براساس گزارش ساینس الرت، زمانی که از فاصله بسیار نزدیک تا زمین صحبت می‌شود، منظور فاصله‌ای 18 برابر بیشتر از فاصله زمین تا ماه است، از این رو این سیارک هیچ تهدید بزرگی برای زمین به شمار نمی‌رود و در عوض فرصتی مناسب است تا اخترشناسان بتوانند این تکه سنگ سرگردان را مورد مطالعه قرار دهند.

این سیارک که به یاد پرستار مشهور، فلورانس نایتینگل نامگذاری شده‌است، در حین عبورش از کنار زمین به فاصله‌ای نزدیک‌تر از 7 میلیون کیلومتر نخواهد رسید. این سیارک که در سال 1981 برای اولین بار رصد شده‌است، از سال 1890 تا کنون به چنین فاصله نزدیکی از زمین نرسیده‌است و نباید تا سال 2500 در انتظار ملاقاتی دیگر با او باشیم.

اوایل سال جاری سیارکی به نام 2017 AG13 از فاصله‌ای بسیار پرخطر‌تر، نیمی از فاصله میان زمین تا ماه،‌از کنار زمین عبور کرد. این سیارک وسعتی برابر 15 تا 34 متر داشت و در دسته سیارک‌هایی مشابه سیارک چلیابینسک قرار می‌گرفت که در سال 2013 در روسیه دردسرساز شد.

سیارکی هم‌اندازه 2017 AG13 به نام 2012 TC4 نیز در ماه اکتبر از فاصله‌ای نزدیکتر، یعنی 50 هزار کیلومتری از کنار زمین عبور خواهد کرد. با این همه سیارک فلورانس بزرگترین سیارکی است که تاکنون از نزدیکی زمین عبور کرده‌است، دست کم از زمانی که برنامه رصد سیارک‌های نزدیک به زمین ناسا آغاز به کار کرده‌است، فلورانس نایتینگل بزرگترین سیارک نزدیک به زمین در میان دیگر اجرام بوده‌است.

درصورتی که تحت تاثیر شرایطی غیرممکن و دور از انتظار این سیارک با زمین برخورد می‌کرد، می‌توانست تغییرات بزرگی در شرایط اقلیمی زمین ایجاد کرده و منطقه‌ای به اندازه یک کشور کوچک را به کلی نابود کند. دانشمندان قصد دارند از این فرصت برای مطالعه سطح سیارک با استفاده از فناوری تصویربرداری راداری استفاده کنند و اطلاعات بیشتری از شکل،‌ابعاد، ترکیبات و مسیر مداری آن به دست آورند تا با استفاده از این داده‌ها استراتژی بهتری برای ممانعت از برخورد‌های فاجعه‌بار با زمین به دست آورند.