تجاوز به یمن جنگی است که آمریکا و فرانسه و طبیعتا اسرائیل از آن تقدیر کرده، و همه هم پیمانان آمریکا و سازشکاران با رژیم صهیونیستی در آن مشارکت دارند.

اعضای اردوگاه دولت‌های موسوم به میانه‌رو عربی که به طرح صلح با صهیونیستها پایبند هستند، در مقدمه این کشورها قرار دارند. اردوگاهی که هیچ سودی برای اعراب نداشته و هیچ سرزمینی را آزاد نکرده، و هیچگاه موجب افتخار امت عربی نشده است.

کشورهای عربی که به توافقنامه‌های ننگینی مانند "کمپ دیوید" و "وادی عربه" و دفاتر ارتباط و طرح‌های صلح (با اسرائیل) تن داده‌اند؛ حتی قبل از اتخاذ تصمیمی از سوی نشست سران آنان، به سوی شبه جزیره سینا شتافتند تا یمن را با همان تسلیحاتی که قبلا با آنها غزه و عراق و لیبی بمباران شده بود، هدف قرار دهند.

منابع این تسلیحات و مهمات یکسان است، و البته مسأله عجیبتر این است که اعلام این تجاوز از واشنگتن ولی بدون هماهنگی با آن صورت گرفت!

اما دلایل و بهانه‌های آغاز این تجاوز به حدی توهم آور است که کسی نمی‌تواند آنها را باور کند؛ برخی از این کشورهای متجاوز می‌گویند که این حملات به درخواست رئیس جمهور مستعفی و فراری یمن "عبدربه منصور هادی" صورت گرفت؛ ولی آیا هادی که پس از فرار به عدن به ریاض پایتخت عربستان گریخته و دوره ریاست جمهوری او از فوریه 2014 پایان یافته است، برای این کشورها تا این حد مشروعیت دارد ؟!

مشخص نیست کسانیکه به توافقنامه "کمپ دیوید" پایبند هستند هیچ توجهی به مسأله پایان محاصره ظالمانه غزه ندارند؛ و آیا دلیل این بی‌توجهی ترس از صهیونیستها است، و یا اینکه خود نیز در این توطئه شریک هستند ؟!

کشورهای مدعی امضای توافقنامه دفاعی مشترک عربی، همان‌هایی هستند که پای اشغالگران را به برخی کشورهای عربی باز کرده اند؛ و همین کشورها امروز از ترکیه به عنوان عضو ناتو و پاکستان که تحت حمایت آمیرکا است می خواهند در تجاوز به یمن مشارکت کنند.. آیا این دفاع مشترک عربی است ؟!

آنان مدعی هستند که انصارالله و همپیمانانش باب المندب را تهدید می کنند.. این درحالی است که فرانسوی ها و آمریکایی ها ده ها سال است که این تنگه را تحت کنترل دارند، و حتی صهیونیستها قبل از امضای کمپ دیوید با مصر، نزدیک این منطقه مستقر هستند !!

آنان با شعارهای طایفه‌ای و قومیتی وارد جنگ در یمن شده اند، و عربستان و هم پیمانان خود در منطقه خلیج فارس (غیر از عمان) و اردن و ترکیه و پاکستان اکنون به دنبال فتنه طایفه ای هستند.. جنگنده‌ها درحال انجام عملیات هوایی هستند، ناوها از دریا بمباران می کنند و عناصر القاعده و قبایل الزندانی و آل الاحمر و هواداران حزب "الاصلاح" در حال کشتار و جنایت هستند .. همه مردم یمن در این حملات هدف قرار گرفته اند چه زیدی ها (که سعودی ها آنان را رافضی می خوانند) و یا شافعی ها (که از نظر مهاجمان مرتد هستند) یا سکولارها (کفار) و یا کسانی که حامی مقاومت هستند !

به متجاوزان و حامیان آنها می گوییم: همه مسائل در پایان مشخص خواهد شد، همانطور که در ضرب المثل گفته شده است: جوجه‌ها را آخر پاییز می شمارند ! پس عجله نکنید .. چرا که خداوند به کسانی که درحال جرم و جنایت و گناه هستند وعده داده است که عذابی شدید در انتظار آنها است

آری .. آزموده را آزمودن خطا است و هرکسی که چنین کاری کرده پشیمان شده است. هواداران حوثی همان کسانی هستند که 5 سال قبل در کوه های صعده محاصره شدند ولی دشمنانشان را شکست دادند. ولی امروز انصارالله فقط نماینده صعده نیست بلکه نماینده کل یمن است زیرا در غیر این صورت چگونه می توانست همه آنچه را که طی چندین دهه در یمن بافته بودید، نابود کند. آیا غیر از این است که دستاوردهای انصارالله امروز به دلیل حمایتها و پشتیبانی مردم از این جنبش و انقلابی است که دشمنان یمن و مزدوران فاسد را به لرزه انداخته است.

انقلاب یمن، انقلاب پابرهنگان و مستضعفانی است که درحال نبرد با استکبار و سارقان هستند.. بنابراین اگر تجاوزهای امروز خون بیشتری از مردم را بریزد موجب افزایش امید و آرزوی یمنی ها برای پیروزی و استقلال و آزادی خواهد شد. 

تجاوز سعودی به یمن سؤالات بسیاری را برانگیخته است؛ مانند اینکه:

1- تأثیر حملات تجاوزکارانه هوایی و محاصره دریایی بر اوضاع داخلی یمن و وحدت گروه‌ها و مقاومت در مقابل تجاوزگری چگونه است؟

2- مقاومت چه راهبردی را برای پاسخ دارد؟

3- این تجاوزها تا چه زمانی ادامه می یابد و تأثیرات آن بر متجاوزان چه خواهد بود؟

4- آیا تجاوز زمینی صورت خواهد گرفت، و نتیجه آن چه خواهد بود؟

در پاسخ به این سؤالات می گوییم: تا این لحظه همه گروه های مقاوم درباره پاسخ به تجاوز خارجی و حل مسال کشور خود بدون دخالت و قیمومت طرفهای خارجی، توافق نظر دارند. حملات وحشیانه متجاوزان که نمونه آن کشتار مردم در اردوگاه آوارگان بود و از آن به عنوان "قانای یمن" یاد شد، موجب افزایش نفرت از عربستان سعودی و هم پیمانان آن و مزدوران عربستان در یمن خواهد شد. مزدورانی که از صحنه رویارویی به هتلهای ریاض و جده گریختند. این حملات همچنین موجب افزایش حمایت مردم یمن از مقاومت و ارتش ملی این کشور می شود. اما درخصوص نوع پاسخ به این تجاوزها و پیامدهای آن، باید گفت که فقط 6 روز از تجاوز به یمن گذشته و پاسخ یمنی ها به چند عملیات محدود بوده است؛ البته در این واکنشهای محدود نیز خسارتهای بسیاری به سعودی ها وارد شد ولی رسانه های عربی وابسته از انتشار آن جلوگیری کردند. البته می توان درخصوص راهبرد ارتش و کمیته های مقاومت مردمی یمن به این موارد اشاره کرد:

1-  ادامه پیشروی به سوی عدن و آزادسازی آن از دست مزدوران عربستان سعودی. البته هدف از حملات تجاوزکارانه هوایی به یمن جلویگری از تحقق این مسأله است. ولی پیشروی نیروهای یمنی در داخل بسیار مفید خواهد بود زیرا قبل از پاسخ به تجاوز خارجی باید داخل کشور را از مزدوران وابسته کاملا پاکسازی کرد.

2- همچنین این احتمال وجود دارد که یمن راهبرد مقاومت در لبنان و غزه را در پیش بگیرد. یعنی استفاده از حملات موشکی و عملیات منحصر به فرد؛ به ویژه آنکه انبارهای سلاح ارتش یمن حاوی انواع سلاح و موشکهای است که می توان با آنها مواضع کشورهای متجاوز را هدف قرار دارد.

3- به نفع یمن است که نیروهای متجاوز را به داخل اراضی این کشور در مواضعی مشخص بکشاند، زیرا این امر خسارتهای فراوانی را به متجاوزان وارد خواهد کرد و موجب افزایش اختلافات بین اعضای خاندان حاکم در عربستان خواهد شد؛ به ویژه آنکه برخی شاهزادگان با تجاوز به یمن مخالفت کرده اند. این امر ممکن است به آزادسازی جازان و نجران و یا بخشهایی از آنها منجر شود؛ ساکنان این دو منطقه اشغال شده یمنی مخالف حاکمیت وهابی سعودی هستند؛ و این امر به معنای پایانی بر دوران آل سعود خواهد بود.

شکست این تجاوز به یمن، به معنای پایان رژیم سعودی و نقش آن در منطقه خواهد بود؛ به همین دلیل عربستان در تلاش است که از هر راهی حتی کشتار مردم و ویران کردن یمن، در این عملیات شکست نخورد. زیرا در صورت شکست عربستان، یمن با توجه به منابع و نیروی انسانی، به یکی از قدرتمندترین کشورهای عربی منطقه تبدیل خواهد شد. شمار یمنی‌ها هم اکنون نیز بیشتر از 5 کشور عربی حتی با شمارش کارگران خارجی مقیم آن کشورها است !

دراینجا باید خاطرنشان کرد که بمباران یک کشور و کشتار شهروندان به معنای پایان یافتن یک جنگ نیست و راه حل به شمار نمی آید؛ بلکه اراده یک ملت و اعتماد به نفس مردم است که سرنوشت یک جنگ را مشخص می کند. و کسانی که جنگ علیه یمن را با استفاده از مزدورانی از مشرق و مغرب زمین آغاز کرده‌اند؛ باید همانطور که ضرب المثل ایرانی می‌گوید، جوجه هایشان را آخر پاییز بشمارند !

نویسنده:  علاء الرضائی