حالا در مناسبتهای مختلف مانند شبهای احیا،ماه محرم، ایام نوروز و... کم نیستند افرادی که روی میزی چندین کارت عکسدار گذاشتهاند و مردم را دعوت میکنند با تقبل پرداخت ماهانه مشخصی، بخشی از هزینههای این کودکان را تأمین کنند. تعدد و افزایش این مراکز البته میتواند نشانه گسترش کار خیر در جامعه و موجب خوشحالی باشد.روی دیگر سکه اما فقدان نظارت بر این مؤسسات و عملکرد آنهاست. کمیته امداد امامخمینی(ره) بهعنوان یکی از بزرگترین نهادهای حمایتی کشور از حدود 15سال قبل طرح اکرام را آغاز کرد.این طرح خیلی زود با استقبال مردم مواجه و تبدیل به یکی از تجربههای موفق شد. هر چند براساس اعلام کمیته امداد، بزرگترین حامی که با این نهاد همکاری میکند 5هزار فرزند را تحت پوشش دارد، اما عموم حامیان از اقشار متوسط جامعه هستند.
به گفته رضا نوروزی، مدیرکل حمایتهای اجتماعی کمیته امداد، اکنون بیش از 840هزار حامی به کمک کمیته امداد آمدهاند و این طرح در سال گذشته گردش مالی 240میلیارد تومانی را از درآمدهای نقدی و غیرنقدی داشته و بهطور متوسط هر فرد در این طرح ماهانه 78هزار تومان دریافت کرده است. مدتی پس از اجرای موفقیتآمیز این طرح پای مؤسسات غیردولتی خیریه هم به این ماجرا باز شد؛ مؤسساتی که با تبلیغات گسترده سعی در جذب حامیان دارند. مردم هم با اعتماد به این مؤسسات مقداری از اموال خود را در اختیار این مؤسسات قرار میدهند تا بهدست خانوادههای نیازمند برسد. مؤسسه خیریه «ی.ا» یکی از این مؤسسات است که در زمینه کمک به تحصیل فرزندان خانوادههای نیازمند فعالیت میکند و از هر خانواده 3فرزند را تحت پوشش قرار میدهد. 60هزار تومان حداقل هزینهای است که حامیان بهحساب این مؤسسه واریز میکنند. یکی دیگر از این مؤسسات که چندین شعبه در استانهای مختلف و تهران دارد با بیش از 2دهه سابقه اکنون 1700خانواده یتیم با 4هزار عضو را تحت پوشش دارد. 4هزار حامی هم با این مؤسسه همکاری دارند و گردش مالی آن سال گذشته 12میلیارد تومان بوده است. این مؤسسه هم همانند دیگر مؤسسات خیریه، حسابی متمرکز افتتاح کرده تا تمامی کمکهای خیرین و حامیان به این حساب واریزشده یا براساس صلاحدید مؤسسان بهحساب خانوادهها واریز میشود.
- آیا نظارتی هست؟
گسترش نمونههای این مؤسسات در حالی است که بهنظر میرسد بهدلیل نبود یک سیستم یکپارچه نظارتی، عملکرد آنها گاهی کاملا سلیقهای است. یکی از حامیان که پرداخت هزینههای کودکی در یکی از این مؤسسات را تقبل کرده بود، میگوید:«وقتی ماهانه پول را واریز میکردم بهحساب مؤسسه میرفت.کنجکاو شدم و با هر دشواریای بود شماره تماس خانوادهای که پرداخت هزینهشان را تقبل کرده بودند، پیدا کردم. آنها گفتند 3ماه است از این مؤسسه پولی نگرفتهاند.بنابراین از آنها خواستم حسابی باز کنند تا پول را مستقیم بهخودشان بدهم.»
آیا باید به صحت کار این مؤسسات شک کرد؟ شواهد موجود درباره مؤسسات بزرگ و رسمی نشان میدهد احتمال سودجویی دستکم در مقایسه با خیریههای کوچک و گمنام نزدیک به صفر است، با این حال پس چرا این پولها به موقع بهدست آنهایی که باید نمیرسد؟
مدیر یکی از این مؤسسات به همشهری میگوید: «پرداخت ماهانه پول بهطور منظم زیرساختی میخواهد که ما نداریم. حتی کمیته امداد و بهزیستی هم دراین باره با مشکلاتی مواجه هستند.بنابراین گاهی کمی تأخیر میشود؛ ضمن اینکه ما گاهی با تجمیع کمکهای دریافتی و خریدهای کلان به کمک همین پولها میتوانیم کمک بیشتری به این افراد بکنیم.»
- چه باید کرد؟
کمیته امداد با گسترش این مؤسسات مخالف نیست اما خواستار نظارت بیشتر بر آنهاست. معاون مشارکتهای مردمی کمیته امداد به همشهری میگوید:از حدود 6سال گذشته که ساماندهی این مؤسسات مطرح شد، عزم و اراده فوری در دولت و وزارت کشور برای این موضوع دیده نمیشود. مجلس نیز با توجه به توانی که دارد از این ابزار استفاده نمیکند. دولت و مجلس باید عزمشان را جزم کنند و نسبت به ارائه این طرح و قانون پیشقدم شوند.»
سعید ستاری از وجود 2هزار مؤسسه حمایتی در کشور خبر میدهد و تأکید میکند: مؤسسه خیریه غیرمجاز در کشور وجود ندارد اما مراکزی که اکنون در حال فعالیت هستند باید احصا شوند و وزارت کشور، نیروی انتظامی، سازمان بهزیستی، سازمان اوقاف و کمیته امداد باید با تعامل، نظارت لازم را بر مؤسسه خیریه انجام دهند.
بهنظر میرسد گردش مالی مؤسسات خیریه بیمجوز، خانوادگی و... بسیار بیشتر از نهادهای حمایتی همچون کمیته امداد امامخمینی(ره) است. هر چند مرددکردن خیرین در کمک به نیازمندان و ایجاد شک بیهوده در آنها درخصوص سرنوشت کمکهایشان میتواند باعث کمرونقشدن کار خیر در جامعه شود اما از ساماندهی این حوزه هم نباید غافل بود.مردم باید خیالشان راحت باشد که هر وقت کسی در جای رسمی و با مجوز اقدام به جمعآوری کمک میکند، حتما مجوز لازم را دارد و این نهادهای مسئول هستند که باید خیال مردم را از این بابت راحت کنند.
5947912