پارسینه/الهام رشیدی: مرز باریکی است بین عشق و نفرت! مرز باریکی است بین نفرت و انتقام، مرز باریکی است بین تصمیمی که در آرامش گرفته می‌شود با تصمیمی که در عصبانیت عملی می‌شود.



زنانی که با اسید سوزانده می‌شوند.این خبری هولناک است که این روزها مانند موج سونامی همه را می‌ترساند.مردی در اصفهان سوار بر موتور می‌شود، کلاه ایمنی بر سر می‌گذارد، پلاک موتورش را مخفی کرده  و در اولین فرصتی که به دست می‌آورد بر صورت زنان اسید می‌پاشد و فرار می‌کند!



پلیس و مسئولان امنیتی و ا جتماعی به دنبال او هستند، سرنخ‌هایی به دست آورده‌اند اما هنوز او را پیدا نکرده‌اند.گُمان‌ها و شایعات دهان به دهان می‌چرخد و ترس و دلهره را از اصفهان به دیگر شهر‌ها هم سرایت داده است.در فضای مجازی و وایبر مدام پیام‌های هشدار دهنده منتشر می‌شود و به زنان یادآوری می‌شود که مراقب خود باشند و در کوچه و خیابان از مردان بیگانه که صورت خود را پوشانده‌اند دوری کنند.



این اولین اسید‌پاشی نیست که در چند سال اخیر انجام شده است.آمنه یکی از معروف‌ترین زنانی است که اسید او را سوزاند و چهره و اندام زیبای او را نابود کرد.بعد از آن چند زن دیگر هم طعم سوزنده اسید را تجربه کردند.بیشتر این زنان از سوی مردانی مورد آسیب قرار گرفتند که به اصطلاح آن مردان عاشق آن زنان بودند و چون از طرف معشوق مورد بی اعتنایی قرار گرفته‌ بودند اقدام به انتقام شخصی گرفتند.



مرز باریک عشق و نفرت در همین‌جاست، وقتی عاشق احساس خفت و ذلت کند تصمیم می‌گیرد معشوق را از میان بردارد و یا به سختی از او انتقام بگیرد و نگذارد او با یکی دیگر احساس خوشبختی و یا دوست‌داشتن را تجربه کند.



در همه این سال‌ها که مردان عاشق، معشوق‌های خود را با اسید سوزانده‌اند روان‌شناسان و رفتارشناسان تئوری‌های مختلفی را مطرح کرده‌اند، برخی آن را نتیجه جنون آنی می‌دانند که فرد را وادار به انتقام می‌کند.



برخی از حقوق‌دانان هم بر این باور هستند که اگر افرادی که اقدام به اسید پاشی می‌کنند قصاص شوند جلوی این کار گرفته می‌شود.حتی گروهی معتقدند اگر آمنه مرد اسید پاش را نمی‌بخشید اکنون مرد دیگری به خود اجازه نمی‌داد که این روش را به شکل سریالی اجرا کند.



اسیدپاشی مرد اصفهانی این روزها خبر یک همه محافل است، برخی او را دیوانه لقب می‌دهند و برخی می‌گویند در صدد انتقام است و برخی می‌گویند آسیب‌دیده دوران کودکی و نوجوانی است، عده‌ای می‌گویند از زنان متنفر است و این گُمان‌ها همچنان ادامه دارد.مسئولان قضایی هم تهدید کرده‌اند که اگر او را دستگیر کنند به اشد مجازات محکوم خواهد شد!



اسیدپاشی و آزار رساندن به زنان و دختران نوعی خشونت است که در همه‌جای دنیا انجام می‌شود.از کشورهای اروپایی وآمریکایی گرفته تا کشورهای عربی و آفریقایی.در کشورهایی که آزادی حرف اول را می‌زند و آمریکا و اروپا مدعی آن هستند تا بیشتر کشورهای آفریقایی که هنوز از ابتدایی‌ترین قوانین حقوق بشر هم بی نصیب هستند.



اختلال‌های روانی یکی از مهم‌ترین دلایل این جرائم است و نداشتن مهارت‌های رفتاری مهم‌ترین دلیل بروز خشونت‌هایی مانند اسید‌پاشی است.



واقعیت این است که ما مهارت‌های رفتاری را یاد نگرفته‌ایم و یا به ما یاد نداده‌اند.هنوز نمی‌دانیم مسئولیت در قبال دیگری یعنی چه، فاصله گرفته‌ایم از اخلاق که می‌گوید وقتی به کسی قولی دادی به قول‌ات وفادار باش و اگر قرار است زیر قول بزنی شرایط ایمنی را برای طرف مقابل به وجود بیاور. هنوز نمی‌دانیم وقتی کسی عصبانی است به جای تحریک بیشتر او باید وی را آرام کنیم و در موقعیت مناسب‌تری با او صحبت کنیم.هنوز نمی‌دانیم در ارتباطات بین فردی باید اول طرفین به شناخت کافی از هم برسند و بعد از آن قول و قرارهای عاطفی را شکل دهند و هنوز خیلی از رفتارهای فردی و اجتماعی را نیاموخته‌ایم.



در دوره‌ای که حالا بیشتر به افسانه شبیه شده است اگر عاشقی ناکام می‌ماند خود را سر به نیست می‌کرد از فرهاد که تیشه بر بیستون می‌کوبید تا به عشق شیرین برسد تا همین چند دهه قبل مثل دهه چهل و پنجاه و حتی شصت که عاشقان خودکشی می‌کردند اما به معشوق آسیب نمی‌زدند.



اما حالا وقتی ناکامی عاطفی پیش می‌آید، معشوق نابود می‌شود تا عاشق از انتقام لذت ببرد و خیالش جمع شود که دیگر معشوقی وجود ندارد!



همین یکی دو سال قبل بود که پسر دانشجو در تهران عاشق دختری دانشجو شد و وقتی با بی مهری او رو به رو شد در ملاعام دختر را کشت و در همان محل قتل خودش هم به دار آویخته شد.انگار این روزها مرگ و عشق هم‌پای یکدیگر نفس می‌کشند.



مرد اصفهانی که اسیدپاشی زنجیره‌ای را پایه‌گذاری کرده است هنوز دستگیر نشده، هنوز مشخص نیست او به چه دلیلی این رفتار وحشتناک را از خود بروز می‌دهد.هنوز اما و اگر‌های زیادی دهان به دهان می‌چرخد .اما آنچه بیشتر از همه شنیده می‌شود و گُمان آن بیشتر است این است که به این مرد یا خیانت شده و یا زنی به عشق او پاسخ منفی داده است.



دوره‌ای عجیبی است.خشونت بیداد می‌کند، خشونت‌های جسمی و روحی بیشتر از آن‌که به مردان آسیب بزند، زنان را نشانه گرفته است.انگار مردان حق خود می‌دانند که به هر دلیلی در برابر زنان از خشونت استفاده کنند.گذشت آن روزگاری که مردان تکیه‌گاهی می‌شدند تا زنان به آنها تکیه کنند و در سایه آنها با آرامش زندگی کنند.



مهارت‌های رفتاری، اخلاقی ، اجتماعی و دینی کم‌رنگ شده است.خشونت هر روز رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد و همه انگار منتظر معجزه هستند تا امنیت جامعه را فرابگیرد.اخلاق ، مهربانی، گذشت ، عشق و دوست داشتن دارو نیست که به روح و روان آدمها تزریق شود.همه این‌ها رفتارهایی است که باید از کودکی به آدمها آموزش داده شود و در آنها نهادینه شود.