تجربیات بلایای قبل نشان می دهند که معلولان در این گونه حوادث با مشکلات زیادتری نسبت به افراد غیرمعلول، مواجه می شوند. بعنوان مثال، بیش از 70 درصد قربانیان طوفان مشهور کاترینا را معلولان و سالمندان تشکیل داده بودند.

در حوادث و بلایا افراد معلول حرکتی ممکن است در زمان در زمان تخلیه عقب بمانند یا اینکه به حال خود رها شوند. و یا اینکه رمپ یا و آسانسور مناسب برای تخلیه افراد از ساختمان ها وجود نداشته باشد افراد ناشنا و نابینا ممکن است، نتوانند علائم خطر و هشدار های تخلیه اضطراری را درک کنند. همچنین ممکن است این افراد در زمان وقوع این حوادث ابزار های کمکی خود (عصا، ویلچر، سمعک و یا عینک) را از دست بدهند.

پژوهش دبیرخانه کاهش خطر بلایای سازمان ملل در بیش از 130 کشور جهان نشان داده که کمتر از 10 درصد از جوامع، افراد دارای معلولیت را در برنامه­ ریزی های بلایا مشارکت داده اند و یا به نیازهای این افراد توجه کرده اند.

در سال 1392 متعاقب روز جهانی معلولیت و حوادث طبیعی، همایشی در دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد که نهایتا منجر به تشکیل "کمیته ملی معلولیت و حوادث طبیعی" گردید. این کمیته با مسئولیت سازمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان مدیریت بحران کشور، و دبیری موسسه ملی تحقیقات سلامت اداره شده و بیش از 20 سازمان دولتی و مردم نهاد در آن عضویت دارند. این کمیته تاکنون بیش از 30 برنامه علمی و اجرایی را در راستای آمادگی معلولان برای حوادث به مرحله اجرا در آورده است.

به جهت بررسی دستاوردهای این کمیته همایشی در روزهای 13 و 14 مهرماه در محل موسسه نیکوکاری رعد برگزار می شود. هدف از برگزاری این همایش، جلب توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان به نیازهای توانمندی هایی این افراد در زمینه آمادگی و پاسخ گویی به حوادث می باشد. در این همایش، اولین گزارش ملی معلولیت و حوادث طبیعی رونمایی می شود.