به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دمشق، اگرچه ائتلاف بین المللی ضد تروریسم یا ضد داعش به رهبری آمریکا در روزهای اول غیر از گروه تروریستی تکفیری «داعش»، حملاتی علیه دیگر گروه‌های تروریستی تکفیری فعال در سوریه از جمله «جبهه النصره» در ریف ادلب و ادلب انجام داد، اما ملاحظه شد که به سرعت این حملات برچیده شدند، تا پس از آن اعلام شود که هدف حملات ائتلاف در این مناطق بیش از آنکه «جبهه النصره» باشد، گروه «خراسان» است که «محسن الفضلی»، سرکرده کویتی آن نیز در این حملات به هلاکت رسید.

حملات علیه النصره متوقف شدند، تا تلاش برای بهبود وجه آن آغاز و اینگونه اشاعه شود که این گروه، گروه سوری معارضی است که هیچ خطری تروریستی برای سوری‌ها ندارد، در حالی‌که همه می‌دانند، جبهه النصره به عنوان شاخه گروه تروریستی «القاعده» در سوریه فعالیت می‌کند و القاعده و فعالیت‌هایش نیاز به معرفی ندارد.

تلاش‌ برای اشاعه میانه‌روی «جبهه النصره» از سوی شخصیت‌های لبنانی و سوری آغاز و در این خصوص استناد شد که اغلب عناصر «ابو محمد الجولانی»،‌ سرکرده النصره، سوری هستند و مرتکب جنایاتی فجیع همانند گروه تروریستی تکفیری «داعش» نمی‌شوند و همانند آن درپی تشکیل امارت یا دولتی اسلامی برای خود نیستند، بلکه بالعکس جزو اولین گروه‌هایی هستند که به مقابله با «داعش» و این خواسته‌اش برخاستند.

چنین تغییر و تحولی در جبهه النصره امری کاملاً ملموس و گامی حساب شده شمرده می‌شود. در واقع سرکردگان و حامیان این گروه تروریستی تکفیری دریافتند، برای از بین بردن برخی حساسیت‌های موجود در قبال النصره و جذب نیروی انسانی برای آن، باید این گروه را گروهی اسلامگرا اما میانه‌رو جلوه می‌دادند،‌ به همین دلیل است که وقتی واشنگتن «جبهه النصره» را در فهرست گروه‌های تروریستی خود قرار دارد، «احمد معاذ الخطیب»، رئیس سابق گروه موسوم به «ائتلاف معارضان سوری» طی واکنشی این اقدام آمریکا را اقدامی سریع و نسنجیده در قبال النصره توصیف کرد، تا پس از آن «جرج صبرا»، رئیس گروه موسوم به «شورای ملی معارضان سوری» نیز به مسیحیان شهر «محرده»، در استان حماه که در محاصره جبهه النصره و حملات خمپاره‌ای و موشکی این گروه قرار داشتند، اطمینان خاطر دهد که خطری از جانب این گروه متوجه آنها نیست.

پس از آن نوبت به قطر و ترکیه به عنوان طرف‌های منطقه‌ای حامی این گروه رسید که آن را میانجی قابل اعتماد و مقبول در آزادی نیروهای چند ملیتی به گروگان‌ گرفته شده، معرفی کنند و در این راه تلاش شد تا بر عملیات‌های تروریستی این گروه در دمشق سرپوش گذاشته شود و تصاویر و فیلم‌ قتل‌ها و کشتارهای آن به ویژه در لاذقیه و همچنین در کنار داعش در شهرک مسیحی نشین «معلولا» و «عدرا» منتشر نشود.

اما اینکه چرا اغلب عناصر این گروه را تروریست‌های سوری تشکیل می‌دادند، به این امر باز می‌گردد که اغلب تروریست‌های خارجی که تحت عنوان «جهاد» وارد سوریه می‌شدند، ترجیح می‌دادند، به صفوف «داعش» ملحق شوند که قدرتمندتر و ثروتمندتر از جبهه النصره نشان می‌داد، این درحالی است که تروریست‌های سوری که از پیوستن به گروه بسیار تندرو و افراطی همچون داعش واهمه داشتند، پیوستن به جبهه النصره را بر داعش ترجیح می‌دادند.

افول قدرت جبهه النصره در بسیاری از عرصه‌های میدانی سوریه عامل دیگری شد، تا حامیان این گروه، آن را گروهی میانه‌رو معرفی کنند، در این برهه از زمان عمده فعالیت النصره در منطقه القلمون در جنوب غربی سوریه و در نزدیکی مرزهای لبنان بود که هر روز ضرباتی مهلک از ارتش سوریه و رزمندگان حزب الله متحمل می‌شد.

اگرچه پس از آن شاهد تحرکات النصره در جنوب سوریه، یعنی در دو استان درعا و القنیطره با حمایت‌های گسترده ارتش رژیم صهیونیستی نیز بودیم، حمایت‌هایی که ابتدا لجستیکی بودند تا پس از آن آشکارا به حمایت‌های نظامی تبدیل شوند.

اما این پایان کار النصره نبود، تصویری که هم اکنون از جبهه النصره به چشم می‌خورد، آن را گروهی درحال فروپاشی نشان می‌دهد و دلیل این مدعا ضربات مهلکی است که در این اواخر به آن وارد شده، از عقب نشینی آن از منطقه غوطه شرقی دمشق گرفته از جمله از دست دادن یکی از مهمترین پایگاه‌هایش در این منطقه یعنی شهر استراتژیک «مورک» در ریف حماه تا اختلافاتی که میان سرکردگان آن در استان «درعا» بروز کرده و هر روز بر عمق آن افزوده می‌شود.

جدیدترین خبرهای رسیده از اختلافات موجود بین سرکردگان این جبهه از جدایی «سلطان بن عیسی العطوی»، یکی از بارزترین مسئولان شرعی سعودی این گروه و ورود او به خاک اردن حکایت دارد. دلیل این جدایی اختلاف العطوی و «ابو ماریا القحطانی»، یکی دیگر از برجسته‌ترین سرکردگان النصره بیان شده است.

این درحالی است که از درعا نیز گزارش شده که هر روز بر شمار عناصری که از جبهه النصره جدا می‌شوند، افزوده می‌شود و عناصر این گروه به شدت از دیدگاه‌ها و مواضع «ابو ماریا القحطانی» ناراضی هستند، کسی که خصومتی شدید با داعش دارد و عناصر این گروه را خوارج می‌نامند و خواهان مبارزه با آنهاست.

از سوی دیگر، شکست النصره در دیر الزور، در شرق سوریه و در برابر داعش برای این گروه بسیار گران تمام شد، به ویژه آنکه سرکردگان النصره مسئولیت این شکست را متوجه القحطانی کردند که به جای مذاکره با داعش به سرعت به مقابله و رویارویی با آن برخاست. این موضوع عامل دیگری شد، تا بخش دیگری از عناصر النصره به داعش ملحق شوند و این لطمه‌ای بزرگ بر پیکره النصره وارد می‌کند و این گروه را بیش از پیش تضعیف می‌کند، در حالی‌که اختلافات همچنان میان سرکردگان بارز و اصلی آن پابرجاست و این به تدریج توان و قدرت النصره را تحلیل برده و آن را در آستانه فروپاشی آن هم به سود داعش قرار می‌دهد.