-"من آینده ی خوبی برای آمریکاییان نمی بینم. آمریکا کشور فاسدی است و مردم آن گرفتار مسائل نژادی و نابرابری های اجتماعی هستند...احساسات من درباره ی امور آمریکایی پر است از نفرت و دلزدگی...هر امر مربوط به جامعه ی آمریکا فاش می سازد که آن جامعه نیمی بر پایه ی نفوذ یهودیان و نیمی براساس تبعیض نسبت به سیاه پوستان بنیان نهاده شده است. چگونه می توان انتظار داشت چنین کشوری استوار بماند، کشوری که همه چیز آن بر دلار بنا شده است."



بخشی از نطق هیتلر هنگام اعلان جنگ به ایالات متحده به تاریخ 11 دسامبر 1941:



"من خوب می دانم که یک جهان مسافت افکار روزولت را از من جدا می کند. روزولت از خانواده ی متمولی است و به آن طبقه ای تعلق دارد که راهش در محیط دمکراسی هموار شده است. من طفل خانواده ی کوچک و بی چیزی بودم و چاره ای نداشتم جز اینکه راه خود را با کار و کوشش باز کنم. وقتی جنگ بزرگ (جنگ جهانی اول) پیش آمد روزولت موقعیتی داشت که در آن فقط نتایج خوبی را می شناخت که از فعالیت سوداگران حاصل می شد، آن هم وقتی دیگران خون خود را می ریختند. در آن زمان من فقط یکی از کسانی بودم که به عنوان سربازی ساده امر مافوقان خود را اجرا می کردم و طبیعتا از جنگ همانقدر فقیر بیرون آمدم که در پاییز 1914 بودم.



 من در سرنوشت میلیونها تن شریک بودم و فرانکلین روزولت در سرنوشت آن به اصطلاح ده هزار تن طبقه عالی. پس از جنگ روزولت به مضاربات مالی دست یازید. او از تورم و از بدبختی دیگران سودها برد و حال آن که من در بیمارستان بستری بودم...روزولت تصور می کند تنها راه نجات برای وی در عطف توجه مردم از سیاست داخلی به سیاست خارجی است...او دستخوش این بیم است که اگر صلح در اروپا سر گیرد، هدر دادن میلیونها دلار پول از طرف او برای تسلیحات همچون فریبی رسوا جلوه خواهد کرد زیرا که هیچکس به آمریکا حمله نخواهد کرد و آنگاه خود او باید این حمله را بر کشور خود برانگیزد."