به گزارش خبرنگار مهر، نعمت‌الله فاضلی استاد انسان‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به مناسبت روز پدر در یادداشتی با عنوان زوال پدرسالاری و ظهور پدردوستی، به این مسئله اجتماعی پرداخته است:
خدمت دوستان فرهیخته و نازنیننم میلاد امام علی (ع) و روز پدر را صمیمانه تبریک می گویم و بهترین ها را برایتان آرزو دارم.
یادتان باشد که اگر در زیر سایه مهر و محبت پدر و مادر هستید، قدرشان را بدانید. من که اکنون از وجود هر دو آنها محرومم می دانم که شنیدن صدای گرم و عاشقانه پدر و مادر واقعاً پاره ای از نیاز وجودی ما آدم هاست. وقتی این صدا نیست، جایی از روح و روان آدمی با خودش درگیر است و کاستی عمیقی را تجربه می کند.
همین که پدر و مادرتان شما را نگاه کند، دلش برای تان تنگ شود، منتظر آمدن تان باشد، بگوید قربون تون برم ننه جون، بوس تان کند، یا گاهی پدرانه غر بزند، و هزار مهربانی ریز و درشتی که پدر و مادرها بلدند، همین اینها نیاز انسانی ما هستند و با همین ها زندگی می شود زندگی. قدر بدانید و بروید همین الان پدر و مادرتان را طواف کنید. دورشان بگردید. یک بار هم به نیابت ما یتیم ها پدر و مادرتان را طواف کنید. بگویید همه ما آدم ها شما پدر و مادرها را دوست داریم و به شما و وجودتان محتاجیم.
می دانید به قول مرحوم استاد قانعی راد ما با زوال نهاد پدرسالار روبرو هستیم و این زوال را همه جا شاهد هستیم. اما مهر پدری زوال پذیر نیست. اتوکلاینبرگ در کتاب «روان شناسی اجتماعی» توضیح می دهد که «مهر مادری» در دنیای انسان ها امری اجتماعی است و در دنیای مدرن این مهر تقویت شده است. گمان می کنم اکنون شاهد گسترش مهر پدری هم هستیم.
در نتیجه کاهش تعداد فرزندان و گسترش تحصیلات عالی و سواد در ایران و بسیاری عوامل دیگر، مهر پدری نیز تقویت شده است. جامعه ما از فضای پدرسالاری کم کم فاصله گرفته و این فاصله گرفتن در دهه های آینده بیش تر هم خواهد شد، اما نیاز مبرم ما به محبت خانوادگی نه تنها کم تر نشده است بلکه بیش تر و بیش تر از همیشه است و خواهد بود.
در این عصر تنهایی، دوری ها، غربت ها، هجرت ها، غم ها و بسیاری از گرفتاری های ریز و درشت زندگی، شاید چشمه زلال و بی انتهای مهر مادر و پدر، همچنان بزرگ ترین منبع آرامبخش و پناهگاه عاطفی و روانی ما باشد.
شاید نهاد خانواده دیگر قوام و دوام پیشین خود را نداشته باشد و نتواند در آینده حفظ کند، اما مناسبات خانوادگی همچنان باقی می مانند، مناسبات انسانی و محبت آمیزی که اساس آن مهر مادری و پدری است. در این فضای جدید مهر پدری نیز همپای مهر مادری رشد و گسترش می یابد. باری، ما با زوال پدرسالاری روبروییم و با ظهور پدر دوستی.
