گروهی هستیم که هر چهارشنبه آثاری را به صورت بداهه خلق می‌کنیم. افراد علاقه‌مندی در این گروه وجود دارند که به خلق افسانه‌های نو می‌پردازند اما با مشکلاتی که گفته شد آن‌ها مطمئند که در صورت ادامه فعالیت‌شان اثرشان از تولید و نشر بازمی‌ماند. بنابراین به شخصه معتقدم ما نویسندگان توانمندی داریم که می‌توانند در هر زمینه‌ای قلم بزنند ولی ای کاش بازار نشر و وزارت ارشاد با آنان مهربانانه‌تر رفتار می‌کردند.

انتهای پیام