رشیدی به‌عنوان فردی که در اروپا درس خوانده در بازگشت به وطن فعالیت تئاتری‌اش را شروع می‌کند و از اداره تئاتر فعالیتش به تلویزیون آن سال‌ها هم کشیده می‌شود. در دهه40 او از چهره‌های مهم و شاخص تئاتر است که هم «در انتظار گودو» را کارگردانی می‌کند و هم «حسن کچل» را روی صحنه می‌برد. حسن کچل حاتمی قبل از اینکه به فیلم درآید در تالار سنگلج با کارگردانی داوود رشیدی اجرا می‌شود که در آن نقش حسن کچل را پرویز فنی‌زاده بازی می‌کند. از مهم‌ترین کارهای رشیدی در این دوران به صحنه بردن نمایش «دیکته و زاویه» است.

نمایشی که ضبط تلویزیونی هم می‌شود و یکی از تندترین نمایش‌های آن دوران است که به‌نوعی با فضای اعتراضی دهه40 منطبق می‌شود. من سال58 در بازپخش دیکته و زاویه این نمایش را دیدم که با یک دوربین گرفته شده و چقدر هم خوب به تصویر کشیده شده بود. در دورانی که نمایش‌های شاخص اجرای تلویزیونی می‌شدند، رشیدی یکی از مدیران تلویزیون می‌شود. جلال مقدم اولین کارگردانی است که موفق می‌شود رشیدی را برای بازی در سینما متقاعد کند. سال1350 مقدم برای فیلم «فرار از تله» سراغ رشیدی می‌رود و این‌طور که مقدم در خاطرات و مصاحبه‌هایش گفته رشیدی خیلی سخت راضی به بازی در این فیلم می‌شود. سناریو را می‌خواند و کلی با مقدم صحبت می‌کند تا درنهایت می‌پذیرد نقش کریم را در فرار از تله بازی کند.

با تمام وسواس‌ها و تردیدها، رشیدی در اولین حضور سینمایی‌اش نقش درجه یکی را ایفا می‌کند که هرگز از خاطره‌ها محو نمی‌شود. به‌خصوص اینکه در فرار از تله ایرج ناظریان جای رشیدی صحبت می‌کند و این‌قدر ترکیب چهره و بازی رشیدی با صدای ناظریان جامی‌افتد که تقریبا همه فیلم‌های موفق رشیدی توسط ناظریان دوبله می‌شود. از فیلم معروف و مطرح فریدون گله تا نقش رضاشاه در کمال‌الملک و مفتش شش‌انگشتی در هزاردستان جزو کارهای موفق رشیدی است که در همه آنها ناظریان به جایش حرف زده است. رشیدی بعد از پیروزی انقلاب تا اوایل دهه 60 بازیگر بسیار پرکار و موفق سینما بود.

در سینمای انقلابی آن دوران رشیدی نقش اول بسیاری از فیلم‌ها بود. از «مرز» تا «کرکس‌ها می‌میرند» تا فیلم «تاتوره» که اولین محصول بنیاد سینمایی فارابی است و بعد «بی‌بی‌چلچله». از میانه‌های دهه60 رشیدی تا سال‌ها امکان بازی در سینما را ندارد و به تلویزیون می‌رود و سال‌های پربار و پرکاری را پشت‌سر می‌گذارد. جدای از جایگاهش به‌عنوان هنرمند عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون او به لحاظ زندگی شخصی‌اش نیز سرآمد بود. شاید مهم‌تر از همه نقش‌آفرینی‌هایش، زندگی خانوادگی بسیار سلامت و موفقش را باید مورد اشاره قرار داد. رشیدی مرد خانواده بود و با همسرش خانم احترام برومند دختر و پسر خیلی خوبی هم تربیت کرد. به گمانم از زندگی و هنرش لذت برد و خوب زندگی کرد و حالا که رفته همه عزادار از دست دادنش هستیم.

• نویسنده و کارگردان سینما